Jack Reacher: Never Go Back / Jack Reacher: Ποτέ μη γυρίζεις πίσω (2016)

Ο πρώην αξιωματικός της στρατιωτικής αστυνομίας Τζακ Ρίτσερ (εμπειροπόλεμος, τολμηρός, ευφυής και λιγόλογος, ο πιο γοητευτικός "σκληρός" της σύγχρονης αστυνομικής λογοτεχνίας), η ταγματάρχης Τέρνερ και η 15χρονη Σαμάνθα προσπαθούν να ξεσκεπάσουν μια φονική σκευωρία που έχει στήσει μια σκοτεινή εταιρεία πολεμικού υλικού. Καλείται να αποκαταστήσει την τιμή του ονόματός του αλλά και της Ταγματάρχη Τέρνερ, προσπαθώντας να αποκαλύψει την αλήθεια σχετικά με τη δολοφονία δύο στρατιωτών στο Αφγανιστάν, η οποία συνδέεται παράδοξα με τις κατηγορίες που βαραίνουν τους πρώτους για κατασκοπεία. Ο έμπειρος Εντ Ζούιγκ, που ανέλαβε τη σκηνοθεσία, ισορροπεί πιο σωστά την αφήγηση ανάμεσα στις σκηνές δράσεις, την παρεμβολή ενός υπόκωφου love story και την παρουσία ενός νέου κοριτσιού που μπορεί να είναι η κόρη του Ρίτσερ από μια παλιά του γνωριμία. Κοινώς, δεν το βάζει κάτω και προσθέτει «κερασάκια» εξελίξεων που διαφοροποιούν το φόντο δράσης, για να οδηγηθούμε σε μια καθαρτήρια σεκάνς αδρεναλίνης με φόντο τη Νέα Ορλεάνη. Διασκεδαστική περιπέτεια που αδυνατεί να πιάσει την επιτυχία του πρώτου «Jack Reacher», αν και προσπαθεί να χρησιμοποιήσει παρόμοια συστατικά. Η ιστορία εδώ, όμως, δεν είναι τόσο δελεαστική στην παρακολούθηση, αλλά καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον. Έχει τα φόντα να σου χαρίσει ένα ανάλαφρο δίωρο δράσης και κάποιων ανατροπών

Όπως και η πρώτη ταινία στοχεύει όχι και τόσο στα εφέ ή στην καταιγιστική περιπέτεια αλλά στην ενδιαφέρουσα υπόθεση και στους χαρακτήρες, κάτι που το καταφέρνει καλά. Η ιστορία είναι ικανοποιητική - με ανατροπή - και οι χαρακτήρες δεν έχουν βέβαια ιδιαίτερη εμβάθυνση αλλά έγινε προσπάθεια να γίνουν προσιτοί στο κοινό και να δώσουν το κάτι καινούριο. Ανάμεικτα συναισθήματα αφήνει η υποπλοκή της υποψίας ότι ο Τζακ Ρίτσερ είναι (εν αγνοία του) πατέρας 16χρονου κοριτσιού, από παρελθούσα… συνουσία με σερβιτόρα η οποία δεν του το φανέρωσε ποτέ. Έτσι, το μεγαλύτερο μέρος του σασπένς μετατοπίζεται σε αυτή την ιστορία, καθώς πέρα από τις αμφιβολίες περί πατρότητας, η κοπέλα κινδυνεύει και από τους ανθρώπους που καταδιώκουν τον Ρίτσερ, ειδικά αν μαθευτεί ότι (μπορεί να) είναι κόρη του. Σε κάποια σημεία, αυτό το αρκετά ατίθασο κορίτσι (υπόνοια γονιδιακής συγγένειας) με τις σχεδόν αναρχικές τακτικές αυτοσυντήρησης εξυπηρετεί θετικά το φιλμ, ενώ σε άλλες κουβαλάει αναπόφευκτες δόσεις συγκίνησης και δράματος, που δεν ανήκουν πραγματικά σε τούτο το είδος περιπέτειας. Το μέτωπο του εχθρού δεν έχει δουλευτεί καλά, δεν υπάρχει μία κυρίαρχη φιγούρα κακού που να δεσπόζει ως δυνατός αντίπαλος, όμως ο χειρισμός της αντιμετώπισης όσων τα βάζουν με τον Ρίτσερ διαθέτει πάντοτε ωραίο χιούμορ (η εναρκτήρια σκηνή αποτελεί κομμάτι ανθολογίας, σχεδόν όπως εκείνη με τη στάση του λεωφορείου στο πρώτο φιλμ) και ο Κρουζ είναι πειστικότατος ως badass ήρωας, ίσως περισσότερο από ποτέ. Καλογυρισμένη. Αγωνία, μπόλικο συναίσθημα, αίσιο τέλος κι εκτονωτικό φινάλε, αξιόλογη παραγωγή. 8/10!!!

Πολύ Καλή Δυνατή  Ταινία...Αλλα πρώτα θα πρέπει να έχεται δεί το Jack Reacher  και μετά να δείτε το                Jack Reacher Never Go Back ώστε να βγάλεται συμπεράσματα....Το να βλέπεται διακεκομένα κάθε λογής ταινίες και να τις χαρακτιρήζουν μερικά άτομα (μέτριες)Τότε αυτό ειναι μεγάλο λάθος......Η ταινία Jack Reacher Never Go Back ειναι μια χαρά ταινία και βλέπεται πολύ ευχάριστα....Ανάλογα κιόλας και τα γούστα του κάθε Σινεφίλ...Τι να πώ....Αυτο που εχω να πω ειναι πως την βαθμολογώ όπως και την 1η  10/10.. Μπράβο  Τομ Κρουζ συνεχησε ετσι να μας συναρπάζεις....Δειτε την σας την συνιστώ ανεπυφίλακτα..