Wednesday (2022)

Ενώ αρχικά φάνηκε καλή ιδέα η οικογένεια Άνταμς να έχει περισσότερο χρόνο, αυτό κόστισε όμως στους υπόλοιπους χαρακτήρες, πχ ο Έιτζαξ δεν έχει καμιά απολύτως πλοκή, η Μπίανκα έχει ελάχιστες (σημαντικές σίγουρα) σκηνές και ακόμα και η Άγκνες δεν φάνηκε να είναι τόσο περίπλοκος χαρακτήρας όσο περίμενα. Με λίγα λόγια αρκετά μονοδιάστατοι οι χαρακτήρες, που φαίνεται απλά να υπάρχουν μόνο για να τους αξιοποιεί- εκμεταλλεύεται- η Γουεντσντέι. Η κεντρική πλοκή σε όλη την 2η σεζόν αρκετά αδύναμη, δεν μου κέντρισε το ενδιαφέρον καθόλου. Το ωραίο επεισόδιο με την αλλαγή σωμάτων είχε σίγουρα κάλες ερμηνείες από Meyers και Ortega και μάλλον είναι και το καλύτερο όλης της 2ης σεζόν. Πρέπει να γίνει κάτι να αποκτήσει ενδιαφέρον το πράγμα γιατί όλη αυτή η ιστορία με τον Τάιλερ δεν τραβάει... 

  Show/hide text

  Η δεύτερη σεζόν της Wednesday υποσχέθηκε να γίνει ακόμα πιο ατμοσφαιρική και σκοτεινή από την πρώτη - μια φιλοδοξία που σχεδόν καταφέρνει αν κρίνουμε με βάση το στυλιστικό αποτέλεσμα. Ο φωτισμός, οι γωνίες λήψης και η μουσική αποδίδουν περίτρανα την επιθυμητή έντονη γοτθική αισθητική. Τα κοστούμια είναι ιδιαίτερα προσεγμένα και φαίνεται ότι πίσω από τον σχεδιασμό τους έχει πέσει σκέψη... Όμως η τεχνική αρτιότητα μοιάζει να καλύπτει μια ιστορία που δεν έχει την ίδια δύναμη. Γιατί είναι στην αφήγηση που χάνεται η συνοχή με αποτέλεσμα να καταλήγουμε να βλέπουμε περισσότερες ωραίες και ευφάνταστες εικόνες παρά ουσία και πλοκή. Υπάρχουν πάρα πολλά αφηγηματικά νήματα που τρέχουν παράλληλα, συχνά χωρίς να ολοκληρώνονται ή να μην είναι σαφές από που ξεκίνησαν...

  Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εισαγωγή της ιστορίας του αγοριού με την καρδιά ρολογιού και το πως έσκασε από το πρώτο κιόλας επεισόδιο ως αφήγηση της 1ης νύχτας στο σχολείο. Έξυπνο αλλά και πάλι το αποτέλεσμα είναι ένα χαοτικό σύνολο που κουράζει αντί να χτίζει αγωνία. Ο ρόλος της Wednesday έχει επηρεαστεί έντονα από τον ρυθμό της πλοκής. Αντιδρά πιο γρήγορα και πιο ανοιχτά, χάνοντας τη σιωπηλή, υπολογιστική ψυχραιμία της πρώτης σεζόν. Δεν είναι πια η "οχιά" της οποίας τις περιπέτειες αφηγείται και αυτό είναι εντός out of canon. Ευτυχώς, ο Pugsley και ο θείος του Fester μένουν πιστοί στον χαρακτήρα τους, γιατί η Morticia παρουσιάζεται σαν μελοδραματική νοικοκυρά - που δεν έχει ιδέα τι να κάνει στον ελεύθερο χρόνο της τώρα που τα παιδιά της έφυγαν από το σπίτι. Και ενώ ο Gomez φαίνεται συνεχώς να τρέχει πίσω απ' τα "σπασμένα" διαρκώς σε άμυνα, η Granny που όλοι γνωρίσαμε και αγαπήσαμε δεν θυμίζει πια τον γνώριμο ρόλο της.

  Οι καθηγητές του Nevermore δεν εμπνέουν σεβασμό· μοιάζουν περισσότερο με αντι-ήρωες, όπως και οι εργαζόμενοι στο Willow Hill - με εξαίρεση την Δρ. Fairburn και την Bianca αντίστοιχα. Η δεύτερη έχει τη δυνατότερη εξέλιξη, με ουσιαστική σχέση με τη μητέρα της, όπως και ο Eugene του οποίου και η δική του οικογενειακή κατάσταση αποτελεί μέρος της πλοκής. Ο Ajax αντίθετα μένει κολλημένος εκεί από όπου ξεκόλλησε ο Eugene, σε αδύναμες ρομαντικές υποπλοκές με την Enid, η οποία δείχνει αφελής μέσα από τη σχέση της με τον Bruno. Τέλος, η απουσία του Xavier είναι εμφανής και δεν καλύπτεται παρά μόνο δικαιολογείται (τάχα μου και καλά) μέσω του σεναρίου και της πλοκής και μάλιστα αντικαθίσταται από την Agnes... Όχι. Σε αυτό θα συμφωνήσω με την Enid: "Wannabes take the stairs".

