I Know What You Did Last Summer / Ξέρω τι κάνατε πέρσι το καλοκαίρι (2025)

Η νέα ταινία, αν και επιχειρεί να επαναφέρει τη νοσταλγική αύρα των 90s και να προσφέρει μερικές στιγμές έντασης και σασπένς, πάσχει σε πολλά επίπεδα και τελικά αφήνει μια μάλλον απογοητευτική εντύπωση. Το σενάριο είναι εξαιρετικά προβλέψιμο και ακολουθεί μια «by-the-numbers» λογική χωρίς να φέρνει κάτι ουσιαστικά καινούργιο στο είδος, με αποτέλεσμα η πλοκή να μοιάζει περισσότερο σαν επανάληψη παρά σαν ανανέωση. Ο ρυθμός της αφήγησης παρουσιάζει σοβαρές αστάθειες, με το δεύτερο μισό να χάνει τελείως τον παλμό και να κουράζει, ενώ οι χαρακτήρες παραμένουν άνευροι, επίπεδοι και αναπτυγμένοι μόνο επιφανειακά, χωρίς βάθος ή ενδιαφέρον. Η σκηνοθεσία είναι ασφαλής και άτονη. Οι απόπειρες να ενσωματωθούν χιουμοριστικά ή πιο συναισθηματικά στοιχεία πέφτουν στο κενό, δημιουργώντας συχνά αμηχανία και αποδυναμώνοντας τον τόνο του τρόμου. Επιπλέον, το ύφος της ταινίας είναι αντιφατικό, καθώς δεν καταφέρνει να είναι πραγματικά τρομακτική, ούτε πειστικά campy, ούτε σατιρική· αντίθετα, μένει στη μέση και δίνει μια ασαφή και ασύνδετη ταυτότητα. Και η ίδια η φιγούρα του δολοφόνου είναι αυτήν τη φορά πιο ευάλωτη και γι’ αυτό πολύ λιγότερο απειλητική σε σύγκριση με την αρχική βερσιόν. Το σενάριο είναι σαν να μην έχει μια ξεκάθαρη ταυτότητα στην οποία θέλει να ανταποκριθεί, τη μια στιγμή βάζει χαρακτήρες να μιλάνε για τη φύση του ψυχικού τραύματος και την άλλη τους υπαγορεύει να λένε «αστείες» ατάκες με υπόκρουση ποπ μουσικής σαν να έχουν πάει διακοπές και να κάνουν χαβαλέ μεταξύ τους, όχι σαν να έχουν να αντιμετωπίσουν κάποιον που σφάζει αδιακρίτως οικεία τους πρόσωπα το ένα μετά το άλλο.

Παρά την παρουσία των Jennifer Love Hewitt και Freddie Prinze Jr. (η Hewitt , όσο και αν προσπαθεί, πνίγεται μέσα σε ένα σενάριο που δεν της δίνει τίποτα ουσιαστικό να κάνει, ο Prinze αν και παίζει λίγο παραπάνω, περνά σχεδόν απαρατήρητος), που προσθέτει μια δόση νοσταλγίας και φανατικό ενδιαφέρον, η συνολική εικόνα παραμένει αδύναμη, με αποτέλεσμα να χάνει την ευκαιρία να σταθεί ως μια ουσιαστική συνέχεια του κλασικού slasher. Πέρα από δυο σκηνές φόνων που έχουν την έντασή τους, πραγματικά δεν υπάρχει απολύτως τίποτα άλλο που να δικαιολογεί τις εργατοώρες και τα λεφτά που σπαταλήθηκαν για το εν λόγω προϊόν, τα όσα συμβαίνουν είναι πέρα για πέρα υπερβολικά, τραβηγμένα από τα μαλλιά και εντελώς μέσα στα κλισέ του είδους του κινηματογραφικού τρόμου. Προσπαθεί να αναπαράγει σκηνές από το original του 1997, αλλά χωρίς το βάρος, την ένταση ή την αίσθηση απειλής. Δε βλέπουμε κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί, ούτε όμως και κάτι το οποίο μας ενοχλεί ιδιαίτερα, αν εξαιρέσουμε τον εντελώς πρόχειρο τρόπο με τον οποίο επανέρχεται ένας χαρακτήρας της πρώτης ταινίας, δίχως δραματουργική αιτιολόγηση. Οι όποιες ιδέες έχει δεν εξελίσσονται σε τίποτα κι οι φόνοι είναι ανέμπνευστοι, αναλώνεται σε κουραστικές επαναλήψεις μοτίβων, ενώ η αποκάλυψη του δολοφόνου μας αφήνει παγερά αδιάφορους και σε γενικές γραμμές μιλάμε για μία ταινία χωρίς καμία πρωτοτυπία, ούτε καν ένα ξάφνιασμα. Όλο το φιλμ μοιάζει σαν μια άσκηση πάνω στο τι θα μπορούσε να είναι ένα επιτυχημένο requel, αλλά χωρίς καμία ψυχή. Επειδή, πάντως, αν κρίνουμε από την post credit σκηνή μια πέμπτη ταινία δεν τη γλιτώνουμε, μακάρι οι δημιουργοί που θα την αναλάβουν να επιδείξουν περισσότερη έμπνευση από την Robinson. Συνολικά, ένα στιλάτο αλλά κενό reboot που πατά πάνω στη νοσταλγία χωρίς να τη μεταφράζει σε κάτι ουσιαστικό. Το καστ παλεύει, το σενάριο μένει πίσω. Βλέπεται — αλλά δύσκολα θυμάται και αποτελεί μια περίτρανη απόδειξη του ότι, κινηματογραφικά πάντα μιλώντας, πολύ συχνά δεν βγαίνει σε καλό το να ξύνονται παλιές πληγές... 4.5/10!!!

Φοβερή μίξη παλιού και νεόυ, μου θύμισε αρκετά το νέο Scream που βγήκε πρόπερσι, με την ωραία και ομαλή σύγκρουση που συνέβη. Πάρα πολύ ωραία πλοκή που έδωσε κάτι φρέσκο και διαφορετικό στην ταινία. Μου άρεσε πολύ που ξαναείδαμε παλιούς αγαπημένους χαρακτήρες, και όχι μόνο...! Ότι πρέπει για χαλαρή θέαση! 8/10

Υπάρχει ένα διασκεδαστικό slasher θαμμένο κάτω από την υπερβολικά πιστή πλοκή του reboot του νέου "I Know What You Did Last Summer". Δυστυχώς, επισκιάζεται από υπερβολικά πολλές αναφορές στην πρώτη ταινία της σειράς και πολύ μικρή πρωτοτυπία. Η μίξη νέων σταρ και αγαπημένων που επιστρέφουν προσφέρει κάποια ένταση, αλλά ελάχιστα συμβάλλει στο να αποκτήσει η ταινία μια δική της ταυτότητα.

Το εκλεισα κ κοιμηθηκα,ειδα τωρα την συνεχεια μονο για να εχω μια ολοκληρωμενη εικονα.Βαρετο,οι ερμηνειες κ οι γρηγορες αλλαγες στην πλοκη το εκαναν ξενερωτο στην θεαση του.Δεν με επεισε.Περιμενα να μου αρεσει οπως το "Βλεπω τον θανατο σου 2025" ..αλλα Νο,ηταν αρκετα μετριο,σορι!

Δεν δείχνει τίποτα