Underground (2016-) TV Series

Ένα από τα πρωταρχικά και κυριότερα στοιχεία που κατατάσσουν μια σειρά στην κορυφή, ή αντίθετα στον πάτο, είναι το σενάριo της. Το “Underground” ξεδιπλώνει μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, με γοργούς ρυθμούς, χωρίς αυτό να σημαίνει πως βιάζεται ποδοπατώντας οτιδήποτε άλλο το πλαισιώνει. Η κεντρική του πλοκή είναι αρκετά δεμένη και σωστά περιπλεγμένη με τις δευτερεύουσες ιστορίες που αναδύονται παράλληλα, ενώ το χτίσιμο των χαρακτήρων που απαρτίζουν τον βασικό κορμό της, είναι αξιοπρεπέστατο.

Δικαιοσύνη, ελευθερία, αξιοπρέπεια, είναι ανάμεσα στα πολλά ιδανικά που θέλουν οι πρωταγωνιστές να κατακτήσουν, δίνοντας σε κάθε επεισόδιο και μία έντονη μάχη, είτε με τον χρόνο, είτε με τα δεσμά τους, και αποφέροντας έτσι μια δραματική ιστορία που καταφέρνει να διαπεράσει τον θεατή, όχι μόνο λόγω παρουσίασης, αλλά και λόγω ανθρωπιστικής συνείδησης.

Όσο εύκολα μπορεί να αποκτήσει μεγάλο κοινό μια σειρά, τόσο εύκολα μπορεί και να το χάσει, και συνήθως ο μοναδικός λόγος αυτού του φαινομένου, είναι εξέλιξή της και η πορεία της. To ”Underground” έχει μια μόνιμη ανοδική εξέλιξη από το πρώτο επεισόδιο μέχρι και το τελευταίο.

Από τους ηθοποιούς που βρίσκουν τους χαρακτήρες τους στα εισαγωγικά επεισόδια, από την επιλογή της μουσικής, μέχρι τη γρήγορή της σκηνοθεσία και την ολοένα και πιο χαρακτηριστική της φωτογραφία.

Εκτός όμως των πρακτικών θεμάτων που αντιμετωπίζει οποιαδήποτε σειρά (σκηνοθεσία, φωτισμός, μουσική επιμέλεια), ένα εξίσου σοβαρό κομμάτι εξέλιξης αποτελούν και οι δυνατότητες που εμφανίζει το σενάριο, και αυτό είναι και ένα από τα ατού της εν λόγω σειράς.

Η ιστορία της ξεδιπλώνεται με τέτοιο τρόπο που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον αλλά και τη συναισθηματική επένδυση των θεατών της.