Top Gun: Maverick (2022)

Δεν υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που ένα sequel πετυχαίνει μία ίση κόντρα με το αυθεντικό φιλμ. Κι όμως αυτό είναι σκάλες ανώτερο από το κολοσσιαία επιτυχημένο πρωτότυπο του Tony Scott, καταφέρνει να διατηρήσει ακέραια τα στοιχεία που δημιούργησαν τον μύθο της ταινίας και του πρωταγωνιστή της από την πρώτη κιόλας στιγμή. Δεν είναι παράλογο τα πρώτα λεπτά της ταινίας να κάνουν τον θεατή να νομίσει ότι αυτό που βλέπει στην οθόνη είναι μια εξαιρετικά αποκατεστημένη κόπια του αρχικού. Ο Joseph Kosinski φτιάχνει μια οπτικά εντυπωσιακή και εμβληματική, όσο και η πρωτότυπη ταινία, επιτυγχάνοντας να δημιουργήσει ένα εντυπωσιακό υπερθέαμα αέρος που κερδίζει πόντους από τη γνώση ότι τίποτα δεν σχεδιάστηκε από τα δάχτυλα μιας ομάδας ικανότατων δημιουργών ψηφιακών εφέ μπροστά σε υπολογιστές, αλλά από την επίπονη διαδικασία ολόκληρου του σώματος και της ψυχής των ηθοποιών που υποδύονται τους ρόλους που κινούν αυτή την ιστορία προς τα εμπρός. Από την εναρκτήρια σκηνή ανθολογίας που είναι αριστουργηματική και αποτίνει… μουσικό φόρο τιμής στην πρώτη ταινία, καταλαβαίνεις ότι θα παρακολουθήσεις κάτι χορταστικό, απολαυστικό, φαντασμαγορικό, μοναδικό κι άρτιο.

Βοήθησε το ότι και η σύγχρονη τεχνολογία μπορούσε να στηρίξει το όραμα του σκηνοθέτη Joseph Kosinski: οι IMAX κάμερες του μπήκαν σε αληθινά πιλοτήρια με τους ηθοποιούς και πέταξαν καταγράφοντας τις πραγματικές τους αντιδράσεις, αλλά και την αίσθηση της ταχύτητας στους ουρανούς, τον όγκο των τοπίων και του αέρα - ένα κινηματογραφικό υλικό που κόβει την ανάσα και δεν μπορεί να συγκριθεί με προηγούμενες προσομοιώσεις σε green screen. Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτή η ταινία είναι πραγματικά γυρισμένη μέσα σε αυτά τα αεροσκάφη που σκίζουν τον ουρανό, αντί μπροστά σε μια άψυχη green screen με προσομοιωμένες εικόνες, με μοναδικό σκοπό, ο θεατής, να αισθάνεσαι κυριολεκτικά την κρούση και την κίνηση όταν τα αεροπλάνα πετούν με τρομερή ταχύτητα. Η ομάδα των σεναριογράφων έγραψε μία ταινία-κέντημα στις λεπτομέρειές της. Μία ιστορία ενηλικίωσης, επιστροφής στις ρίζες, νοσταλγίας για την εποχή που ο άνθρωπος μετρούσε περισσότερο από τα drones. Αυτό που είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι ότι η ιστορία είναι σφιχτά εστιασμένη, όπως και το να πετάς αυτά τα αεροπλάνα με άψογη ακρίβεια, στους χαρακτήρες κάνοντας την όποια σεναριακή φόρτιση, ωμή, γνήσια και πειστική. Τα πάντα σε τούτη την ταινία δουλεύουν προς την οπτική θρέψη του θεατή. Οι μαθητές του Maverick δεν κοντράρονται μόνο με κοκορίστικη διάθεση, καθώς οι καιροί έχουν αλλάξει και μεγαλύτερη σημασία έχει η ανθρώπινη ζωή. Το μάθημα δεν είναι να είσαι ο καλύτερος στα γκάζια, αλλά αυτός που φροντίζει να γυρίσει πίσω ζωντανός - κι ο ίδιος, αλλά κι όλη η ομάδα που στηρίζεται πάνω του. Η ακατόρθωτη αποστολή μ' έναν ανώνυμο εχθρό που καλούνται να φέρουν εις πέρας οι πιλότοι του Top Gun είναι ταυτόχρονα παράλογη και ολότελα πιστευτή, κι αυτό οφείλεται στη μαεστρική γραφή του σεναρίου που αξιοποιείται για να τονίσει έννοιες όπως το ομαδικό πνεύμα και τη συνεργασία. Ξεκάθαρο homage αποτελεί και η σκηνή της παραλίας με τους αρρενωπούς καλλίγραμμους ημίγυμνους πιλότους να παίζουν football (όχι beach volley αυτή τη φορά).

