Under the Banner of Heaven (2022)

Αντλώντας από προσωπική εμπειρία αλλά και αληθινά γεγονότα, ο Dustin Lance διασκευάζει το βιβλίο του Jon Krakauer "Under the Banner of Heaven: A Story of Violent Faith" που αφηγείται τις απαρχές και την εξέλιξη της εκκλησίας γνωστής ως Church of Jesus Christ off Latter-day Saints (LDS Church) και των φόνων που τη συγκλόνισαν αποκαλύπτοντας την ύπαρξη μιας ακραίας συνιστώσας που προσπάθησε να επαναφέρει τη θρησκεία των Μορμόνων στις απαρχές της. Το ψυχολογικό δράμα του Dustin Lance Black στην ουσία εξερευνά τα όρια που είμαστε διατεθειμένοι –ή και όχι– να φτάσουμε για τη θρησκεία. Είναι μια σειρά δύσκολη στην προβολή τόσο για την θεματική και το περιεχόμενό της αλλά κυρίως επειδή απαιτεί την αναπόσπαστη προσοχή μας καθώς μας βομβαρδίζει με πληροφορίες για τον Jeb, το θύμα και την οικογένειά του καθώς και τον μορμονισμό ως ιστορικό και κοινωνικό φαινόμενο πέρα από θρησκεία. Η σειρά εξιστορεί γεγονότα που υφαίνουν μια σκοτεινή πλευρά της Αμερικής: η υποτέλεια και υποδούλωση των γυναικών, ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός, η ακραία ρητορική, η θεϊκή εξουσία, η πολυγαμία, τα οικογενειακά δράματα που εκτυλίσσονται πίσω από περίκλειστες κοινότητες, τα πολωμένα θρησκευτικά κηρύγματα, ο ακλόνητος, βαθύς και άτεγκτος συντηρητισμός, οι ακρότητες που χαρακτήρισαν την συγκεκριμένη εκκλησία αλλά και οι άνθρωποι που στο όνομα της πίστης και της αλήθειας δεν θα διστάσουν να διαπράξουν τα πιο ειδεχθή εγκλήματα.

Ο διχασμός των χαρακτήρων μεταξύ πίστης και ηθικής, το κενό ανάμεσα στην πραγματικότητα που γνωρίζεις ως σωστή, αμόλυντη και δίκαιη και σ΄ αυτό που πραγματικά αποτελεί ίσως το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της υπόθεσης. Ο αργός ρυθμός σίγουρα δεν βοηθάει σε αυτό το κομμάτι, αλλά η σταθερή εξέλιξη και κλιμάκωση της πλοκής, που συνδυάζεται με την σταδιακή κατάρρευση του πρωταγωνιστή, δημιουργεί ένα έντονο, αγωνιώδες θέαμα, ενώ ο Garfield και όλο το cast δίνουν εξαιρετικές ερμηνείες, υποστηρίζοντας πολύ καλά το υλικό που είχαν. Ο Andrew Garfield δίνει μια ευαίσθητη, υποβλητική και λεπτοδουλεμένη ερμηνεία, καθώς γίνεται ο κινητήριος μοχλός για την εξιχνίαση της υπόθεσης, στο πρώτο τηλεοπτικό ντεμπούτο του καθηλώνει με την ερμηνεία του στο ρόλο του ντετέκτιβ Jeb, σε έναν ιδιαίτερο ρόλο για τα δεδομένα του. Η μεγάλη δύναμη που έχει το "Under the Banner of Heaven" είναι πως προκαλεί πολλές βαθυστόχαστες σκέψεις γύρω από τον φανατισμό και τη θρησκεία εν γένει, όμως έχει γίνει μεγάλη προσπάθεια να απεικονίσει αρνητικά τον μορμονισμό, καταφεύγοντας σε υπερβολές για πάρα πολλές πτυχές του ώστε να μπορέσει να δικαιολογήσει την εξέλιξη των χαρακτήρων του.

Συνολικά η σειρά είναι μια δραματική και σκοτεινή ιστορία, εμπλουτισμένη με δόσεις σασπένς, που κυλά μ’ έναν αργόσυρτο ρυθμό αλλά και μια υποδόρια ένταση η οποία κάνει τον θεατή να αγωνιά. Διαθέτει το απαιτούμενο βάθος για να αναδείξει ισορροπημένα το πώς η πίστη μπορεί να μεταλλάξει, να διαφθείρει, να κάνει πραγματικό, ουσιαστικό κακό μέσα σε ένα κλίμα αποσιώπησης και καθήκοντος. Ταυτόχρονα, υπάρχουν αδυναμίες και ανισότητες, ενώ οι ίδιες οι θεματικές προκαλούν ουσιαστική δυσφορία και ενόχληση ανά στιγμές. Εκτείνεται σε θέματα ηθικής, ταυτότητας και πίστης χωρίς η σειρά να γίνεται ποτέ διδακτική, αλλά υπογραμμίζοντας με αίσθηση επείγοντος τα μηνύματά της. Συγχρόνως, έχει σκοπό να σκιαγραφήσει τον τρόπο που καλλιεργείται ο φονταμενταλισμός, οι δογματικές αντιλήψεις και οι ρίζες του θρησκευτικού φανατισμού. Το Under the Banner of Heaven εξερευνά τις τραγικές συνέπειες του θρησκευτικού εξτρεμισμού, των ζοφερών εκκλησιαστικών πρακτικών και της μεσσιανικής αυταπάτης και δημιουργεί ένα αρκετά σκοτεινό συνδυασμό συναρπαστικού δράματος αληθινού εγκλήματος, κατηγορητήριο του επικίνδυνου θρησκευτικού φανατισμού και μια τρυφερή ανάμνηση μιας ευγενικής ψυχής. Αναμφίβολα αυτή η μίνι σειρά δεν είναι για όλους. 7/10!!!

ακόμη και ο Θεός το βαρεθηκε 0-3 και πολυ είναι.

Καλοδουλεμένο σενάριο, άγγιξε πολλά θέματα αλληλένδετα μεταξύ τους, θρησκεία-γυναικεία καταπίεση/εκμετάλλευση-πολιτικές σκοπιμότητες-άγνοια/σκοταδισμός. Έχει λίγο αργό ρυθμό που ίσως οφείλεται και στις αναδρομές οι οποίες με κούρασαν, όμως βοήθησαν στην εμβάνθυνση και συμπλήρωναν τα κενά του παρόντος. Καλά στημένο σκηνοθετικά, χωρίς υπερβολές στις ερμηνείες των ηθοποιών οι οποίοι νομίζω έδωσαν αυτό που έπρεπε, ίσως ο Άντριου Γκάρφιλντ ήταν λίγο ουδέτερος, αλλά και πάλι δεν ήταν κακός. Τέλος, μου άρεσε η διακριτική μουσική επένδυση που πρόσθετε στο δράμα και το μυστήριο.

Αγαπημένη ατάκα "Όλες οι προσωπικές αποκαλύψεις μου φαίνεται ότι είναι απλώς άντρες που ακούνε τις εγωιστικές επιθυμίες τους και το ονομάζουν θεό".

Καλέ παιδιά γιατί δεν παίζουν το 6ο και 7ο επεισόδιο ????? βγάζει not found ......

ΜΠΟΡΕΊΤΕ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ ???? ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΎ !!!

Αξιόλογη σειρά, σε κρατάει σε αγωνία.