The Bear (2022)

Ξεκινησα να το δω με εντελως λαθος προσδοκιες.Πρωτα απο ολα,αφου εχει την ταμπελα''κομεντι-ντραμα'',περιμενα πως θα δω κατι αναλαφρο με αρκετες δοσεις αστειου.Και-μαλλον με βαση αυτο-απο το πουθενα το ειχα θεσει στο μυαλο μου πως ειναι απο αυτες τις γρηγορες σειρες με τα 25λεπτα επεισοδια,τις οποιες χρησιμοποιω για''ξελαμπικαρισμα''οταν βλεπω αλλες με πολλα,.μακροσυρτα και βαρια επεισοδια
Φυσικα τιποτα απο αυτα δεν ισχυε,αλλα το πρωτο επεισοδιο ηταν αρκετο για να το παρω χαμπαρι.

Η αληθεια ειναι πως οι σειρες με πολυ δραμα,ψυχογραφηματα και δακρυβρεχτες ιστοριες δεν ειναι αυτες που με ενθουσιαζουν και κανονικα θα την ειχα παρατησει αμεσως,ειδικα αφου την ξεκινησα σε πολυ δυσκολη ψυχολογικα και σωματικα περιοδο της ζωης μου,αλλα ειχα δωσει μια υποσχεση πως θα τη δω για να εχω γνωμη και τελικα-αντι να την βλεπω μια στο τοσο-κολλησα και την εβγαλα σε μιαμιση βδομαδα.

Η σειρα βλεπω πως εχει φανατικους θαυμαστες,εχω την εντυπωση πως πηρε και βραβεια(δεν παρακολουθω τετοια πραγματα),αρα δεν θα μπορουσε να ειναι και για πεταμα φυσικα.Παρακολουθοντας μια σειρα,δενεσαι με τους πρωταγωνιστες και με τον καιρο συμπασχεις μαζι τους στα προβληματα που αντιμετωπιζουν(αν δεν γινει αυτο η σειρα ειναι ΜΑΠΑ).Η συγκεκριμενη λοιπον εχει δυο μεγαλα πλεονεκτηματα-κατα τη γνωμη μου παντα:
α)πολυ καλους ηθοποιους-μονο η Σιντνει δεν με πειθει,η αληθεια βεβαια ειναι,πως της εχουν φτιαξει και απαισιο ρολο,που δεν βοηθαει να τη συμπαθησεις ιδιατερα-και
β)ΟΛΟΙ οι χαρακτηρες εχουν ενα σωρο στραβα πανω τους,καθενας κουβαλαει ενα ψυχολογικο βουνο,με λιγα λογια ειναι ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΙ-ΑΠΛΟΙ ανθρωποι και οχι τιποτα σουπερ-ηρωες,προιοντα της φαντασιας των σεναριογραφων.Ετσι τους νιωθεις πιο οικειους,παροτι οι πιο πολλοι απο εμας,δεν ζουνε σε τοσο απαιτητικο και στρεσσογονο περιβαλλον,οπως αυτο της ''υψηλης μαγειρικης''.

Με βαση αυτα και-σχεδον μονορουφι-την ειδα και καλη-ΠΟΛΥ καλη ΓΙΑ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΤΗΣ-την θεωρω.

Ας παμε ομως και σε αυτα που ΔΕΝ μου αρεσαν.

1.Τον Καρμεν(αληθεια υπαρχει και αντρικο ονομα Καρμεν?),τον ειχα πρωτοδει ως ''Λιπ'' στην επικη Αμερικανικη βερσιον του Shameless κι απο τοτε φαινοταν πως ειναι εκφραστικοτατος και πολυ καλος ηθοποιος.Τον ειχα για παραπανω και αληθεια μου κακοφανηκε που δειχνει να κολλαει σε συγεκκριμενο τυπο ρολου--το καλοψυχο προερχομενο απο δυστοπικη οικογενεια παιδι,που παλευει με Θεους και δαιμονες να γινει σωστος ανθρωπος,παροτι οι κακουχιες το χτυπαν αλυπητα και ασταματητα!

