Tremors / Temblores (2019)

Ένα βραδυφλεγές οικογενειακό δράμα, ένα βαθυστόχαστο ενδοσκοπικό ψυχογράφημα και παράλληλα μια διακριτική κοινωνική κριτική που ξετυλίγεται πίσω από κλειστές πόρτες μεγαλοαστικών σπιτιών που αντιλαμβάνονται τη ζωή μόνο μέσα στα πλαίσια μιας έμφυτης αμαρτίας και ενός αγώνα για την ικανοποίηση ενός Θεού που αγαπάει τους αμαρτωλούς αλλά όχι την αμαρτία. Ο Jayro Bustamante, αναδεικνύει ένα λεπτό ζήτημα όπου επιλογές και προσωπικές ελευθερίες συνθλίβονται στην θρησκοληψία και τον δογματισμό. Στήνει μέσα από αυτή την αντιπαράθεση της επιλογής του ήρωα να ζήσει την ζωή του ελεύθερος με τον τρόπο που ορίζει η φύση του με το κοινωνικό σύστημα που υψώνεται σαν βράχος απέναντί του, μια μάλλον ζοφερή εικόνα της χώρας του και των πιο βασικών θεσμών της, της οικογένειας, της εκκλησίας, του επαγγελματικού της κόσμου, της ίδιας της ηθικής της πυξίδας.

Αρχικά, αρκείται σε μελό διαλόγους καταστροφολογίας θυμίζοντας τηλέ-νουβέλα ισπανικής τηλεόρασης. H συνέχεια, ωστόσο, δείχνει πιο γενναιόδωρη και σεναριακά αλλά και σκηνοθετικά, αφού ο Bustamante δειλά-δειλά προσεγγίζει το θέμα όλο και πιο επιθετικά, τοποθετώντας σε, στο κάδρο μιας εξωφρενικά κλειστοφοβικής συνθήκης κάνοντας σε να νιώσεις δυσφορία, όχι, κινηματογραφική, αλλά υπαρξιακή. Προσπαθεί να αντιμετωπίσει ψύχραιμα ένα ζήτημα που δεν είναι μόνο στην Γουατεμάλα δύσκολο, αλλά σε όλο τον κόσμο. Εδώ ο Pablo σταδιακά χάνει την αυτοεκτίμηση του, ισοπεδώνεται και οι εσωτερικές του δονήσεις έρχονται να προκαλέσουν έναν ολόκληρο κόσμο που ή δύναμη του φαίνομαι κερδίζει στα σημεία την ειλικρίνεια του είμαι. Ο βαθιά ανθρώπινος χαρακτήρας του "Tremors" αποδεικνύεται και στο τέλος της ταινίας όπου ο Pablo–και ο κάθε Pablo, ακόμα προσπαθεί να αποδεχθεί τον χαρακτήρα του ακόμα και υπό το βλέμμα ενός μη επικριτικού ανθρώπου. 6.5/10!!