Personal Shopper (2016)

Εντελώς αδιάφορη, ρηχή, άνευρη ταινία. Ο απόλυτος τραγέλαφος. Το φινάλε έκτρωμα. όλο το έργο διαδραματίζεται χωρίς εποικοδομητικούς διαλόγους, τεράστιες σκηνές με ανταλλαγές μηνυμάτων και κάθε κλισέ που μπορεί να βρει για να διευρύνει το άθλιο σενάριο. Μια άλλα αντ' άλλων ιστορία, ο τρόπος που φέρνει το μεταφυσικό και το απόκοσμο σε μια καθημερινότητα που δεν θα μπορούσε να είναι πιο γνώριμη, είναι σαχλός, όπως και ο τρόπος που χρησιμοποιεί την Κρίστεν Στιούαρτ σε έναν ρόλο που της δίνει την ευκαιρία να αποδείξει ότι παίζει στην χειρότερη ταινία ever γ' διαλογής. Σε ένα ανακάτεμα που εμπλέκει το μεταφυσικό στοιχείο, τον υπαρξιακό φόβο και τους πειρασμούς του υλικού κόσμου, ο Ολιβιέ Ασαγιάς προσπαθεί, αλλά αποτυγχάνει παταγωδώς να χτίσει ένα μονοπάτι αναζήτησης ταυτότητας για την ηρωίδα του. Έχει διάθεση να πειραματιστεί, αλλά δεν κάνει ποτέ ξεκάθαρες τις προθέσεις του, αφού σε μπερδεύει ακόμα περισσότερο, στο υποτυπώδες μυστήριο, που θέλει να φτιάξει. Ένα συνονθύλευμα ασύνδετων κι ανούσιων υποθέσεων προσπαθεί να κολλήσει χαμένα κομμάτια του παζλ, που δεν βγάζουν το παραμικρό νόημα και σε αποπροσανατολίζει τελείως, βγάζοντάς σε εντελώς από το κύριο θέμα. Αυτό το πράγμα πήρε και βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Κανών, δηλαδή τι άλλο να πούμε, η επιστήμη σηκώνει πόδια-χέρια ψηλά. Εγκεφαλικό και γεμάτο επιτήδευση γαλλικής κοπής, σπρώχνει στα όριά της μια ιστορία που χρησιμοποιεί τη διάτρητη πλοκή για να κλείσει το μάτι σε κοινωνικές (η ανθρώπινη επικοινωνία, η γλώσσα και τα σύνορα), φιλοσοφικές (η αλήθεια και το ψέμα), ψυχαναλυτικές και σινεφίλ αναφορές, ένα πομπώδες καλλιτεχνικό scary movie που μόνον οι σκηνοθετικές αρετές του το διασώζουν από την εκκωφαντική γελοιότητα. Μετά βίας κατανοείτε, γι' αυτό του βάζω με το ζόρι ένα 2/10!!!

H πιο ανεκφραστη ηθοποιος του κοσμου παλευει δυο ατελειωτες βαρετες ωρες να μαθει αν υπαρχει μεταθανατια ζωη σκοτωνοντας απο βαρεμαρα καθε ζώντα και νεκρο στα περιξ....για να καταληξει στα ακαταληκτα......Δειτε κατι αλλο....