Don't F**k with Cats: Hunting an Internet Killer (2019)

Το με τι θα δείξει κανείς συναισθηματισμό και με τι όχι έχει να κάνει με πολλούς παράγοντες και κυρίως τα βιώματά του/της (κατ' εμέ), και το context της κάθε περίστασης, π.χ. ένας αστυνομικός μπορεί να έχει συνηθίσει στη θέα νεκρών ανθρώπων, αλλά όχι σε αντίστοιχη γατιών. Και υπάρχουν και πολλοί άλλοι λόγοι, π.χ. οι γάτες (και μιλάμε για την κοινή-εξημερωμένη γάτα) δεν είναι επιθετικές και το να σκοτώσεις κάτι που δε σου επιτίθεται/δεν μπορεί να σου επιτεθεί μπορεί σε αρκετό κόσμο να φαντάζει πιο ειδεχθές. Πιστεύω ότι δεν είναι υποχρεωμένος ένας άνθρωπος να στεναχωρηθεί περισσότερο με τον θάνατο ενός ανθρώπου απ' ότι ενός άλλου ζώου, απλά και μόνο επειδή είναι το είδος του. Προσωπικά, και επειδή κάποτε είχα την ατυχία να είμαι μάρτυρας πολέμου (και τους ανθρώπους τους βλέπω με άλλο μάτι από κάποιον που δεν έχει δει τι μπορούν να κάνουν σε έναν πόλεμο), στεναχωριέμαι περισσότερο, π.χ., όταν διαβάζω/μαθαίνω/βλέπω σε media είδηση για δολοφονία άγνωστης γάτας από ότι για δολοφονία άγνωστου ανθρώπου (πρέπει να είμαι ανώμαλος). Βέβαια, όπως είπα πριν, το με τι θα στενοχωρηθεί κανείς περισσότερο έχει να κάνει και με το context, π.χ. αλλάζουν πολλά αν ο άνθρωπος που πέθανε ήταν γνωστός, συγγενής, φίλος, παιδί, σε γκέτο, σε χώρα που δεν του δίνουν βασικά δικαιώματα λόγω φύλου, χρώματος, από ποιον πέθανε, πώς, γιατί, κ.λπ. 

"Τα ζώα έχουν αξία στον πλανήτη και οφείλουμε να τα σεβόμαστε όσο αυτά εξυπηρετούν τον άνθρωπο."

Δεν ξέρω από προέρχεται αυτή η εσφαλμένη οπτική, αλλά δεν ισχύει. Τα ζώα που εξυπηρετούν τον άνθρωπο και την τροφική αλυσίδα του ανθρώπου είναι συγκεκριμένα και δημιουργούνται (γεννιούνται και εκτρέφονται) για αυτό ακριβώς το πράγμα, και το ποια είναι αυτά έχει να κάνει με τη χώρα, μπορεί με τη θρησκεία στο μέρος που γίνεται η εκτροφή (υπάρχει, π.χ., θρησκεία που η αγελάδα είναι ιερό ζώο, σε άλλη ο χοίρος, κ.λπ.), ήθη, έθιμα, διαθεσιμότητα ζώων στη χώρα/στο μέρος, και πολλούς άλλους λόγους, π.χ. στο Εκουαδόρ τρώνε ινδικά χοιρίδια, ενώ στην Ελλάδα όχι, και όταν γίνεται το breeding γίνεται έτσι ώστε να μην κινδυνεύσει με αφανισμό ή μείωση ή αύξηση ποσοστού του ζώου, δηλαδή παραμένει η ισορροπία του στην εκεί φύση, και φυσικά έχει να κάνει και με γραπτούς κανόνες (νόμους), αλλά και άγραφους, δηλαδή π.χ. μπορεί σε μια χώρα να μην απαγορεύεται να τρως κατσαρίδες, αλλά να μη γίνεται για άλλους λόγους. Σε κάποιες ασιατικές χώρες, π.χ., επιτρέπεται να φας γάτες, ενώ σε πολλές άλλες όχι, και σε αυτές που δεν επιτρέπεται η δολοφονία μιας γάτας, η οποία έχει δημιουργηθεί για λόγους οικόσιτου ζώου, είναι ειδεχθής, ενώ τα έξτρα, αυτά που εκτρέφονται, κοτόπουλα (όχι όλα, και όχι όλα τα είδη, αλλά συγκεκριμένα, ανάλογα και με το που βρίσκεται κανείς) εξυπηρετούν τον άνθρωπο, οπότε είναι απόλυτα λογικό να καταβροχθίζουν κοτόπουλα και να στεναχωριούνται σε θανάτους γατιών σε αυτές τις χώρες. Δεν έχει να κάνει με βιγκανισμό. Με τα άλλα ζώα υπάρχει συνύπαρξη ή κάποια σχέση συν-επιβίωσης ώστε να προστατευθούν και οι μεν (το άλλο είδος) και οι δεν (ο άνθρωπος). Τα άλλα ζώα που δεν εξυπηρετούν άμεσα (τροφή) τον άνθρωπο εξυπηρετούν, όπως και ο άνθρωπος, τον πλανήτη, και γι' αυτό είναι εξίσου σημαντικά με τον άνθρωπο όλα τα ζώα (φάλαινες, καρχαρίες, φίδια, σκορπιοί, κ.λπ., ανθρωποφάγα ή μη). Νομίζω ότι η εσφαλμένη αυτή οπτική πηγάζει από το γεγονός ότι θεωρείς τον άνθρωπο ανώτερο ζώο από τα άλλα. Δεν είναι.

