The Thin Red Line / Λεπτή Κόκκινη Γραμμή (1998)

Ανατριχιαστικό αριστούργημα!! Ένας ποιητικός διαλογισμός στην σκληρή πραγματικότητα του πολέμου. Τι είναι, τελικά, αυτή η «Γραμμή»; Η ελάχιστη απόσταση που χωρίζει τον άνθρωπο και το κτήνος. Η πύρινη γραμμούλα που σχηματίζει το νήμα ενός κεριού το οποίο σβήνει, πριν βυθίσει τα πάντα στο σκοτάδι. Εξαίρετο καστ, ρεαλισμός στην απεικόνιση των μαχών, ανθρώπινο συναίσθημα, και συγκίνηση, σε μια υπερπαραγωγή που φέρει την υπογραφή ενός μεγάλου δημιουργού. Αν και η ταινία αναφέρεται στο γνωστό και χιλιοειπωμένο θέμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, είναι αρκετά πρωτότυπη. Δεν ασχολείται μ' αυτή καθεαυτή την μάχη των Αμερικανών με τους Ιάπωνες, αλλά με τα υπαρξιακά προβλήματα των ίδιων των πολεμιστών και των δύο πλευρών. Σε μορφή ποιήματος και εσωτερικού μονολόγου καθένας από τους στρατιώτες βιώνει το θάνατο η έρχεται αντιμέτωπος μ' αυτόν. Ο πόλεμος, φαίνεται να λέει η ταινία, δεν είναι μόνο μια σύγκρουση μεταξύ δύο ομάδων. Απεικονίζεται ως ύβρη απέναντι στη φύση και κατά συνέπεια απέναντι στον ίδιο το Θεό. Καταβυθίζεται στο συλλογικό υποσυνείδητο των στρατευμάτων παλεύοντας να συμφιλιώσει το εύθραυστο της ζωής με την παράτολμη συμπεριφορά τους. Η ταινία πηγαίνει από στρατιώτη σε στρατιώτη, εισβάλλει στο μυαλό τους κι ενισχύει τις σκέψεις τους σαν να είναι μέρος ενός ακατάπαυστου εσωτερικού διαλόγου, αλλά παράλληλα διατηρεί μια αίσθηση ανωνυμίας ανάμεσα στους στρατιώτες, στην ουσία δεν υπάρχει σαφής πρωταγωνιστής στο συγκεκριμένο πολεμικό έργο, όλοι έχουν να αναλάβουν μία μερίδα ευθύνης που τους αναλογεί. Όλα τα λόγια, οι διάλογοι και η αφήγηση έχουν το δικό τους προσωπικό βαθύ νόημα και ηθικό δίλημμα που μας γεννά.

Η πιο παγωμένη στιγμή της ταινίας είναι όταν οι ήρωες συνειδητοποιούν σιωπηλά ότι όλες οι απαντήσεις στα επίμονα ερωτήματα, όλες οι σκέψεις του κόσμου, όλες οι αναμνήσεις μέσα στο χρόνο και όλη η υποτιθέμενη ουσία της ύπαρξης μοιάζουν ασήμαντες μπροστά στην πραγματικότητα και το πεπρωμένο που ονομάζεται θάνατος. Αρκετές ερμηνείες ξεχωρίζουν στην ταινία: ο Ηλίας Κοτέας στο ρόλο του ευαίσθητου λοχαγού (με της δύο φράσεις στα ελληνικά να κάνουν μεγάλη εντύπωση), ο σκληρός καριερίστας στρατηγός Νικ Νόλτε κι ο κυνικός λοχίας Σον Πεν. Ωστόσο η αφήγηση του Μάλικ είναι ελλειπτική, (χαρακτηρίζεται από απουσία μορφολογικών τύπων (όπως πτώσεων, αριθμών, χρόνων), ενώ παράλληλα παραλείπονται μέρη φράσης ή εννοούμενες λέξεις). Το έργο δεν έχει αρχή ή τέλος και παρόλο που υπάρχουν διάσπαρτες δραματικές στιγμές και ανατριχιαστικές σκηνές μάχης, αυτές δεν είναι παρά μικρές διακοπές στον συγκλονιστικό διαλογισμό του Μάλικ καθώς αναζητά το νόημα της ζωής. Μέσα σ' όλη αυτή τη ματαιότητα, η απόλυτη γνώση που μπορεί κανείς να κατακτήσει είναι η γαλήνη, η συμφιλίωση πριν από το τέλος. Αλλά τίποτα δεν σταματά εδώ. Ο Θεός μπορεί να μην υπάρχει, όμως η Φύση, που για τον σκηνοθέτη είναι η μόνη αλήθεια, θα βρει τον τρόπο να ανατείλει από τις στάχτες, τα αποκαΐδια. Και να διαιωνίσει το μεγάλο μυστήριο αυτού του σύμπαντος που είναι η Δημιουργία. 10/10!!!

Την θεωρω πρωτοτυπη για την εποχη της(1998) "μιλώντας" την αντιπολεμικη γλωσσα με δεξιοτητα,διαυγεια και με την απαιτουμενη σκληρότητα....Ειπε πραγματα με εικόνες και μηνύματα που οι επερχόμενοι μιμήθηκαν....Δεν υπάρχει ομορφια στον πόλεμο, αλλά μερικές φορές ειναι αναγκαιος(και ας μην το ξεχνάει κανεις στην Πατρίδα μας και ας ειμαστε έτοιμοι)....Η Δυνατωτερη αντιπολεμικη ταινια παντως ολων των εποχων ειναι το περιφημο "Ο Τζωνυ πηρε το οπλο του 1971" του Nτοναλτ Τραμπο που ηταν υποβαθμισμένο στην Πατριδα του για αρκετά χρόνια......

Έπερε να πάρει Όσκαρ η συγκεκριμένη ταινία όπως και άλλες πολλές..Αλλα τι περιμένεις ακόμα και στα 'όσκαρ στημένα είναι....Οι καλύτερες ταινίες να ξέρεται ειναι αυτές που αδικήθηκαν και δεν πήραν το Όσκαρ που τους άξιζε...Κρίμα

Πολύ δυνατή ταινία που σε καθηλώνει εώς το τελευταίο λεπτό....Σκληρή δυνατή ταινία και αληθινά γεγονότα....Σε Αυτο να εστιάζεσται πάντα.(Στα αληθινά γεγονότα)  Τα βλέπεις και τα νιώθεις παράλληλα...

πολυ  καλη  ταινια 

πολύ σκληρή ταινία. βίαιη. αιματοβαμμένη. αλλά περνάει αντιπολεμικά μηνύματα.

όποιος αρέσκεται στις σκληροπολεμικές ταινιες θα βρεί την καλυτερη που μπορεί. για τους άλλους, είναι δύσκολη...