Το σκηνοθετικό μέτρο όμως δεν χάνεται ποτέ, αφού όπως αποδεικνύεται κι από την κλιμάκωση, λειτουργεί συμπληρωματικά στο πραγματικό στοιχείο που καθιστά την ταινία μια βαθιά και ουσιαστική δημιουργία, τις περίπλοκες σχέσεις των χαρακτήρων που προξενούν την απαίτηση για ολοκληρωμένες ερμηνείες. Ο αγέραστος Cruise (παραμένει ίσως ο ικανότερος action hero), που η όψη του έχει μείνει αναλλοίωτη στο χρόνο και μόνο καθιστά απίστευτο το ότι έχουν περάσει 36 χρόνια από τότε που μας συστήθηκε ως Maverick συνεχίζει να προσφέρει συναρπαστικές κινηματογραφικές στιγμές. Ερμηνεύει το ρόλο αλάνθαστα, πατώντας μελετημένα σε όλα τα σωστά σημεία: ένα αυθάδες εφηβόπαιδο, με τις δικές του αρχές και τους δικούς του δαίμονες. Σ' έναν ρόλο απροσδόκητου βάθους, εξιλέωσης, ωρίμανσης. Ο Cruise απαίτησε και απέκτησε την κινηματογραφική ομάδα που θα πιλοτάριζε με ευθύνη, συνέπεια και αυτοπεποίθηση το πρότζεκτ - ώστε όχι απλώς να το απογειώσει, αλλά να σπάσει τα όρια και των πιο τρελών προσδοκιών μας. Δίπλα του στέκεται επάξια η υπέροχη Jennifer Connelly ως παλιό αμόρε του πρωταγωνιστή. Μια ξεχωριστή αναφορά στον αξιοπρεπέστατο σε κάθε επίπεδο Jon Hamm, ενώ και το υπόλοιπο αξιόλογο καστ συμπληρώνει απίστευτα κι απίθανα το ερμηνευτικό καμβά του έργου. 10/10!!

  Show/hide text

Υπέροχη σε όλα της η ταινία  είδα όσα ήθελα να δω στην " συνέχεια" του Top Gun .

8,6 ουτε καν . 6,8 ναι . Αν εχετε δει το 1 μικροι θα περασει η ωρα χαλαρα . 

Kακό δεν το λες. Πέρασε ευχάριστα η ώρα.

Mου άρεσε κατ΄ αρχή ότι οι σκηνές ήταν πολύ αληθοφανείς. Απεχθάνομαι τα ακραία ψεύτικα εφέ. Η ταινία δεν διεκδικεί δάφνες, αλλά έχει δράση. Ως για τον Τοm, έχω να πω μόνο τα καλύτερα. Πραγματικός επαγγελματίας, που σέβεται εαυτόν και κοινό. Πολύ αγαπημένος από το Coctail. Όποιος δεν το έχει δει, δεν έχει προσφέρει ένα από τα πιο ευχάριστα δίωρα στη ζωή του.

Ευχαριστώ πολύ!!! Είστε ανεπανάληπτοι!!!

Καλησπερα..μπορω με καποιο τροπο να την κατεβασω στον υπολογιστη?ευχαριστω

Ευχαριστω πολυ!!!!!!!!!!

Παρα πολυ ωραια ταινια , αρκετη δραση και αγωνια .. σου δειχνει ομορφα τα πραγματα και με πολυ καλη πλοκη σχετικα με μαχητικα αεροπλανακια βλεπεται ευχαριστα αξηζει να το δειτε !

Πολυ καλυτερη η ποιοτητα με τους δυο καινούργιους πλευερς στον 2, αλλα η μεταφραση ειναι χάλια. Παραλειπει σημαντικές φρασεις. Στον δικό σας τον 1 ειναι πιο λεπτομερης η μεταφραση και κατανοητη. Και μια χαρά η ποιοτητα. Πάντως ναστε καλα!

Πολυ ωραια ταινια...και ναι σιγουρα μερικοι απο εμας θυμηθηκαμε τα νιατα μας,ευχαριστουμε.

Γιατί δεν δείχνει το Player 1;

Εξαιρετικη!! Μας έφερε αναμνήσεις 15 χρόνων!