"Έτσι αποφάσισαν οι κοινωνίες οι ανθρώπινες."

Μέγα λάθος. Το ποια ζώα χρησιμοποιούνται στην τροφική αλυσίδα του ανθρώπου έχει να κάνει με πολλούς παράγοντες, όπως π.χ. με τη διαθεσιμότητα των ζώων στο χώρο, π.χ. στην Ελλάδα δεν υπάρχουν λιοντάρια, οπότε δε θα μπορούσαν να εκτρέφουν λιοντάρια, αλλά κυρίως έχει να κάνει με τις εξελικτικές δυνάμεις και οι εξελικτικές δυνάμεις δεν είναι θέμα απόφασης, αλλά επιβίωσης. Κάποια ζώα δε θα μπορούσε ποτέ ο άνθρωπος να τα φάει, λόγω π.χ. φυσιολογίας/βιολογίας (π.χ. κάτι που εκκρίνει ουσία που για τον άνθρωπο είναι δηλητήριο, όπως π.χ. συγκεκριμένα είδη μανιταριών ή φιδιών) ή δυναμικής του ζώου (π.χ. μπορεί να μην μπορεί να εξημερώσει τα λιοντάρια και σε σημείο που να είναι, αν π.χ. είναι το μόνο άλλο ζώο, τότε θα αναγκαστεί να φάει φυτά), κ.λπ., οπότε το τι τρώμε και τι δεν τρώμε π.χ. στην Ελλάδα δεν ήταν ποτέ θέμα απόφασης εξ' αρχής, αλλά επιβίωσης.

"Έτσι αποφάσισαν οι κοινωνίες… εκτός και αν λέει κάτι διαφορετικό η δική σας θρησκεία…"

Ανθρώπινες κοινωνίες και φυλές υπήρχαν χρόνια πριν υπάρξουν θρησκείες, και το τι ζώα τρώγονται και πού αρχικά δεν είχε να κάνει καθόλου με θρησκεία, και εννοείται ότι υπάρχουν και άλλοι παράγοντες: φερ' ειπείν, το καλύτερο φαγητό για έναν άνθρωπο είναι αυτό που περιέχει τα περισσότερα στοιχεία και διατροφικές αξίες που χρειάζεται ένας άνθρωπος, άρα ένας άλλος άνθρωπος, αλλά όταν αναπτύχθηκε ο εγκέφαλος του ανθρώπου και η νοημοσύνη αναπτύχθηκαν και "πράγματα" όπως η βιοηθική και έπαψε να θεωρείται σωστό/ηθικό το να τρως άλλους ανθρώπους (προϊόν εξέλιξης του ανθρώπου) και απαγορεύτηκε, με εξαίρεση σε απομακρυσμένα (από τις ίδιες φυλές που τις κατοικούν) μέρη κάποιων ιθαγενών φυλών, όπου είναι χιλιάδες χρόνια πίσω εξελικτικά.

Anyway, αρκετά πολλά άλλα σχετικά πράγματα να αναλυθούν και να εξηγηθούν, και ευχαριστώ για τη συζήτηση, αλλά για εμένα αυτή η συζήτηση τελειώνει εδώ. Δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω. Κατανοώ ότι υπάρχουν πολλά κενά και σε βασικά επί του θέματος, και δεν είμαι το κατάλληλο άτομο για να τα καλύψω, οπότε αυτό είναι το τελευταίο μου σχόλιο επί του θέματος. Αν κάτι από αυτά που γράφω εδώ (αλλά και στο προηγούμενό μου σχόλιο) σε προσβάλουν ή σε θίγουν κατά κάποιον τρόπο, στείλε μου προσωπικό μήνυμα να τα κάνω edit out. No offense meant, μόνο πληροφόρηση. Καλή θέαση.