Misbehaviour (2020)

Το Misbehaviour είναι μια ταινία που διερευνά τόσο τον αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών, τον σεξισμό και τη φύση των διαγωνισμών ομορφιάς, όσο και την ενδυνάμωση των έγχρωμων γυναικών. Ως αποτέλεσμα, αγγίζει πολλαπλά θέματα και διάφορες ιστορίες χαρακτήρων ταυτόχρονα, χωρίς να καταφέρνει να επιτύχει την απαιτούμενη ισορροπία, με τίμημα τη συνοχή αλλά και την πρωτοτυπία της, σε μια κατά τα άλλα αρκετά εμπνευσμένη και διασκεδαστική ταινία. Είναι ένα καλοφτιαγμένο αλλά αναιμικό μάθημα ιστορίας των απαρχών του Κινήματος Απελευθέρωσης των Γυναικών στο Λονδίνο των αρχών της δεκαετίας του ’70. Η βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα ταινία έχει τον τρόπο της να πει την αλήθεια της δίχως υπερβολές ή ευκολίες

Οι καλοφτιαγμένοι διάλογοι μεταξύ της δυναμικής ηρωίδας της ΚίραΝάιτλι είτε με την μητέρα της είτε με την νικήτρια του διαγωνισμού αποδίδουν πλήρως το διαρκή και αέναο αγώνα της γυναίκας για ισότητα, δείχνει ότι η ταινία ψάχνει κάπως συμβιβαστικά και απλοϊκά το δίκαιο και στις δύο αντιμαχόμενες πλευρές, ενώ εμπεριέχει και χαμηλότονες κωμικές πινελιές που οφείλουν πολλά στο φλεγματικό βρετανικό χιούμορ. Το καστ είναι εξαιρετικό (βέβαια θα μπορούσαν να έχουν περισσότερο βάθος στις αλληλεπιδράσεις τους), η ανασύσταση της εποχής προσεγμένη, με σωστό ρυθμό, καθόλου βαρετό, το σενάριο αρκετά δουλεμένο και ουδόλως φλύαρο, ενώ διατηρεί τη δραματοποίηση σε συγκεκριμένες σκηνές και σε κρυφές από το δημόσιο μάτι εντάσεις. Η σκιαγράφηση του κωμικού Μπομπ Χόουπ, που ήταν ο μόνιμος σχεδόν παρουσιαστής των διαγωνισμών για την μις Υφήλιος εκείνη την εποχή, είναι τέλεια, δείχνοντάς μας την γλοιώδη συμπεριφορά του και κυρίως την σχέση του με τις γυναίκες.

Το Misbehaviour είναι μία ελαφριά, κομψή, ψύχραιμη, αλλά όχι απαραίτητα στρογγυλεμένη, γοητευτική αλλά ευφυής και ξεκάθαρα μαχητική ταινία, για μια από τις πρώτες σελίδες του γυναικείου κινήματος στη Μεγάλη Βρετανία που βρίσκει το χιούμορ σε αυτό που κάποτε ήταν απλά μια εξωφρενικά εξοργιστική κανονικότητα και αντανακλά διακριτικά της ανισότητες και τις καθημερινές διακρίσεις που ακόμη υπάρχουν στην κοινωνία ακόμη και σήμερα. Έτσι συνολικά είναι μια ευχάριστη, αστεία και εντυπωσιακή φεμινιστική ματιά σε μια ιστορική διοργάνωση. 6.5/10!!!