Tori and Lokita / Τόρι και Λοκίτα / Tori et Lokita (2022)

Το τεράστιο κεφάλαιο των ασυνόδευτων παιδιών πιάνουν στη μακριά πορεία της κοινωνικής κριτικής τους οι αδελφοί Νταρντέν και το κάνουν με τον ανθρωπισμό που τους χαρακτηρίζει. Το πλέον οργισμένο πόνημά τους περιγράφει ωμά μια Ευρώπη παραδομένη στη διαφθορά και την απάθεια. Αναδεικνύει εξίσου τις μικρές και μεγάλες στιγμές μιας αυθεντικής αδελφικής φιλίας, ανάμεσα σε δύο μικρούς ήρωες που έχουν ανάγκη ο ένας τον άλλο, αλλά το σύστημα-"μοίρα" τούς κρατάει σε απόσταση. Είναι τόσο ευθύβολη η ταινία που καθιστά σχεδόν αδύνατο να μη βιώσει κανείς τη ντροπή στο πετσί του βλέποντας τις τραγικές συνθήκες στις οποίες διαβιούν οι νεαροί ήρωες. Η πλοκή είναι απόλυτα αληθοφανής και συμπαγής, η ιστορία κυλάει σαν νεράκι και το σασπένς του δεύτερου μέρους μετατρέπει την ταινία κατά κυριολεξία σε "κοινωνικό θρίλερ" με το σασπένς ν’ αυξάνεται. Οι Νταρντέν ελέγχουν μαεστρικά τον τόνο του έργου, φτιάχνοντας ένα σφιχτοδεμένο, αγωνιώδες δράμα κλιμακούμενης έντασης, με τρόπο που μας αναγκάζει ίσως να παραγνωρίσουμε και ορισμένες ευκολίες στον τρόπο που ξεδιπλώνεται η πλοκή.

Η ιστορία τους αντιμετωπίζεται όχι με μελόδραμα αλλά με πραγματισμό, με αυθεντική συγκίνηση, με ωμό ρεαλισμό, η δομή της ταινίας χτίζεται δομημένα και στιβαρά. Υιοθετώντας μια φαινομενολογική προσέγγιση σε μια εκ πρώτης όψεως κοινότοπη καθημερινότητα, ξεφλουδίζουν μεθοδικά το απαστράπτον περίβλημά της κι αποκαλύπτουν μια αυστηρή μεθοδολογία εκμετάλλευσης, μια αδυσώπητη μάχη επιβίωσης και μια ψυχολογικά διαταραγμένη "εσωτερική συνθήκη". Η χρήση των ερασιτεχνών ηθοποιών σημαίνει, ερμηνείες ρεαλιστικές, φυσικές. Οι μικροί πρωταγωνιστές μας κερδίζουν μ’ όλη την ορμή και την φρεσκάδα της ηλικίας τους, αλλά και την επιμονή να παίρνουν συνεχώς λάθος αποφάσεις. Η ταινία οδεύει προς ένα από τα πιο σφοδρά, σκληρά και σοκαριστικά νταρντενικά φινάλε που έχουμε δει. Η μεγαλύτερη δύναμη του έργου, είναι ότι δεν αφήνει χώρο για αναδιπλώσεις, όσο υπάρχουν ακόμα παιδιά που αναγκάζονται να υποστούν όσα ο Τόρι και η Λοκίτα, είναι δείγμα ελάχιστης αυτογνωσίας η ομολογία της αποτυχίας. Το μόνο που απομένει είναι η αίσθηση της οργής και μιας θλιμμένης ντροπής. 9/10!!!

Ένα συγκλονιστικό δράμα από το σίγουρο χέρι των αδερφών Dardenne έχοντας για επίκεντρό μια φιλία που κρύβει πρωτοφανή αλτρουισμό.
Πολλές οι ηθικές αποχρώσεις και ο υπαρξιακός φόβος μιας ανελέητης κοινωνίας, το καλό και το κακό αναμειγνύονται με σχεδόν συστηματικό τρόπο και στο τέλος είναι ο καλοπροαίρετος που υποφέρει περισσότερο από τις πράξεις του κακού.
Μια ταινία που για άλλη μια φορά επιτυγχάνει την λεπτή ισορροπία μεταξύ μιας σχολαστικά ερευνημένης ιστορίας και της καθοδηγούμενης κοινωνικής δέσμευσης.
Ο Tori και η Lokita θα μπορούσαν να ήταν δικά μας παιδιά, αν δεν ήταν το γεγονός ότι ανήκουν στην ολοένα αυξανόμενη ομάδα των ανήλικων αιτούντων άσυλο που περιφέρονται στην Ευρώπη χωρίς κηδεμόνες.

Αξοθέατη ταινία με ωραία διηγηση και  ερμηνείες. Κοφτερη και συγκινητική. Μία σπουδή στην άδολη φιλία που εχει "σκοτωσει" ο τρόπος της  ζωής μας