Το γεγονός / Happening / L'événement (2021)

Ένα δυνατό κοινωνικό και υπαρξιακό θρίλερ, μια ρεαλιστικά ωμή, μα ψυχολογικά ευαίσθητη και κοινωνικά πανοραμική μεταφορά ενός αυτοβιογραφικού μυθιστορήματος της Annie Ernaux, που μιλά για το δικαίωμα της γυναίκας στο σώμα και τις επιλογές της και την άμεση, υπόκωφη, διαχρονική απώλειά του που ακόμα και σήμερα έχει περιορισμούς και απαγορεύσεις. Η Diwan σκιαγραφεί την ηρωίδα της, αποτυπώνει έναν περίγυρο ασφυκτικό, έντονα επικριτικό, όπου η κατανόηση και η αλληλεγγύη αποτελούν την εξαίρεση (που όμως μπορεί ενίοτε να είναι και καθοριστικά λυτρωτική), όχι τον κανόνα. Οι ταξικές ανισότητες, ο σεξισμός που φτάνει να γίνεται μέχρι και θεσμικός, η περιθωριοποίηση του "διαφορετικού" καθώς και άλλες διαστάσεις απεικονίζονται χωρίς εκπτώσεις και ξεπλύματα παντός τύπου. Η εξέλιξη μας οδηγεί στο επίκεντρο των εκρηκτικών συναισθημάτων αλλά και του διακυβεύματος της προσωπικής ελεύθερης επιλογής απέναντι στην κόλαση της κοινωνικό-πολιτιστικής παρέμβασης πάνω στην ηρωίδα μας. Ο τρόπος με τον οποίο η Diwan χτίζει την αφήγησή της και οι λεπτές αποχρώσεις της ψυχοσύνθεσης της νεαρής Anne, η διεκδικητικότητα, η αγωνία και η ειλικρίνεια των προθέσεών της, η πηγαία ανάγκη της για ελευθερία και αυτοδιάθεση, η επιμονή της μας κρατούν δέσμιους της εικόνας και δημιουργούν ένα σκληρό αλλά και τρυφερό, σοκαριστικό αλλά κι ελπιδοφόρο κινηματογραφικό αποτέλεσμα που σερβίρει το "μήνυμα" του χωρίς διδακτισμό και δίχως να γίνεται καταγγελτικό ή να δραματικοποιεί υπερβολικά τα γεγονότα, καταγράφοντας με απόλυτη καθαρότητα και επώδυνη αλήθεια την κοινωνική πραγματικότητα, την ιατρική και νομική αναλγησία μιας όχι και τόσο μακρινής εποχής.

H Diwan δημιουργεί ένα δράμα που δεν εκμεταλλεύεται το συναίσθημα που γεννά και ενώ αναπαριστά μια συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, καταργεί την καθαρότητα του χώρου και του χρόνου, με τρόπους που καθίσταται διαχρονικό και απαραίτητο σε μια εποχή που η εμπειρία και η ψυχολογική κατάσταση των γυναικών αμφισβητούνται και περιθωριοποιούνται ξανά. Δυνατό σενάριο, μεστή σκηνοθεσία, βαριά ατμόσφαιρα, επίκαιρο θέμα, με απλή και απέριττη απόδοση, μια ταινία που πετυχαίνει απόλυτα το στόχο της, ενώ δεν μπορείς να μην εντοπίσεις την υψηλή του αισθητική σε χρώματα, σκιές και καδραρίσματα, η οποία προσδίδει μια υπόγεια ποιητικότητα μέσα σε αυτή την σκληρότητα, ειδικά όσο οδεύει προς το αμείλικτο φινάλε. Η Anamaria Vartolomei δίνει μία συγκρατημένη αλλά μαγνητική ερμηνεία ενσαρκώνοντας μοναδικά την αγωνιώδη διαδρομή της ηρωίδας της. Η μεταβολή της από την αθωότητα της ύστερης εφηβείας στην επινοητικότητα και την πικρία της ενήλικης ζωής γίνεται με εκπληκτική φυσικότητα, φροντίζοντας να είναι όσο εκφραστική χρειάζεται, χωρίς πληθωρικές υπερβολές. Και οι περισσότεροι από τους δευτεραγωνιστές είναι εξαιρετικά λειτουργικοί, χωρίς να ξεχωρίζει απαραιτήτως κάποιος, ακριβώς επειδή τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στο καστ τον έχει η Vartolomei. Το φιλμ κατορθώνει να κρατά το ενδιαφέρον σου αμείωτο από την πρώτη ως την τελευταία στιγμή και να μην χάνει ποτέ την δύναμή και την ψυχραιμία του ακόμη κι όταν τα όσα βλέπεις δεν μπορούν παρά να σε γεμίσουν πόνο, τρόμο ή οργή, πετυχαίνοντας το βασικό: να καταστήσει σαφή, συγκινητική και αναπόφευκτη την ανθρώπινη αλήθεια του σε ένα πολυδιάστατο θέμα που επανέρχεται ξανά και ξανά, και δικαίως. Πόσο αυτονόητα είναι μερικά κεκτημένα; 7.5/10!!

