Talvar (2015)

1. Οι προβληματικές και σκιώδεις περιοχές του (κάθε) συστήματος που δεν παύει να αποτελεί μια ανθρώπινη κατασκευή.
2. Οι σκοτεινές και βορβορώδεις πτυχές μιας σάπιας κοινωνικοπολιτικής κουλτούρας.
3. Η βολική καταπάτηση των μεγάλων ανθρώπινων αξιών ελέω τυπικών και συμφερόντων από κοντόφθαλμους λειτουργούς. Η βαρβαρότητα ακόμη και προς το μίνιμουμ αίσθημα δικαιοσύνης (σύμφωνα με το οποίο όντως είναι χίλιες φορές προτιμότερο να παραμείνουν ατιμώρητοι 100 ένοχοι παρά να τιμωρηθεί 1 αθώος).

Το έργο έχει δύο βασικά μειονεκτήματα : Τις ασήμαντες ερμηνείες των ηθοποιών και έναν αργόσυρτο ρυθμό που ενοχλεί και που το καθιστά μεγαλύτερο σε διάρκεια από όσο χρειαζόταν.
Το πρώτο το ξεπέρασα κάποια στιγμή μάλλον αρκετά σύντομα διότι επικέντρωσα το ενδιαφέρον μου στην αφήγηση της ιστορίας καθ'αυτής. Όσον αφορά το δεύτερο, μολονότι η ταινία μου έδινε διαρκώς την αίσθηση ότι πλατειάζει, εντούτοις δεν υπολείπεται σε ουσία και είναι αυτή που σαφώς με κέρδισε εντέλει. Η γεύση που τελικά μου άφησε ήταν πολύ καλή. Δεν καταπιάνεται με κανένα πρωτότυπο θέμα βέβαια (αν και βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα) ούτε ο τρόπος που αποδίδονται τα κεντρικά ζητήματα, αποκαλύπτοντας σταδιακά στον θεατή τις μελανές αλήθειες που πραγματεύεται, κομίζει τίποτα νέο και ενθουσιάζει. Παρόλα αυτά δεν θεωρώ ότι είναι χάσιμο χρόνου για τους λάτρεις των αστυνομικών/δικαστικών δραμάτων και την προτείνω.

αρχικά με όλους αυτούς του ηλίθιους "χαρακτήρες" (αντικατροπτίζει πλήρως θα έλεγα την πραγματικότητα πολλών περιοχών αυτής τις χώρας)..μου
φάνηκε πολύ βλακεία σαν ταινία ,..από περιέργεια εξακολούθησα να την βλέπω,ώσπου άρχισε να "στρώνει"..
..μια κοινωνική ταινία που θιγει το "σύστημα δικαιοσύνης"..k τις "μαύρες τρύπες"..
προς το τέλος έχει κάποιους "έξυπνους" διαλογους..  όσο για την κατάληξη τι να πω, ρεαλιστικά απογοητευτικό.. είτε "εσκεμμένα" από το δικαστικό ιστό είτε από ηλιθιότητα.. δεν θα την σύστηνα ιδιαιτερα ..