Black Panther: Wakanda Forever (2022)

Απόλυτα προσαρμοσμένη στην απώλεια του αδικοχαμένου Chadwick Boseman η συνέχεια του «Black Panther» ακολουθεί πιστά το ύφος και τις ιδέες του φιλμ του 2018. Με το σίκουελ, η Marvel θέλει να αποτίσει τον δικό της φόρο τιμής στον αδικοχαμένο ηθοποιό που έφυγε τόσο νωρίς και άδικα από την επάρατη νόσο, αλλά και στον ευγενή βασιλιά της, και μέσω αυτού να χαράξει το δικό της μέλλον μέσα από το οδυνηρό παρελθόν της. Από τα πρώτα λεπτά της ταινίας, νιώθεις το συναισθηματικό βάρος του χαμού του ηθοποιού, και την οδύνη που κρύβεται από πίσω τoυ, με τον σκηνοθέτη Ryan Coogler να σβήνει τα όρια μεταξύ της φαντασίας και της πραγματικότητας και να ελευθερώνει τον πόνο και την θλίψη. Αυτή τη φορά το στοιχείο της γυναικείας ενδυνάμωσης είναι εντονότερο και μετατοπίζει το κέντρο βάρους της ιστορίας σε πιο γόνιμα πεδία γύρω από την επόμενη μέρα. Ο εμφύλιος που χαρακτήριζε τον πρωτότυπο Black Panther μετατοπίζεται σε μια απροσδόκητη διαμάχη ανάμεσα σε δύο καταπιεσμένους λαούς. Το θέμα της απώλειας και της διαχείρισης της ειρήνης κυριαρχεί, οι χορογραφημένες μονομαχίες που είναι εμπνευσμένες ειδικά στην τελική αναμέτρηση δοσολογούν σωστά το θέαμα και τη δράση (τίποτα μεγαλειώδες ή εντυπωσιακό ωστόσο), η πλοκή έχει όντως ενδιαφέρον ως προς το ποια πλευρά θα επικρατήσει και με ποιες συνέπειες, ο τόνος είναι θρηνητικός και το συναίσθημα περισσεύει, ενώ και τα μαγικά και ονειρικά υποβρύχια και εναέρια ειδικά ψηφιακά φαντασμαγορικά εφέ είναι απολαυστικά επίσης, όπως και η φωτογραφία που σκίζει.

Στα αδύναμα σημεία της ταινίας είναι η πολύ μεγάλη διάρκεια, καθώς σε κάποια αρκετά σημεία το στόρι πλατειάζει αχρείαστα και κάποιοι παιδαριώδεις διάλογοι που έπρεπε να κοπούν ή να σουλουπωθούν. Προβλήματα θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε επιπλέον τις σεναριακές ακροβασίες και υπερβάσεις, τα αφηγηματικά άλματα, ώστε να λειτουργήσουν όλα όπως πρέπει στο πλαίσιο των συμβάσεων μιας υπερηρωικής ταινίας. Επιπλέον, υπερφορτώνεται με ένα αχρείαστο backstory το οποίο δεν πείθει όσο θα ήθελε για να δημιουργήσει μια πραγματική ένταση μεταξύ των δυο ισχυρών εθνών, με την τελική μάχη να μοιάζει δυνατή αλλά ταυτόχρονα και κάπως προβληματική στο στήσιμό της και παράλογη με την έκβαση της. Το κομμάτι της μουσικής πάλι δε με ικανοποίησε μου φάνηκε αταίριαστη ειδικά στις σκηνές περιπέτειας.

Ερμηνευτικά ξεχώρισε η Angela Bassett, η οποία ήταν συγκλονιστική και πραγματικά δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας και παραδίδει μαθήματα υποκριτικής. Από την άλλη δεν ξετρελάθηκα με την Letitia Wright, το παίξιμο της ήταν υποτονικό, στις σκηνές που θρηνούσε δεν σε έπειθε. Κατά τα άλλα προσπαθούσε να χειριστεί όλο αυτό το φορτίο με απίστευτο πάθος και απερίγραπτο δυναμισμό, σηκώνοντας στους ώμους της το συναισθηματικό βάρος ολόκληρης της ταινίας, αλλά φαίνεται αμήχανη και άγουρη στο να διαχειριστεί την “αύξηση” των αρμοδιοτήτων της. Η νεαρή Dominique Thorne, σε έναν πιο μαρβελικό ρόλο, που θα κάνει και λίγο πλάκα, θα πετάξει και κανένα αστείο με ποπ αναφορές, ελαφρύνοντας τον βαρύ κλίμα. Ο Tenoch Huerta, δίνει στον χαρακτήρα του μια ιδιαίτερη απόχρωση του γκρίζου και αποδίδει στιβαρά ως ο κακός της υπόθεσης. Μέσω αυτού του χαρακτήρα το έργο μεταμορφώνεται σε ένα αδέξιο γεωπολιτικό θρίλερ, το οποίο συνδέεται με την πραγματική ιστορία της Ισπανικής αποικιοκρατίας.