Αρκετα καλη ταινια Φυσικα οι νεοι ηθοποιοι αρκετα υποδυεστεροι απο το 1 top gun.Ο πρωταγωνιστης παρεμενει παντα αγεραστος και δυναμικος εκπληκτικες οι αερομαχιες ,Ενω αποριας αξιο ειναι που βρεθηκε στον εχθρικο Αεροστολο το F14 tomcat!ειδικα αν δεν κανω λαθος  στο τελος εκανε αερομαχια με Sokhoi SU-57!κατι που προφανως δειχνει Ρωσια η Κινα.Η ουσια ειναι οτι περασαν ευχαριστα 2 ωρες 7.5/10

Για όσους είχαν δει το Top Gun σίγουρα του ξύπνησε αναμνήσεις. Κακά τα ψέμματα τα νιατα είναι μια φορά!! Απολαυστικός ο Τομ Κρουζ, θα ήθελα λίγο παραπάνω Iceman.

Απλά εξαιρετική, ειδικά για όσους ξυπνά και ανμνήσεις

Την χιλιοευχαριστήθηκα! Χωρίς φανφάρες, απλά αερομαχίες! Τομ Κρουζ αγέραστος! Δεν υπάρχει τοπ γκαν χωρίς Iceman! O Miles Teller όπου και να τον έχω πετύχει δεν με έχει απογοητεύσει ποτέ!

1000 ευχαριστώ για την καλύτερη ποιότητα και τους ελληνικούς subs, πολύ καλή ταινία που μας θύμισε τα γυμνασιακά μας χρόνια!
Πολύ καλύτερη από την πρώτη του 1986 η οποία ναι μεν άφησε εποχή αλλά το πρώτο μισό της ήταν κυρίως ένα ρομάντσο για τις γυναίκες των '80s ενώ αυτή ήταν πιο συγκινητική με περισσότερο οικογενειακά συναισθήματα, φιλίας, σχέσης πατέρα-υιου, συν το κατάλληλο επίπεδο απαραίτητου ρομάντσου κι εδώ.
Η πρώτη είναι "Take my breath away" για τις γυναίκες μέχρι το 50'-55', μετά ξεκινά ο θάνατος του Γκουζ και οι αερομαχίες για 45'και τέλος κλείνει με άλλα 15' σαλιαρίσματος.
Ενώ αυτή έχει πολύ περισσότερη δράση, αερομαχίες που κόβουν την ανάσα, πραγματικές σκηνές στον αέρα για τις οποίες εκπαιδεύτηκαν επί 4 μήνες οι ηθοποιοί (υπάρχουν στο youtube τα γυρίσματα), περισσότερα "ανδρικά" συναισθήματα και διατηρεί το ρομάντσο σε ένα καλό επίπεδο προκειμένου να ικανοποιήσει και τυπικά το γυναικείο κοινό.
Η του 1986 όμως υπερτερεί στο soundtrack που πούλησε τότε εκατομμύρια δίσκους ενώ η σημερινή του 2022 ήταν φτωχή στην μουσική επένδυση της.
Το βασικό κοινό τους είναι οτι αυτή ξεκινά ακριβώς ολόϊδια με την 1986 και τελειώνει σχεδόν ίδια επίσης.
Παρ'όλο που άφησε εποχή για τα "φλάϊ" (flight jacket) και τα "ρέϊμπαν" (Ray-Ban Aviator), παρ'όλο που ήταν Νο1 σε εισιτήρια τότε και Νο2 σε πωλήσεις δίσκων (Νο1 ήταν το "True Blue" της Μαντόνα!), παρ'όλο που βγήκε ταυτόχρονα και ο "Ατσαλένιος Αετός" με τον Λούις Γκόσετ Τζούνιορ, 2 ήταν οι αγαπημένες μου ταινίες το 1986:"Platoon" και "Aliens"...

Απλά ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΣΚΕΤΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ !!!

Γιατί δεν υπάρχει αρχείο στο player 1; Δεν δείχνει την ταινία!

Μια ταινια που περιμενα 2 χρονια.Θα την περιγραφα ως ταινια τυπου: δεν ξερω 

Δεν ξερω τί στον μπουτσο κανει ο τομ κρουζ και μενει αγεραστος.Οκ το μακιγιαζ και τα φιλτρα κανουν καποια δουλεια,αλλα εγω στα 40 μου ειμαι υπερβαρος και σε σκατα φυσικη κατασταση και ετσι οπως ειναι τουτος ημανε στα 25 μου.

