Maixabel (2021)

Μια ταινια που με συγκινησε.ηταν πραγματικα ειλικρινεις και θιγει ενα θεμα που καιει εδω και παραπολλα χρονια,συγχαρητηρια λοιπον για την υπεροχη ταινια .ο Tosar και παλι φοβερος σε εναν ρολο που δεν τον εχουμε ξαναδει.

Ευχαριστώ για μια ακόμη φορά τους αγαπητούς συνθεατές Nomikos και Cinephile22 για τις εξαιρετικές προτάσεις κι επιλογές τους στον Κινηματογράφο,
αγαπάμε Luis Tosar, αλλά εδώ θα διαφωνήσω μαζί τους, ο Tosar ήταν απλά νορμάλ, η Portillo ήταν πολύ καλή και ο Olazabal εξαιρετικός στον ρόλο του Luis.
Αργή και βαρετή ταινία μέχρι το 55' όπου γυρνά ο Tosar από την πρώτη του άδεια και ξεκινά ο Luis να συνομιλεί με την Maixabel.
Οι διάλογοι έπειτα μεταξύ Luis-Maixabel και Ibon-Maixabel είναι απλά φανταστικοί, ξεπερνάνε τα όρια της ανθρωπιάς!
Κορυφαία συγκινητική στιγμή ο επίλογος της ταινίας...

Φίλε Νομικέ σ' ευχαριστώ πολύ τόσο για την πρόταση σου, όσο και για το σχόλιο σου με το οποίο φυσικά συμφωνώ .....
Μακάρι να είχαμε όλοι τη δύναμη της Maixabel, προσωπικά θεωρώ τη συγχώρεση πολύ δύσκολο πράγμα

H Icíar Bollaín αφηγείται την φαινομενικά ουτοπική ιστορία της συμφιλίωσης μεταξύ ενός από τους δολοφόνους που συμμετείχαν στη δολοφονία του Juan Mari Jauregi και της χήρας γυναίκας του Maixabel Lasa.
Και όμως η ταινία είναι βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα.
Από την μια η Bollaín σκιαγραφεί τα συναισθήματα της χήρας του Jáuregui, με ένα σκηνικό γεμάτο δραματικά και βαθιά ανθρώπινα στοιχεία. Ένα συνονθύλευμα από πόνο και πληγές που δεν έκλεισαν, παρά το γεγονός ότι προσπάθησε να κατευνάσει τις ανησυχίες της υπερασπιζόμενη αθώα θύματα κάθε μορφής τρομοκρατίας .
Από την άλλη μεριά σκιαγραφεί την εξέλιξη ενός από τους δολοφόνους που συμμετείχαν στο έγκλημα του συζύγου της, του Ibón Etxezarreta.
Από την εναντίωση και το καθαρό μίσος για όλα όσα θεωρούσε ξένα προς τα συμφέροντα της ΕΤΑ μέχρι την προοδευτική καταδίκη των πράξεων του. Ο ίδιος σε συνέντευξη του είπε ότι δεν μπορεί να ζητήσει συγνώμη για αυτά που έκανε, διότι γνωρίζει ότι αυτό που έκανε σε εκείνη και την οικογένειά της είναι ασυγχώρητο.
Το κλειδί της ταινίας χαρακτηρίζεται από τη βαθιά ειλικρίνεια των χαρακτήρων, από τους διαλόγους, τις ερμηνείες των δυο πρωταγωνιστών οι οποίες είναι εξαιρετικές. Τολμώ να πω ότι είναι από τις καλύτερες του Luis Tosar, του οποίου οι εκφράσεις από σκληρές, γεμάτες περιφρόνηση, φανατισμό και μίσος, μετατρέπονται σταδιακά.

Αξιζει να το δειτε....Ειναι ενα εργο καταρχήν για την συγχώρεση και έπειτα ειναι μία πολλαπλη διατριβή σε διάφορα θέματα α) κατα της Βίας, β)της τυφλής υπακουής σε δήθεν "φωτισμενα μυαλά και γοητευτικές ηγεσίες",γ) στην ωριμότητητα του συναισθήματος , δ)στην μετάνοια....Είναι ταινία χαμηλού προφίλ αλλα με υψηλά μηνύματα μακρια απο φανατισμούς αγκυλώσεις και μισαλλοδοξίες.....Εγκεφαλικό εργο αργό και βαρύ απο πλευράς συναισθημάτων αλλά καθόλου μελό και καθωσπρεπισμό......Δεν θα ηταν πετυχημένο αν δεν έπαιζαν μεγάλοι ηθοποιοι......Για ευαίσθητο κοινό.....