Worlds Apart / To verdener / Ότι μας χωρίζει (2008)

πολυ καλο.....

σοβαρο ,  με ωραιους διαλογους....

7/10

O Δανός Niels Arden Oplev βασίζεται σε μια πραγματική ιστορία για διεισδύσει στον εσωτερικό κόσμο των Μαρτύρων του Ιεχωβά.
Ακολουθεί την Σάρα, ένα 17χρονο κορίτσι που ανατράφηκε με τις παραδόσεις αυτού του δόγματος, το οποίο δεν είχε ποτέ της αμφισβητήσει. Όταν οι γονείς της χωρίζουν, της δίνουν τον πρώτο λόγο να αμφισβητήσει την πίστη της, όταν ερωτεύεται, έρχεται και ο δεύτερος λόγος....
Ο Oplev, ακολουθώντας την Σάρα κάνει μια εξαιρετική προσπάθεια ώστε να φανεί δίκαιος και να απεικονίσει και τα θετικά στοιχεία που έχει η κοινότητά αυτή, εξού και ο αγώνας της κοπέλας να εξισορροπήσει καταστάσεις.
Δημιουργεί μια απλή αλλά ισορροπημένη αφήγηση, δίνει στις δύο πλευρές το λόγο τους. Σίγουρα, οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας ταπεινώνουν τη Σάρα με τις ανακρίσεις τους, αλλά και η μητέρα του Teis είναι εξίσου επιθετική και αδιάφορη στα πιστεύω της....
Το τέλος, το οποίο παραπέμπει στην ελεύθερη βούληση που διακηρύσσουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, μου άρεσε, αν αυτό σημαίνει αποκοπή άλλη ιστορία....
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά όσο παράξενο κι αν ακούγεται δεν είναι σέκτα, αποτελούν επίσημη χριστιανική θρησκεία.

3 συμπεράσματα από αυτήν την ταινία.  Πρώτον σκόπιμα χτυπάνε τα κουδούνια μεσημεριάτικα.  Ντροπή. Ευτυχώς ένα από τα καλά της καραντίνας είναι ότι δεν το κάνουν άλλο. Δεύτερον ότι κανά 2000 κόσμος, πανηγυρίζει που μια κοπέλα στα καλύτερα χρόνια της παρατάει το σχολείο. Μιλάμε για φανατισμό, όχι αστεία ντε.  Τρίτον ότι η ταινία μιλάει για θρησκευτικό φανατισμό, μια κοπέλα θυσιάζει για την αγάπη αρχικά την οικογένειά της, αλλά μετά καταλαβαίνει ότι δεν το έκανε  μόνο για την αγάπη αλλά για κάτι παραπάνω.  Οι σκανδιναβοί για άλλη μια φορά παρουσιάζουν μια ωμή πραγματικότητα, έτσι όπως είναι, χωρίς εφέ και υπερβολές. Δεν με εντυπωσιάσε, αλλά δεν με απογοήτευεσε κιόλας. Δεν θα την ξανάβλεπα. 6.5/10

Η ταινια καταπιανεται με το δυσκολο θεμα τη ζωης μεσα σε θρησκευτικη μειονοτητα, οταν  η θρησκευτικη  πλειονοτητα ειναι  και πιο φιλελευθερη δογματικα , αλλα ολοι εχουν την ιδια εθνικη ταυτοτητα(πχ γερμανοι καθολικοι με ευγγελικους). Εντυπωσιακος ειναι  ο εξοστρακισμος , του μελους της οικογενειας γιατι παρεβη  την ηθικη  του δογματος. Η ταινια καταρριπτει  την θεωρηση -αυταπατη  της  ηθικης υπεροχης του αλανθαστου δογματος, μεσα απο τα προβληματα  η και καταστασεις , που αντιμετωπιζει  κανεις  στην κοινωνικη ζωη. Τι γινεται  αν καποιος  ερωτευτει ετεροδοξο, αν απιστησει, αν δεν τηρει τους  αυστηρους  κανονες που οριζουν οι γεροι για τους νεους, οι ιερεις για τον λαο κοκ? Τελικα  η ταινια  διαλυει την τεχνητη υπεροχη  που νοιωθει κανεις  επειδη πιστευει στο Α Β η Γ δογμα. Και  για να μιλησουμε  Ορθοδοξα  εφοσον ο Θεος  επιτρεπει και  τους " αλλους" εχει το σχεδιο του. Ταινια για ανθρωπους με ανοχες και χωρις ενοχες, σκοτεινη ακατανοητη για τα ηθη μας( ποιος δεν θα μιλουσε  στον αδελφο του  γιατι διαβασε ενα βιβλιο?) αλλα ιντριγκαδορικη  και αντικειμενο συζητησης.........................