The Headhunter's Calling / A Family Man / Ο Σύμβουλος (2016)

Καλή κοινωνική ταινία με πολλά στοιχεία αυτοκριτικής του σύγχρονου δυτικού τρόπου ζωής. Προβολή διαχρονικών αξιών που έχουν παραμερισθεί και έχουμε ανάγκη να τις θυμόμαστε ξανά. Μια ιστορία που μιλά για την αγάπη, την οικογένεια και τα μικρά πράγματα της καθημερινότητας που δίνουν αξία στη ζωή, αλλά τα αγγίζει τελείως επιφανειακά αυτά τα ζητήματα, δεν εμβαθύνει κατάλληλα και κυρίως δεν αφήνει περιθώρια στην ενασχόληση με τις προσωπικές σκέψεις των πρωταγωνιστικών ρόλων πράγμα που σε μερικά σημεία αποτελεί ανάγκη, ιδιαίτερα στην περίπτωση του πρωταγωνιστή, καθώς λόγω της θέσης στην οποία βρίσκεται είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε την ψυχοσύνθεσή και τα πράγματα τα οποία σκέφτεται. Αντί να εστιάσει εκεί, να μπει βαθιά στο θέμα, να το αναλύσει και, με τη βοήθεια των συμβόλων και των αρχετύπων, να φτάσει στον πυρήνα του ψυχισμού του ανθρώπου, αναλώνεται στη περιγραφή του θέματος, με ένα λόγο που επαναλαμβάνεται συνέχεια και συνέχεια κάνοντας αέναους κύκλος γύρω ακριβώς από το ίδιο σημείο. Το μεγάλο ατόπημα στο σενάριο είναι ότι ίσως για να φανεί πιο "σοβαρό", σπαταλάει πολύ χρόνο στη δουλειά του πρωταγωνιστή. Για καλή μας τύχη, οι διάλογοι είναι καλογραμμένοι, με αποτέλεσμα έστω και αυτές οι επαναλήψεις να ρέουν φυσικά.

Επιπλέον, βασικό αρνητικό αποτελεί ο κλισέ χαρακτήρας που παίρνει η ταινία από ένα σημείο και έπειτα. Ενώ, κεντρίζει σε κάποιες στιγμές το ενδιαφέρον γρήγορα το χάνει εξαιτίας της κοινότυπης ακολουθίας πράξεων και γεγονότων που δίνουν μία κλίση προς το αναμενόμενο, την οποία βέβαια ο σεναριογράφος προσπαθεί να “κρύψει” μερικές φορές. Οι σεναριακές ευκολίες συνδυάζονται με ατελείωτο μελοδραματισμό και φλυαρία. Όσον αφορά την συναισθηματική φόρτιση, υπάρχουν σημεία που αυτή η επιδίωξη του σκηνοθέτη γίνεται με επιτυχία και ίσως αυτό είναι ένα από τα στοιχεία που δεν σε κάνουν να βαρεθείς και θα σε παρακινηνούν να ακολουθήσεις την ταινία μέχρι τέλους. Η απειρία του σκηνοθέτη είχε ως αποτέλεσμα το σενάριο να αποτυπωθεί στο πανί τελείως τυπικά, χωρίς καμία φλόγα, χωρίς ένταση και δραματουργικά τεχνάσματα που θα μπορούσαν να δώσουν το κάτι παραπάνω.

Ο Gerard Butler είναι συνεπής στο ρόλο του, μπορεί να πείσει τόσο ως σκληροτράχηλος υπάλληλος όσο και ως θλιμμένος και μετανιωμένος γονιός. Τα λίγο πιο βαριά ερμηνευτικά ονόματα ο William Dafoe και ο Alfred Molina δεν δείχνουν αδιάφοροι αλλά η περιορισμένη διάρκεια των εμφανίσεών τους δεν επιτρέπει στον θεατή να τους απολαύσει, παρά μόνο τον δεύτερο σε μία σκηνή έκφρασης πολλών συναισθημάτων προς το τέλος της ταινίας. Υπάρχουν στιγμές που θα τραβήξουν λίγο την προσοχή και σίγουρα στο τέλος δεν θα θεωρήσεις τη θέαση της ως χάσιμο χρόνου, με τη δόμηση της πλοκής να μην σε αφήνει αδιάφορο, ωστόσο τελικά να καταλήγει σε κάτι αναμενόμενο, χωρίς να περνάει έντονα τα μηνύματά του. 5.5/10!!

σχετικα καλη ταινια

Ένα οικογενειακό κοινωνικό δράμα.
Το σενάριο δυστυχώς προβλέψιμο με απανωτά κλισέ και εύκολες συγκινήσεις, αλλά κυρίως είναι πρωτίστως μια χαμένη ευκαιρία να εμβαθύνει στον αμφιλεγόμενο και ασυμβίβαστο κόσμο εξεύρεσης εργασίας στην Αμερική.
Από την άλλη, οι ερμηνείες είναι αξιόλογες ειδικά εκείνες του Gerard Butler, ο οποίος πείθει σαν τον απόλυτο εργασιομανή χωρίς καμιά ηθική πατέρα και του μεγάλου Willem Dafoe.

Απο τις καλυτερες ταινιες 

αυτες που διδασκουν οτι οι οικογενεια ειναι πανω απο ολα και ποσα χανουμε οταν εχουμε πανω απο ολα ολα τα αλλα εκτος απο την οικογενεια μας