Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ / The Talented Mr. Ripley (1999)

Προσπαθώ να βρω κάπου αν ο χαρακτήρας που υποδύεται ο Matt Damon (Tom Ripley) αν είναι ψυχοπαθής (psychopath) ή κοινωνιοπαθής (sociopath) επειδή νομίζω έχει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα και των 2 επειδή είναι και κοινωνιοπαθής στο πρώτο μισό της ταινίας που "αντιγράφει" την περσόνα του χαρακτήρα που υποδύεται ο Jude Law (αυτή του εκλεπτυσμένου και κουλτουριάρη -και λίγο κακομαθημένου- πλούσιου μποέμ) αλλά και ψυχοπαθής στο δεύτερο μισό που σκοτώνει όποιον μπει εμπόδιο στη νέα του ζωή και απειλεί την νέα του "ταυτότητα". Νομίζω είναι καταπληκτική η ιδέα και μου θύμισε αρκετά τον Υπέροχο Γκάτσμπι (The Great Gatsby) με τον Λεονάρντο ΝτιΚάπριο του 2013 που επίσης είναι βασισμένος ο χαρακτήρας σε βιβλίο και επίσης έχει παρόμοιο μοτίβο (μιμείται τι κάνει , πως συμπεριφέρεται εκείνος ο καπετάνιος που ήταν ο μέντοράς του -χαρακτηριστικά επαναλαμβάνει σε όλη την ταινία το "old sport" ("φιλαράκι" στα Ελληνικά) ) και είναι πλούσιος. Νομίζω πως 2+ ώρες είναι πολύ μεγάλη διάρκεια και δεν έχει και ανατροπές που δεν τις περίμενες. Αν ήταν μικρότερηε διάρκειας και ίσως έδειχνε περισσότερα για το παρελθόν του Tom Ripley ώστε να μάθουμε αυτήν την τόσο αγαπητή μεν, μυστήρια δε προσωπικότητα, θα ήταν σίγουρα πολύ πιο ενδιαφέρουσα σαν ταινία. Της βάζω ένα 9/10.

Aρκετά πιστή διασκευή του ομώνυμου βιβλίου της Πατρίσια Χάισμιθ, που αναδεικνύει το ιταλικό τοπίο, ενώ στον πυρήνα της, η ταινία αφορά το να παριστάνεις κάποιον που δεν είσαι. Αυτό εξερευνήθηκε μέσα από διάφορους τρόπους - οικονομικά, κοινωνικά και σεξουαλικά. Ο Ρίπλει δεν είναι "μικροαπατεώνας". Αγαπάει τη μουσική, είναι τρυφερός, πάντα όμως ήθελε να είναι κάποιος άλλος. Κι όταν οι φόνοι ξεκινούν δεν μπορεί πια να κάνει πίσω. Καταστρέφει ότι αγαπάει, κάνει τις χειρότερες δολοπλοκίες και γίνεται σατανικός, παραμένει όμως ένας νεαρός με το αγγελικό πρόσωπο του Ματ Ντέιμον, ένας άντρας που έκανε τις λάθος κινήσεις. Και εκεί κρύβεται όλο το μυστικό της ταινίας. Ο θεατής δεν θέλει να αποκαλυφθούν τα ψέματα του ήρωα, αγωνιά όταν προσπαθεί να ξεφύγει. Αν όμως η ταινία ξεχωρίζει για κάτι αυτός είναι ο τρόπος που παρουσιάζονται τα καλοκαιρινά ρούχα και οι άρτιες στυλιστικές επιλογές. Από τις ταινίες που σε κρατάνε μέχρι το τέλος και σίγουρα δε περνάει απαρατήρητη. Οι πρωταγωνιστές εξαιρετικοί, άψογα δομημένοι (η ερμηνεία του Ματ Ντέιμον ως ψυχασθενή πλαστογράφου σε συνδυασμό με ένα κλίμα μυστηρίου κρατάνε το θεατή σε εγρήγορση) και το σενάριο έξυπνο και με ανατροπές. Προσεγμένη σε φωτογραφία, δυνατή σκηνοθεσία, ευρηματική πλοκή, τέλεια μουσική υπόκρουση, άρτια σκηνικά, ειδυλλιακή ατμόσφαιρα της εποχής, σωστά προσαρμοσμένο και καλώς έχει τονιστεί η ομοφυλοφιλική πλευρά, που στον αναγνώστη περνάει με υπαινιγμούς. Συνολικά πανέμορφη υπόγεια διαδρομή σε έναν διαταραγμένο ήρωα. Ταινία χωρίς κορυφώσεις ή στιγμές κορυφαίας έμπνευσης, αποζημιώνει όμως ως εικόνα και αυτό είναι που προέχει σε μια ταινία. 7.5/10!!!

Καλη ταινια!Αν κ ο Ντειμον,που ειναι ενας πολυ καλος ηθοποιος,με απωθει καπως στο να δω ταινια του!Δε ξερω γαιτι,κατι με χαλαγε παντα πανω του!Παρόλα αυτα,βλεπω σχεδον παντα τις ταινιες του,γιατι ειναι ενας εξαιρετικα προσεκτικος ηθοποιος στους ρολους που επιλεγει να παιξει!Σπανιως θα αποτυχει!Και τους ενσαρκωνει και πολυ καλα!