Η μελαγχολία και η συγκίνηση είναι πασίδηλη και πέφτει πάνω από όλη την ταινία, χωρίς να την επισκιάζει, τελειώνοντας με ένα πιο προσωπικό τόνο. Περισσότερο με μια τρυφεράδα και λιγότερο με μελοδραματική αίσθηση, κάνοντάς μας να ταυτιστούμε περισσότερο με τους ήρωες, σε μια από τις πιο συγκινητικές ταινίες που έχει κάνει ποτέ η Marvel, βάζοντας τον ανθρώπινο παράγοντα σε έναν κόσμο υπερανθρώπων. Έχουμε κάποιες αρχαιοελληνικές αναφορές στον υποθαλάσσιο λαό που εμφανίζεται με Σειρήνες, θαλάσσιες θεότητες και έναν φτερωτό Ερμή. Συνολικά μεγαλύτερη σε όγκο, εικαστικά πιο θεαματική, αλλά και αδικαιολόγητη αφηγηματική φλυαρία, η επιστροφή στο βασίλειο της Wakanda ανακατεύει την αναίμακτη ψυχαγωγία με τις υποσχέσεις για ένα ακόμα πιο περιπετειώδες υπερηρωικό μέλλον. 7.5/10!!!

Μεγαλη σε όγκο, ε πιο θεαματική, αλλά και αδικαιολόγητα  φλυαρία, η επιστροφή στο βασίλειο της Γουακάντα ανακατεύει την αναίμακτη ψυχαγωγία με τις υποσχέσεις για ένα ακόμα πιο περιπετειώδες υπερηρωικό μέλλον.

Η MArvel οπως βλεπουμε εχει πεσει κατα πολύ.

Η Letitia Wright (Shuri) παρολου που ειχε μπει για τα καλα στη δινη της θλιψης ,νομιζω εχασε λιγο τον πρωταγωνιστικο ρολο της ταινιας.Δεν ηταν ξεκαθαρο ποιος ηταν ο κυριος ηρωας,Η Shuri?Ο Namor?Ή η Wakanda η ιδια?Λιγο βαρεθηκα και λιγο το διασκεδασα.Αλλα ενταξει ,βλεποταν σχετικα ευκολα σε σχεση με τις υπολοιπες Marvel της χρονιας 21-22

ενα ακομη αμερικανικο ξεφτιλικι.....3/10

Δεν παιζει η ταινια σε κανεναν player. Θα μπορούσατε να το κοιταξετε παρακαλώ;; ευχαριστώ.

Δεν θα την έλεγα καταπληκτική, αλλά είναι μια πάρα πολύ καλή στο είδος της. Καλά εφέ, αξιοπρεπέστατο σενάριο, όχι όμως πρωτότυπο. Η τανία είναι ελαφριά και δεν έχει ανατροπές ή ανέπλιστες εξελίξεις. Ωστόσο, παραμένει ενδιαφέρουσα και σε αποζημιώνει για το χρόνο που θα της αφιερώσεις.

Δεν παιζει η ταινια στο player 1.Μπορειτε να το κοταξετε?

Δεν με ξετρέλανε η ιστορία, αλλά μου άρεσαν τα εθνικ στοιχεία, η χρήση τοπικών διαλέκτων, τα φαντασμαγορικά κουστούμια και φυσικά η μουσική που πλαισιώνει όλη την ταινία. Σε γενικές γραμμές μία ταινία που αξίζει να την δεις στον κινηματογράφο, γιατί στο λαπτοπ χάνει. 

Πατάτες από τις λίγες.Στρασάκια στη στολή του Πάνθηρα και ένα καχεκτικό χαζό. Ποιος τις σκέφτηκε όλες αυτές τις καρτουνίστικες αηδίες? Αντε με τους καραφλοδαίμονες. Η καραφλή Γκουρίρα ήταν και είναι μία αντιπαθητική φάτσα

Δεν μπορώ να πω πως ξετρελάθηκα. Είχε καλό στόρι, αινιγματικός ο καινούργιος κακός και δείχνει ότι θα έχει και 3η ταινία! Θα την ξαναδώ όταν θα ανέβει με καλύτερη ποιότητα.

Εμενα αυτο που με συγκλονιζει καθως βλεπω την ταινια,ειναι ο τσαντγουικ.Δεν καταλαβαινω γιατι ηθοποιοι φευγουν τοσο νεοι,απο το 20κατι γεφυρες που ηταν στα τελευταια του κιομως επαιξε τοσο καταπληκτικα(οπως ολο το καστ).

Σαν τον πολ γουοκερ που εφυγε νεος,απο αλλη βεβαια αιτια.

Με τον τσαντγουικ,ακομα και τωρα που εχει φυγει,και τον βλεπω στην εισαγωγη της ταινιας,ειχε τετοια εκφραστικοτητα στο πεξιμο του,που δεν μπορω να πιστεψω οτι εφυγε.

Στα της ταινιας θα προσθεσω στο σχολιο αυτο αργοτερα,αφου δω ολη την ταινια,παντως η 1η μου αρεσε αρκετα αν θυμαμαι καλα.

Η ταινια ειναι καλη,δεν μου αρεσε τοσο οσο η 1η,αλλα ειναι καλη,δεν ξερω αν ηταν προετοιμασμενη για σεναριο χωρις αντρα μαυρο πανθηρα,σιγουρα το κενο του τσαντγουικ και του αντρα μαυρου πανθηρα υφισταται,αλλα η ταινια ειχε χαρακτηρα και ενα χαριτωμενο και ανθρωπινο φιναλε!!!

ευχαριστω για την προσθηκη.

Πολύ ωραία ταινία. Ευχαριστούμε!!!

10 στα 10, ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ!

ΚΑ - ΤΑ - ΠΛΗ -ΚΤΙ - ΚΗ !!!

Να συνηθίζουμε σιγά σιγά στην νέα οθωμανική αυτοκρατορία...Στην νέα Βαβυλώνα.

********