Requiem for a Dream / Ρέκβιεμ για ένα όνειρο (2000)

δεν είδα πουθενά το αριστούργημα...χασιμο χρονουυυ

Έκατσα και την είδα σήμερα και αυτήν, μια ταινία που απέφευγα καιρό αλλά γνώριζα πολύ καλά το τραγούδι της( το οποίο παρόλο που παίζει 10 φορές, κυριολεκτικά 10, θα μπορούσα να το άκουγα άλλες τόσες). 

Δυστυχώς δεν μπόρεσα να δω την αισθητική, πόσο μάλλον το αριστούργημα στην ταινία. Υπήρχαν σκηνές μεν που ήταν απίστευτα  καλά σκηνοθετημένες, όπως ο φόβος της κυρίας με το ψυγέίο που όλο μεγάλωνε, αλλά άλλα άλλες πάλι με έκαναν να σκεφτώ τι στο @@@@  βλέπω. Ειδικά την Connely , αυτά που κάνει σε αυτήν την ταινία είναι απίστευτο. Πολιτισμικό σοκ το λιγότερο. 

 Show/hide text

Η ταινία έχει μέσα διάφορους εθισμούς,  περνάει πάμπολα μηνύματα, ωστόσο προσωπικά δεν μου έδωσε αυτό το κλικ παραπάνω που θα ήθελα. Το τέλος της αναμενόμενο σε τέτοιες περιπτώσεις, ωστόσο πήγαινα σύμφωνα με το κλίμα της ταινίας. Κάτι που πρόσεξε η αδερφή μου και με έβαλε σε σκέψεις, είναι το πόσο κρύα είναι η ταινία, απρόσωποι οι χαρακτήρες , για παράδειγμα στο κρεβάτι στο νοσοκομείο της Σάρας που ένω την τάιζαν με το ζόρι οι γιάτροι, κανείς δεν της μίλησε ή έστω έδωσε σημασία, λες και δεν ήταν άνθρωπος άλλο...  

Προσωπικά δεν θα μπορούσα να προτείνω σε κάποιον να την δει, αλλά όχι απαραίτητα λόγω της ωμής της παρουσίασης και του νατουραλισμού της, αλλά επειδή δεν βγάζει κάτι θετικό η ταινία,πολύ αρνητικότητα και δεν  δίνει ουδεμία ελπίδα. Και οι άνθρωποι χωρίς ελπίδα, δεν είναι άνθρωποι... 5/10

Μια ξεχωριστή ταινία από τον Darren Aronofsky.

Γροθιά στο στομάχι όσο αφορά το θέμα της και την ωμότητα με την οποία το παρουσιάζει. Λέει τα πράματα με το όνομα τους χωρίς υπερβολές και υπερβολικά εφέ. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές.

Μία άκρως καταθλιπτική ταινία που εδώ και χρόνια ήθελα να δω,αλλά επειδή ακριβώς ήξερα ότι θα με ψυχοπλάκωνε πάντα την άφηνα πίσω...έφθασε όμως η ώρα που την είδα και μπορώ με σιγουριά να εκφράσω την γνώμη,πως ήταν βαριά, ασήκωτη και εκνευριστικά μπερδεμένη στην αρχή,όμως σίγουρα διακρίνεις τις εξαιρετικές ερμηνείες και την καλή σκηνοθεσία με αποτέλεσμα να καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για μια καλή ταινία.

Το σενάριο δεν το βρήκα πως είναι άξιο διθυράμβων,δείχνει με απλότητα αυτό που φαντάζομαι πως όλοι οι ενήλικες που έχουν σώας στας φρένας γνωρίζουν πολύ καλά ήδη,το που μπορεί δηλαδή να σε οδηγήσει η εξάρτηση απο ουσίες..κάθε είδους ουσίας!!

Η ταινία έχει μια σταδιακή κορύφωση,οπότε φθάνοντας στο τελευταίο μισάωρο θα παρακολουθείσετε και το πιο δυνατό-σκληρό κομμάτι της ταινίας.

Η μουσική φανταστική,αυτός ήταν κ ο λόγος που με έκανε να θέλω να δω την ταινία,ήξερα την μουσική και αναζητώντας λεπτομέρειες γι'αυτή κατέληξα στην ταινία...για τους λάτρεις του μπάσκετ,η μουσική αυτή αποτελεί το intro στους αγώνες των Boston Celtics.

Ενώ είναι μια καλή ταινία διστάζω να την προτείνω διότι όπως εξήγησα είναι πέραν του δέοντος καταθλιπτική..επομένως το αφήνω πάνω σας να κρίνετε κατά πόσον αξίζει να χαλάσετε την διάθεση σας ή να την επιβαρύνετε επιπλέον και πότε θα έρθει η στιγμή να το πράξετε.

τι ΤΑΙΝΙΑΡΑ κ αυτη....Τι μουσικαρα!!!πολυ καταθλιπτικη βεβαια κ γι'αυτο αν ειστε πολυ νταουν μη τη δειτε...Δε θα σας ωφελησει!