  H Wednesday όντως έχει απομακρυνθεί από οποιαδήποτε ρομαντική πλοκή αφήνοντας όμως πίσω της συντρίμμια. Οι ρομαντικές περιπτύξεις μοιάζουν βεβιασμένες, σαν οι δημιουργοί να θέλουν να ζευγαρώσουν όλους τους χαρακτήρες εκτός από τη Wednesday - βλέπετε: τρίγωνο Ajax-Enid-Bruno, Ajax-Bianca (αυτό θα μπορούσε να είναι κάτι δυνατό για όταν και αν αποφασίσουν να επαναφέρουν τον Xavier). Αυτό δημιουργεί ανισορροπία και αφήνει μια αίσθηση ότι η σειρά απορρίπτει των ρόλο των διαπροσωπικών σχέσεων - την "έλξη" ως κινητήριο δύναμη για οποιαδήποτε δράση - αντί να τις χρησιμοποιεί δημιουργικά για να παράγει δράμα.

  Συνολικά, η σειρά παραμένει δυνατή σε εικόνα και ήχο, με εξαιρετική την προσθήκη των DaVincis σαν κατηγορία Outcasts, αλλά η υπερβολή σε καινούριες εισαγωγές και οι μισοτελειωμένες ιστορίες την βαραίνουν. Προσωπικά χρειάστηκε να την δω 2 φορές για να καταλάβω τι παίζει και τώρα την παρακολουθώ για τρίτη φορά πριν την έναρξη του 2ου μισού αλλά πραγματικά χωρίς τον ενθουσιασμό του 1ου κύκλου. Αν και λατρεύω τον Tim Burton και αν και η παρουσία του σε επιλεγμένες ήταν ιδιαίτερα χαρακτηριστική και καλόγουστη... ίσως να είναι πολύ νωρίς ακόμα... αλλά δεν πιστεύω ότι θα συνεχίσω και για 3ο κύκλο. Εσείς τι πιστεύετε;
 

Εξίσου καλή και η 2η σεζόν! 

Στα θετικά της 2ης σεζόν η πολύ μεγαλύτερη συμμετοχή των υπόλοιπων Άνταμς, ήταν κρίμα να έχεις Jones και Gomez και να μην τους αξιοποιείς. Ταίριαξε πολύ ωραία ο Buschemi στην ιστορία, είχα αμφιβολίες, όχι για τον ηθοποιό που είναι τρομερός αλλά για το αν θα ταιριάξει σε μια τέτοια παραγωγή, όμως από την πρώτη κιόλας σκηνή βλέπεις ότι του πάει ΚΑΙ αυτό. Η Άγκνες είναι ότι πιο τρομακτικό και γλυκό ταυτόχρονα...εξαιρετικός χαρακτήρας πολύ γέλιο αλήθεια... Στα αρνητικά ότι δεν είναι τόσο ελκυστική η κεντρική πλοκή, δεν φαίνεται τόσο απειλητική η ατμόσφαιρα και σε αυτό δεν βοηθάει ότι έχει τόσες πολλές μικρές παράλληλες πλοκές που όλες θέλουν τον χρόνο τους... Ευελπιστώ σε καλύτερη συνέχεια

Ποτε θα ανεβασετε την σεζον 2

ποτε ερχεται 2η σεζον και 3η??????????

η σειρά ανανεώθηκε για 3η σεζόν.

Θεωρίες λένε ότι η Γουένσντεϊ είναι ο ΤΣΑΚ ΝΌΡΙΣ 

ενθουσιαστηκα πολυ. αλλα απογοητεύτηκα απο την εμφανιση του Γκόμεζ Άνταμς 

Εντυπωσιακη σειρα αλλα δεν ξερω για ποια ηλικια ειναι

Πολύ καλή σειρά και καλογραμμένη. Έκατσα την είδα και 2η φορά μετά από λίγες μέρες, απλά για να δω και προσέξω πράγματα που μου διέφυγαν από την πρώτη φορά.  Όλο το cast εξαιρετικό, από την Ortega, που φέτος βαρέθηκα να την βλέπω αλλά εδώ ήταν εκπληκτική, μάλιστα λέγεται ότι η ίδια σκηνοθέτησε τον χορό. Νομίζω ότι όλοι χρειαζόμασταν επιτέλους μια καλή σειρά μυστηρίου με πικάντικο μαύρο χιούμορ. Άνετα στις καλύτερες σειρές φέτος,  για εμένα μαζί με το Sandman και το The Boys top-3. 

η Ορτεγκα καταπληκτική ... τέλεια ...

Πολυ καλη δουλεια,με κερδισε ..ειδικα στα 2 τελευταια επεισοδια.
Αυτο το βλεμμα της Jenna δεν υπαρχει! την λατρεψα!

αγαπημενη ταινια 10 / 10

Τρελάθηκα! Πολύ καλή η Jenna Ortega στον ρόλο της Wednesday. Η κάθε έκφραση του προσώπου της ταλιριαζε σε κάθε σκηνή. Μας πήγε λίγο στα 90s όσον αφορά την τεχνολόγία. Όλη η οικογένεια Addams ταίριαξαν! Θεά η Catherine Zeta Jones! Το στόρι, η σκοτεινή ατμόσφαιρα σε όλα τα επεισόδια, το καστ, ειδικά η Christina Ricci, πάλαι ποτέ original Wednesday, την κατάλαβα από τους τίτλους αρχής στο τελευταίο επεισόδιο! Χάρηκα με την προσθήκη της. ΚΑΙ executive producer και σκηνοθέτης μερικών επεισοδίων αν κατάλαβα σωστά, ο υπέρτατος και αγαπημένος Tim Burton!!! The end? ή μήπως όχι;! 

ωραια η γεσντεη  μ αρεσε και ας μην τεριαζε με την νπαλια  αλλα το πετυχαν δεν μ αρεσε  η μορτιισα με τον αγαπητο συζηγο  αποκλιση η νυχτα με την μερα ολα τα αλλα υπεροχα  μ θυμισαν τα νειατα μου