2.το οτι φτασαμε στον 3ο κυκλο για να μας κανει αναλυτικη περιγραφη του καθε χαρακτηρα,ενω εχουμε δει ηδη 2 κυκλους με μονο ψηγματα πληροφοριας για το πως φυτρωσε ο καθενας,το λες απο weird εως και αναποδο.

3.το οτι σε 3 κυκλους δεν χαμογελασα ουτε απο μια στιγμιαια ατακα-αντε ισως απο μια-δεν δικαιολογει ΚΑΘΟΛΟΥ την ταμπελα ''κομεντι'' και το κανει υπερ του δεοντος ψυχοπλακωτικο(για τα γουστα μου τουλαχιστον).

4.Αυτο που μου κακοφανηκε πολυ και μου εσπαγε τελειως τα νευρα(ευτυχως ηταν σε λιγα επεισοδια),ηταν πως οταν κανει καποια ιστορικη αναδρομη στο παρελθον,δεν σε προειδοποιει ΠΟΥΘΕΝΑ,πχ να σου γραψει ενα''3χρονια πριν'' και υπαρχουν επεισοδια στα οποια βλεπεις να συμβαινουν εντελως ασχετα πραγματα με αυτο που ειχες αφησει στο προηγουμενο,εμφανιζονται τυποι που δεν εχεις ξαναδει πουθενα και αναρωτιεσαι αν κατι μπερδεψες εσυ,αν το σαιτ εχει βαλει τα επεισοδια με λαθος σειρα,ΑΝ ΕΒΑΛΑ ΝΑ ΔΩ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ κι αυτο κραταει μισο ή και σχεδον ολοκληρο επεισοδιο,μεχρι να δεις ζωντανο τον πεθαμενο και να καταλαβεις πως''οκ απλα δεν ειμαστε στο παρον,ουτε στο μελλον με χασμα,ειμαστε στο πριν''.Αυτο αληθεια με ξενερωνε πολυ οταν συνεβαινε.

5.το οτι σε 3 κυκλους πολυ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ πραγματα συμβαινουν μονο στο τελευταιο επεισοδιο του καθενος,επισης δεν το λες φοβερα ενδιαφερον,με αποκορυφωμα το 1ο του 3ου κυκλου αν θυμαμαι καλα,οπου στα 3/4 του επεισοδιου δεν μιλαει κανεις,παιζει υποκωφα μια μουσικη μεν,η οποια ομως δεν ειναι στο στυλ της γενικης μουσικης της σειρας που ειναι εξαιρετικη,ειναι κι αυτη ψιλοαδιαφορη,λες και εφτιαξαν το επεισοδιο επιτηδες ετσι για να βαρεθουμε!

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:Αν ειστε απο αυτους που τους αρεσει να βλεπουν σειρες για να προβληματιστουν,να ταυτιστουν με τον πονο του διπλα και να λυσουν τα υψηλα νοηματα της ζωης,δειτε την οπωσδηποτε θα σας ενθουσιασει.Ειδικα αν σας αρεσει να βλεπετε και μαστερ σεφ και ψηνεστε με την ιδεα των χλιδατων εστιατοριων και των αστεριων μισελεν,θα γινει η αγαπημενη σας.
Προσωπικα παροτι μου αρεσει ΚΑΙ να μαγειρευω ΚΑΙ να τρωω,δεν με ψηνουν τοσο ουτε τα βραβεια,ουτε οι μεριδες-μεζεδες που ουσιαστικα υπαρχουν για να δοκιμασει η επιτροπη και οχι για να φαει καποιος να χορτασει.Και εχοντας περασει τα 50,εχω κατασταλαξει στο τι ειναι ηθικο ή οχι και στο τι ειναι εφικτο ή οχι στην πραγματικη ζωη,δεν ψαχνω καποια σειρα να μου πλασει χαρακτηρα--γιατι ΤΕΤΟΙΑ ειναι!Αν λοιπον ειστε σαν εμενα μην περιμενετε θαυματα.Ειδα τους 3 κυκλους,θα δω και τον επομενο,αλλα δεν καιγομαι ποτε θα βγει και την σειρα δεν τη λεω κακη σε καμμια περιπτωση,δειτε την,απλα εγω δεν ψαχνω κατι τετοιο.

