Το κορίτσι στην καφετέρια / The Girl in the Café (2005)

Mια δραμεντι  ταινια με αφθονο βρετανικο  χιουμορ...Το χιουμορ ειναι η πιο εξεζητημενη μορφη θλιψης( Οσκαρ Ουαΐλντ)  .Ειναι δραμεντι,(κομεντι+δραμα=δραμεντι) γιατι στην πραγματικοτητα σκιαγραφειται ολο το ανδρικο αγχος για την "προσεγγιση" του αλλου φύλου, με εξαιρετικα αστειο τροπο.....Μια ταινια που καλο θα ηταν να δουν οι συνθεατριες( αν και τα πράγματα εχουν αλλάξει αρκετα στον άγριο στίβο των γνωριμιων, ειδικα των πιο μικρων ηλικιων)...Η αμηχανία, η απογοητευση,ο ενθουσιασμος, οι καταπιεσμενες επιθυμιες, (θεωρω τις σκηνες που κάνει τον ροκά, και που περπατανε ατελειωτα μοναδικες) η αστοχια, η προσμονή, "ο χειρισμος" του αλλου , παρελαυνουν κατ εμε διασκεδαστικα.....Πολλες φορες οι νεώτεροι εχουν "καταδικασει" τους  μεγαλυτερους σε εναν κοσμο χωρις αγαπη, φλερτ, ερωτα η παθος ......Και ομως ο ερως χρονια δεν κοιτα......Μεγαλες ερμηνειες απο πληθος καλων ηθοποιων, με ενα μοναδικο σενάριο........8.5/10

Πρόκειται για αρκετά δυνατό δράμα με κάποιας μορφής, λίγα όμως, συγκινησιακά φορτία.

Με τον πρωταγωνιστή να ανεβάζει ιδιαίτερα την ποιότητα και την καλαισθησία της ταινίας, με την μουσική επένδυση να επιρρωνύει προς τούτο αλλά........

Ως ένα σημείο η ταινία προχωρά αργά, δραματικά, στοχαστικά, θα έλεγα.

Από κάποιο σημείο κι έπειτα, χάνεται κάθε επαφή με την πραγματικότητα ώστε καταληγεί κανείς με το ανά πνεύμα συμπέρασμα: "αυτά γίνονται μόνο στις ταινίες". 

Λυπάμαι που κτίστηκε ένα τόσο ωραίο δραματουργικό (σε δυό τρία σημεία διέκρινα αμερικανιές πάντως) κι έπειτα δόθηκε μια κλωτσιά και... χύθηκε το γάλα.

Αυτό δεν ακυρώνει την όλη προσπάθεια, ωστόσο, δημιουργεί απογοήτευση και αμηχανία.

Με την επισημείωση ότι ο καπιταλισμός δεν ομορφαίνει, δεν έχει καλύτερο πρόσωπο, δεν εξαγνίζεται ούτε και δίνει δεκάρα για παντός είδους συναισθηματισμούς, περιοριζόμενος στις αντιφάσεις του, σταματώ το σχόλιο μου εδώ.

7,5-8/10.

Ηχος και υπότιτλοι δεν είναι συγχρονισμένοι.