O Pagador de Promessas aka The Given Word (1962)

Το υπέροχο Pagador de Promessas ένα από τα καλύτερα φιλμ που μας έχει δώσει η Λατινική Αμερική είναι στην ουσία μια έξοχη θρησκευτική αλλά και κοινωνική παραβολή. Ο Anselmo Duarte μεταφέρει με αρκετή πειστικότητα το ομώνυμο θεατρικό έργο του Dias Gomes γύρω από μια κοινωνία της οποίας οι θρησκευτικές και ηθικές αξίες των ανθρώπων της υπαίθρου διαφέρουν ριζικά από αυτές των ανθρώπων της πόλης. Ο Ζε για παράδειγμα μέσα στην αφέλεια του δείχνει να μην καταλαβαίνει την οργή του ιερέα όταν ταυτίζει τις παγανιστικές θεότητες με τους αγίους της Καθολικής Εκκλησίας, ενώ γίνεται έρμαιο ανθρώπων που αντί να τον "βοηθήσουν" θέλουν απλά να τον εκμεταλλευτούν. Διατηρώντας την θεατρική δομή (όλη η δράση εξελίσσεται στα σκαλιά της εκκλησίας και στην γύρω περιοχή) ο σκηνοθέτης καταφέρνει με μαεστρία να μας δώσει ένα κοινωνικό δράμα από την σύγκρουση δυο κόσμων με σαφείς επιρροές από τον Ιταλικό νεορεαλισμό. Η ταινία αν και στην Βραζιλία δεν σημείωσε επιτυχία, εντούτοις έτυχε θερμής αποδοχής σε όλον τον υπόλοιπο κόσμο. Ήταν η πρώτη και μοναδική ως τώρα Βραζιλιάνικη ταινία που κατέκτησε τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες μπροστά από ταινίες όπως ο Εξολοθρευτής Άγγελος του Μπουνιουέλ, η Έκλειψη του Αντονιόνι και το Cleo 5-7 της Αγκνιές Βαρντά. Επίσης ήταν υποψήφιο για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας. 7/10!!