Έχεις απόλυτο δίκιο φίλε μου, τα συναισθήματα που μεταφέρονται στο γυναικείο κοινό είναι όντως έντονα και διαφορετικά, διότι μπορούν να καταλάβουν τι περνούσαν τόσες γυναίκες για αιώνες.
Το θέμα δεν είναι ξεπερασμένο, αν και τα πράγματα είναι πιο απλά σήμερα, υπάρχει έντονη συζήτηση για την ηθική της έκτρωσης, με λίγα λόγια δεν θεωρείται ως επιλογή μιας γυναίκας. Όπως και να χει το δικό μου σχόλιο για την ταινία.

Δραματική και ώριμη αν μπορούσα να πω ταινία, βασισμένη στο βιβλίο της Annie Ernaux, το οποίο είναι εν μέρη τουλάχιστον, αυτοβιογραφικό.
Μια καταγγελία της σιωπής που περιβάλλει την άμβλωση, η οποία προσεγγίζεται από τη σκοπιά αυτών που το αντιμετωπίζουν.
Η Audrey Diwan χρησιμοποιεί ένα ντοκιμαντερίστικο στυλ, ακολουθώντας στενά το δύσκολο ταξίδι της πρωταγωνίστριας, ένα ταξίδι που θα μπορούσε να της κοστίσει όχι μόνο την ελευθερία της, αλλά και τη ζωή της.
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και η σκιαγράφηση της Γαλλικής κοινωνίας τη δεκαετία του 60, μια κοινωνία που καταδικάζει το σεξ και δεν δείχνει καμία κατανόηση.

Kινηματογραφικά με κούρασε η συνεχής κοντινή λήψη....Τεχνικά αυτό γίνεται-αναζητείται απο την σκηνοθεσία για την αποτύπωση των συναισθημάτων......Η Πρωταγωνίστρια ομως δεν πετυχαινε σαυτό συνέχεια  ....Κατα τα άλλα νομίζω οτι το γυναικείο κοινό και ειδικά οι νεαρές κοπέλλες θα "συνδεθουν" και θα αποκομίσουν  πιό πολλα απο την ταινία......Ακόμη και οι μεγάλες γυναίκες θα έχουν άλλη οπτική....Αναμφισβητητα καλή ταινία ,αλλα λιγο ξεπερασμένο το θέμα....Για βραβεία και παράσημα? οχι ειναι υπερεκτιμημένη αλλα αυτο δεν αναιρεί την γενική προσπάθεια....

Μπράβο σας για την ταχύτητα και την αξιοπιστία ! Η ταινία κυκλοφορεί από σήμερα (02/06) στους κινηματογράφους ? Κατέκτησε και το Χρυσό Λιοντάρι ? στο περσινό (2021) φεστιβάλ της Βενετίας ??