Θελω να την δω αλλα θα την σταματησω εδω στο πρωτο επεισοδιο λογο του εντελως χαζου ζουμ που εχει ολη την ωρα ο σκηνοθετης, ελεοσ δλδ

Κριτική 2ης σεζόν.

Το “The Bear” διαλέγει μια λίγο διαφορετική προσέγγιση με λιγότερο άγχος αυτή τη φορά και εξερευνά τους χαρακτήρες σε πολύ μεγαλύτερο βάθος, βάζοντάς τους σε νέες καταστάσεις, πάντα υπό την πίεση του χρόνου. Η αφοσίωση στην ταυτότητα της σειράς που συνδυάζεται με τάση για πειραματισμό είναι αξιοσημείωτη για την ισορροπία που διατηρούν, με όλα όσα έκαναν την πρώτη σεζόν να ξεχωρίζει να παραμένουν σταθερά και όλα τα νέα ρίσκα να αποδίδουν πλήρως. Ως κινητήρια δύναμη παραμένουν οι συγκρούσεις και διαφωνίες για το εστιατόριο, αλλά ρίχνουμε επιτέλους και μια ματιά στις προσωπικές ζωές των σεφ, για ένα ακόμα συναισθηματικό και συγκινητικό αποτέλεσμα.

Πολύ ωραία σειρά.

Έχω μείνει άφωνος πραγματικά, μιλάμε για επική σειρά, δεν περίμενα ποτέ να αγχωθώ για το αν θα προλάβει κάποιος να σερβίρει ένα πιάτο. Οι χαρακτήρες είναι καλογραμμένοι, έχουν ο καθένας μια ιστορία που σε κάθε επεισόδιο εξελίζεται λίγο. Πραγματικά έπος, η σειρά αυτή βάζει γυαλιά σε άλλες που ξοδεύουν τεράστια ποσά. Αγγίζει τόσα θέματα ταυτόχρονα, όχι απλά επιφανειακά αλλά τα προσεγγίζει με τόση λεπτομέρεια, ειδικά σε κάποια επεισόδια νιώθεις ότι βλέπεις άλλη σειρά πλέον. Κάποια επεισόδια όπως αυτό με το οικογενειακό τραπέζι, έχουν πραγματικά εκπληκτικό σενάριο, και πώς να μην έχουν όταν έρχονται από το πουθενά η Jamie Lee Curtis και ο "Saul Goodman" για να παίξουν.  Ο Κάρμι είναι τόσο ωραίος χαρακτήρας και ο ηθοποιός που τον υποδύεται κάνει τρομερή ερμηνεία πραγματικά συγκλονιστικός. 10/10 

Δεν παίζει, μπορείτε να το φτιάξετε;

Παιδιά, video/file not found κ στους 2 players.

ειδα μονο το πρωτο επεισοδιο και σταματησα .Με κουρασε με τους γρηγορους ρυθμους που δδεν μπορουσα να βγαλω ευκολα ακρη .πιθανον να φταιει και η διαθεση μου αυτη την στιγμη

Ένιωσα αυτή τη σειρά στο πετσί μου πραγματικά. Σπουδάζω όλο αυτό το κομμάτι, σε εστιατόρια, κουζίνα κλπ… Είναι απίστευτα ρεαλιστικό έτσι όπως το δείχνουν με καλή ηθοποιία, καλή ισορροπία ιστορίας με τον κάθε χαρακτήρα και την εξέλιξή του μαγαζιού. Δε θα πω πολλά για να μη χαλάσω την πλοκή αλλά σίγουρα αξίζει να κάτσεις να το δεις όλο.