Συνέβη στο Σόχο / Last Night in Soho (2021)

Σενάριο αυθεντικό και μοναδικό, σου κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον, υπήρχε το στοιχείο της υπερβολής, ειδικά στα σημεία των οραμάτων και λίγο πριν το τέλος, αλλά ήθελε μάλλον να τα δώσει όλα για όλα, να φέρει μία συγκλονιστική κορύφωση στο φινάλε για να μείνει αποτυπωμένο στον θεατή που θα το παρακολουθεί αποσβολωμένος. Το μυστήριο ρέει διάχυτο από την πρώτη στιγμή που βλέπει το πρώτο όνειρο-όραμα και μεταφέρεται σ' έναν άλλον κόσμο, σε μία διαφορετική διάσταση, στην παλιά κι αγαπημένη περίοδο κι εποχή της δεκαετίας του '60. Δίνει μία δραματικότητα και έντονη αγωνία στην εξέλιξη της, το οποίο επέτρεπε τα πάντα να είναι πιθανά και σε μαγεύει, σε μεταφέρει σ' έναν κόσμο αλλιώτικο, σαν δύο παράλληλα σύμπαντα από δύο διαφορετικές εποχές να ενώνονται για μία κοινή υπόθεση. Δυο (αντιθετικά διαφορετικές) γυναικείες εκδοχές συναντιούνται σε μια εποχή και μια πόλη με δυο όψεις.

Σε μια ταινία με το ίδιο πρόβλημα επίσης, καθώς ξεκινά σαν μια χαριτωμένη, μελωδική εξτραβαγκάντζα η οποία αναβιώνει με κέφι τη φαντασμαγορική δεκαετία του ’60 και μεταμορφώνεται σταδιακά σ’ ένα άγριο ψυχολογικό θρίλερ της MeToo εποχής με σταδιακή κλιμάκωση με πιο δολοφονικά ένστικτα, πιο ανατρεπτικά αποτελέσματα κι ένοχα μυστικά του παρελθόντος που αναδύονται στην επιφάνεια και φέρνουν καταιγιστικές εξελίξεις. Πρόθεση έχει μάλιστα να αιφνιδιάσει πολλαπλά το θεατή (τόσο όσον αφορά την πλοκή όσο και τις «καταγγελτικές» προθέσεις), ο Ράιτ παρασέρνει την ταινία του σε μια σειρά από απανωτές συμπτώσεις, συνδέσεις ιστοριών και αποκρυπτογράφηση αυτού του σκοτεινού σπιτιού και δωματίου, όπου ξεκίνησαν όλα, αυτά που «βλέπει» η Ελοΐζ είναι άλλοτε πραγματικά και άλλοτε φανταστικά, ή μήπως όχι; Ένα μυστήριο και ένα πέπλο μυστηρίου αιωρείται στην ατμόσφαιρα κάνοντάς την βαριά, ενώ συνοδεύεται με μία επιβλητική μουσική υπόκρουση, κάνοντας πιο μουντό, πιο διαχυτικό και πιο πιασάρικο αυτό το ψυχολογικό θρίλερ. 7.5/10!!

Δύο ιστορίες παράλληλα εξελίσσονται, η Thomasin κάνει συγκλονιστική ερμηνεία παίζοντας μια δύσκολη χαρακτήρα με προβληματικό παρελθόν, τα γεγονότα που συμβαίνουν αρχίζουμε να μπερδεύομαστε αν είναι πραγματικά ή όχι, έρχονται τα πάνω-κάτω σε μια τραγική ιστορία από όπου και να την πιάσεις. Η Taylor-Joy δεν έχει πολλά λόγια, όμως ο χαρακτήρας της δένει απίστευτα καλά με τον χαρακτήρα της Thomasin και είναι αυτή που φέρνει το απαιτούμενο μυστήριο στην ταινία. Είναι κάπου στην μέση που κάπως κάνει κοιλιά, καθώς o Matt Smith φεύγει και έρχεται το εφηβικό δράμα, αλλά γενικά βλέπεται χωρίς προβλήματα. Να πω την αλήθεια ήμουν σε δίλημμα αν θα την δω σινεμά, τελικά καλά έκανα και την είδα σπίτι, γιατί δεν νομίζω ότι ήταν για σινεμά κάτι ουάου. 7/10

Καλημέρα, ενημερώνω πως έχουν κυκλοφορήσει υπότιτλοι ώστε να τους προσθέσετε. Ευχαριστώ.

πολυ καλη... 8/10