Δεν ξερω γιατι αλλα την βρηκα χαζη ολη την ταινια και ανουσια,απο το στορυ της αποστολης,απο την εισαγωγη με το πειραματικο μαχητικο,τον πλεον εδρεωμενο ιμπερεαλισμο των αμερικλανων κτλ κτλ κτλ.

Δεν ξερω πως με ειχε συνεπαρει η 1η ταινια,φανταζομαι παιδακι ημανε,λογικο.

Δεν ξερω τι σκατα εχει παθει στην πραγματικη ζωη του ο βαλ κιλμερ,αλλα μαλλον τα εκανε ολα αντιθετα και αναποδα απο τον τομ κρουζ για να ειναι ετσι ερειπιο,βαση των οσων διαβαζω.(βεβαια μπορει να διαβαζω και αρλουμπες,dont know).

Για να μην γκρινιαζω συνεχεια,μου αρεσαν τα σκηνικα του χρονικου της εκπαιδευσης τους και οι αερομαχιες και με τα αντιεροπορικα και με τα σουχόι τα καινουρια,

Η θεα ενος αεροπλανοφορου παραμενει μεγαλειωδης,πιστευω οτι ακομα δεν εχει υπαρξει στο πολεμικο ναυτικο κατασκευασμα που να ξεπερνα ενα αμερικανικο αεροπλανοφορο(αν και εχω μαυρα μεσανυχτα).

Μια μετρια κατεμε ταινια,αλλα την ειδα ευχάριστα.

Ευχαριστω για την προσθηκη.

Στην ποιοτητα TS βλεπεται και ακουγεται ανετα,αρκει να ξερεις μετρια αγγλικα.

Την ξανα ειδα σε καλη ποιοτητα.Βλεπεται και 2η και υποθετω και 3η και 4η και οσες φορες θες αν δεν εχεις κατι καλυτερο να δεις για να συνοδευσεις το μεσημεριανο σου ή το βραδινο σου.Δεν ειναι κακη ταινια,απλα ισως εγω να περιμενα παραπανω.Το αεροπλανοφορο οσες φορες και να το βλεπω ειναι σαν να το βλεπω για πρωτη φορα,τί μεγαθηριο που ειναι?!?!?

Χα επισης θυμηθηκα το κολλημα μου το φ14,μα τι αεροπλαναρα που ηταν ρε πστμου?!?!?,δεν ξερω τί μαχητικο ηταν,βομβαρδιστικο,μαχητικο για αερομαχιες,αλλα οταν το εβλεπα φορτωμενο να απογειωνεται με πληρη φορτο για επιχειρηση,ελεγα παει για πανικο...!!!!,αυτο με το ανοιγμα και μαζεμα των φτερων του μεγαλο κολλημα σαν πιτσιρικι.....!!!

Τι να πούμε για αυτή τη ταινία; Απλά εξαιρετική. Σε κάνει να νιώσεις παιδί, σαν τότε, στην πρώτη, που πήγες στο βίντεοκλαμπ να πάρεις την κασέτα και να τη βάλεις στο βίντεο. Σαν τότε που δάκρυσες με το χαμό του Goose. Σαν τότε που ζήλεψες το μπουφάν του Τομ Κρουζ. Σαν τότε που είπες "Αυτό θέλω να κάνω όταν μεγαλώσω", άσχετα αν δεν το έκανες τελικά ενώ κάποιοι τυχεροί το κάνανε. Σαν τότε που αγάπησες τα μαχητικά αεροπλάνα και έτρεχες στο μπαλκόνι, στην αυλή να τα δεις όταν άκουγες τον ήχο τους. Τι και αν έχεις ξεπεράσει τα μισά της 4ης δεκαετίας της ζωής σου. Πάλι ο μάτι ψηλά θα πάει.  Έρχεται λοιπόν σήμερα αυτή η ταινία και σε κάνει να δακρύσεις από συγκίνηση. Νιώθεις και πάλι τα ίδια συναισθήματα. Η αδρεναλίνη και πάλι στα ύψη. Μαχαιριά η σκηνή με τον Goose που σε κάνει να σκεφτείς και όλους αυτούς τους δικούς μας πιλότους που έχουν χαθεί, τις οικογένειές τους και κυρίως τα παιδιά τους που πολλά από αυτά δε θυμούνται τίποτα από τον πατέρα τους γιατί ήταν μωρά. Να πάτε στον κινηματογράφο παιδιά, όσοι μπορείτε. Μην στερείσετε από τον εαυτό σας αυτή τη χαρα. 

Θα περιμενω να βγει καλη αναλυση εικονας και ηχου.

σας ευχαριστω για την προσθηκή!!!

ευχαρηστω πολυ