Mon roi / My King (2015)

Με ένα αλλοπρόσαλλο και επιπόλαιο ζευγάρι που συνάπτουν μία ταραχώδη σχέση γεμάτη προβλήματα, αντιπαραθέσεις, μπόλικο σεξ, αβυσσαλέο πάθος και ένα σεναριακά επαναλαμβανόμενο χρονικό ενός καυτού έρωτα με δυο ζωντανές ερμηνείες, εκ των οποίων η μία, αυτή της Εμανουέλ Μπερκό, κέρδισε το βραβείο του φεστιβάλ Κανών. Η Μαϊγουέν μας παρουσιάζει μία θυελλώδη ερωτική ζωή των δύο τους, με αρκετά δραματικό τόνο με εντάσεις και διαπληκτισμούς, αλλά ταυτόχρονα και ανέμελες-ευχάριστες στιγμές. Οι πρωταγωνιστές βγάζουν εκρηκτικά τα ανάμεικτα συναισθήματα τους και βέβαια η ανωριμότητα και το ότι δεν ξέρουν τι θέλουν από τη ζωή τους κυριαρχεί στο έργο. Τα γρήγορα φλάσμπακς, μέχρι να συνδεθεί η ιστορία μαζί τους είναι απότομα στην έναρξη και στη λήξη τους, χωρίς πολλά λόγια, άρα και αψυχολόγητα-άνευρα. Αυτή η φυσικότητα των καταστάσεων και ο αυθορμητισμός στις αποφάσεις σε όλους τους τομείς ακόμα και όταν κάνουν παιδί μας παραπέμπει στο χάσμα των απόψεών τους και στη δύσκολη συνύπαρξη αργότερα μεταξύ τους. Ο Βενσάν Κασέλ ερμηνεύει με ζωώδη ενέργεια και σαγηνευτική ορμή τον άντρα-λύκο. Η Εμανουέλ Μπερκό είναι αρχικά υπέροχη, ειλικρινής και γενναιόδωρα ανοιχτή σ' ένα ρόλο που τη θέλει μόνιμα εκτεθειμένη, αλλά τα υποτυπώδη, υπερβολικά και προσποιητά ξεσπάσματά της, οι στριγκλιές και οι τσιρίδες της είναι σπαστικές, κουραστικές και αποκρουστικές.

Γενικά δεν πιέζονται υπερβολικά για να παρουσιάσουν ένα ζευγάρι με απόλυτη χημεία, αλλά μπερδεύονται τόσο πολύ οι επικοινωνίες μεταξύ τους που χάνουν και τη σύνδεση τους με το θεατή κάποιες φορές, αφού τα αδικαιολόγητα ξεσπάσματα χωρίς αφορμές, απλά δεν μας σοκάρουν, αλλά μας κάνουν να αναρωτηθούμε γιατί επιδιώκουν την προσοχή μας μ' αυτό τον αλλόκοτο τρόπο, χωρίς καμία πρόφαση σοβαρή που να πυροδοτεί αυτές τις άσχημες καταστάσεις. Φιλμ που μπάζει από πολλές πλευρές, αλλά αξίζει για το κλίμα της συνεχόμενης σύγκρουσης που δημιουργεί. Πολλές σκηνές είναι περιττές και η άσκοπα τραβηγμένη διάρκεια δεν προσδίδει μυστήριο ή πλούσιο ενδιαφέρον σε 'μας, απλά όσο βλέπουμε να επαναλαμβάνονται κάποιες φάσεις σε κάνει να πλήττεις. Κρίμα, δεν το διαχειρίστηκε σωστά το συνολικό πακετάκι (σενάριο, διάρκεια, καθοδήγηση ηθοποιών) η δημιουργός, γιατί μία πιο ψύχραιμη ματιά θα μπορούσε να αναγάγει αυτή την ιδέα σ' ένα από τα ωραιότερα ερωτικά δράματα. Εν κατακλείδι, το έργο καταφέρνει να μεταφέρει τα ακραία συναισθήματα του ζευγαριού, καταφέρνει να δημιουργήσει το αποπνικτικό κλίμα που ταράζει δύο ζωές, και επιτυγχάνει στο να περάσει ένα σημαντικό μήνυμα: Τελικά όσο κι αν κάτι φαίνεται λάθος απ' την αρχή, αρκεί το πάθος για έναν άνθρωπο να κάνει πέρα τις μεγαλύτερες και ισχυρότερες αμφιβολίες. Και αν αυτός ο άνθρωπος είναι αντικειμενικά η λάθος επιλογή… τότε ο συμβιβασμός με την αλήθεια είναι η μόνη λύση. 6/10!!!

Μια δυνατή, μη γραμμική σχέση αγάπης, με καλαίσθητη αφήγηση.

Στο πλαίσιο αυτό, η εναλλαγή συναισθημάτων, παίζει σημαντικό ρόλο.

Κάποιες φορές ένιωσα ότι από την ταινία έλειπε κάτι. Κάτι απροσδιόριστο,

ένα αφηγηματικό γεγονός που θα τάραζε την ενίοτε λιμνάζουσα

σκηνοθετική και κυρίως, σεναριακή δομή και ροή. Ίσως, πάσχει από

έλλειψη περαιτέρω στοχαστικότητας και εγκεφαλικότητας.

Ωστόσο, η ταινία αυτή είναι μία από τις καλές ταινίες του ευρωπαικού κινηματογράφου,

καθώς οι Γάλλοι μας έχουν συνηθίσει σε ταινίες αρκετά ποιοτικές (κυρίως δραματικές).

Ομολογώ πως αν ήμουν ανίδεος του ιρανικού κινηματογράφου, θα πίστευα

ότι έχω δει την καλύτερη δραματική ταινία όλων των εποχών.

7/10.

δεν προβαλλει την ταινια με τιποτα