Άσπονδοι εραστές / L'amico di famiglia / The Family Friend (2006)

Πού το θυμηθήκατε ρε σείς?
Είναι που ο σιχαμένος τοκογλύφος λίγδας μένει με την μάνα του??
Πωωω,,, σιχαμένη αλλά συνάμα φοβερή ταινία του Σορεντίνο!!

Το  στορι ειναι καλο αλλα απο την μια ο τυπος ειναι φοβερα σιχαμενος (να μου πεις αυτος ηταν ο στοχος..οκ) το παρακανε ομως κ στο τελος το ξεπεταξε το εργακι πανω που εκει ηταν ολο το ενδιαφερον.

Ο εξαιρετικός Πάολο Σορεντίνο σκηνοθετεί αριστουργηματικά στηριζόμενος σε διπλη βαση ,ενα  εξυπνο σενάριο και μια εκπληκτικη γκροτέσκα ερμηνεία του μεγάλου τζ.Ρίτζο. Ο Πρωταγωνιστής (που χωρις αυτόν δεν μπορεί να υπάρξει το έργο) ειναι σαν να γεννηθηκε-πλαστηκε για υποδυθει την αηδιαστική περσόνα του τοκογλυφου,που όλοι μισούνε ,αηδιαζουν, βριζουν, απεχθάνονται αλλά έχουν ανάγκη και ετσι γινεται ο φιλος της οικογενείας......Και αυτός δεν επιτρέπει σε κανένα να αμφισβητησει την εικόνα του ως το απολυτο αηδιαστικό κακό. Δεν ειναι ομως μονο η ιδιότητα που τον κάνει απεχθή  ειναι και η εμφάνιση και ο χαρακτηρας που πλάθει μεσα απο την διαρκη απόρριψη του, απο παιδί απο τον πατέρα του αλλά και απο το γυναικείο φύλο. Και ξαφνου προκυπτει ο έρωτας.......Τα αλλα ομως θα τα δειτε μονοι σας......Να προσθέσω οτι επανέλαβα πολλές σκηνές του έργου που με άφησαν αφωνο(πχ ο πιτσιρικάς με τις καραμέλες),με ενθουσίασε η μουσική, η σκηνοθεσία, η πλοκή του σεναρίου που κινείται απο το ακραίο γελιο μεχρι το κλάμα της ανθρωπινης καταντιας με δεκάδες αναφορές σε πικρα γλυκα πονηρα αηδιαστικά στοιχεια της ανθρωπινης φυσης.....Ο Σορεντινο καταφέρνει να δωσει μια εγκυκλοπαιδεια περιγραφής των ανθρωπίνων, με πυκνοτητα χιουμορ και φαντασία μεσογειακή που κανείς άλλος δεν τα καταφέρνει.....