Thanksgiving (2023)

Το "Thanksgiving" τιμάει μια παράδοση της αιματοχυσίας σε χρονιάρες μέρες (όπως στο Halloween) με τις γνωστές τάσεις του σκηνοθέτη του "Hostel" για "κανιβαλιστικό" χαβαλέ και αποκρουστικές σκηνές βασανιστηρίων, δοσμένα με κάποια δείγματα σινεφιλικής δεξιοτεχνίας. Ο Roth κάνει καλή δουλειά σε ό,τι έχει να κάνει με την προσαρμογή μιας τυπικής slasher πλοκής στη σύγχρονη εποχή. Ένας μασκοφορεμένος δολοφόνος, μια σειρά από θύματα, διάφοροι ύποπτοι, ένα σκοτεινό παρελθόν και κρυφά κίνητρα: όλα αυτά τα στάνταρ μοτίβα του είδους υπάρχουν στην ταινία, μόνο που ο Roth εντάσσει στην πλοκή του μια, κάπως χοντροκομμένη αλλά σε κάθε περίπτωση καλοδεχούμενη, σάτιρα γύρω από την καταναλωτική κοινωνία, τις ακρότητες στις οποίες μας οδηγούν "θεσμοί" όπως η Black Friday και τα social media, τα οποία κάνουν διαρκώς την εμφάνισή τους στο φιλμ. Η ταινία ξέρει καλά πως να τραβήξει από την αρχή προσοχή μας, ανάβοντας τα αίματα με ένα αριστοτεχνικά εναρκτήριο δεκάλεπτο που αναδεικνύει με περίσσεια κωμικότητα την κατάντια του καπιταλισμού. Μια εντυπωσιακά σκηνοθετημένη εισβολή αρχική σεκάνς όπου χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα και πραγματικά κόβει την ανάσα και είναι από τις πιο καλογυρισμένες σε ταινία τρόμου τα τελευταία χρόνια (αν και είναι λίγο υπερβολική).

Ακολουθώντας πιστά τα χνάρια του "Scream" franchise -καθώς είναι μια διαφορετική εκδοχή του με το οποίο μοιράζεται κάποια κοινά στοιχεία- το “Thanksgiving” εμπλουτίζει με μια γερή δόση συναρπαστικού μυστηρίου την κλασσική slasher φόρμουλα, βάζοντας μας σε θέση ντετέκτιβ, να αμφιβάλλουμε για όλους και για όλα, να παρατηρούμε τις λεπτομέρειες και να εξετάζουμε κάθε πιθανό σενάριο. Κάθε υποψήφιο θύμα γίνεται και εν δυνάμει θύτης και έχει πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον να προσπαθούμε να μαντέψουμε τόσο την ταυτότητα του δολοφόνου όσο και τα κίνητρα του την ίδια στιγμή που ο σωρός με πτώματα μεγαλώνει και η λίστα των υπόπτων μικραίνει. Το μεγαλύτερο ατού του "Thanksgiving" είναι το ευρηματικό gore. Μιλάμε για μια ανεξάντλητη ποικιλία αιματοβαμμένων φόνων, ο ένας καλύτερος από τον άλλον, που θα σας σοκάρουν. Ανατριχιαστικοί διαμελισμοί, απεχθείς αποκεφαλισμοί, αποτρόπαιες συνθλίψεις κεφαλών, μαχαιρώματα, τσεκουριές και η ματωμένη λίστα δεν έχει τελειωμό. Ένα απίστευτο λουτρό αίματος ικανό να διαταράξει ακόμα και το πιο καλά εκπαιδευμένο στομάχι.

Ο John Carver αποδεικνύεται αδίστακτος, ευφυής και άκρως δημιουργικός όσον αφορά τις μεθόδους που χρησιμοποιεί για να ακινητοποιήσει, να σκοτώσει και να βασανίσει όσους έχουν την ατυχία να βρεθούν στον διάβα του. Οι παγίδες που στήνει θυμίζουν κάτι από "Final Destination", προκαλώντας κάθε φορά τον θάνατο με τον πιο απρόβλεπτο αλλά εφιαλτικό τρόπο μέσα από απλά, καθημερινά αντικείμενα και δραστηριότητες με τα άρτια ειδικά εφέ και το επαγγελματικά δουλεμένο μακιγιάζ να προσδίδουν ρεαλισμό στους θανάτους και να αποτυπώνουν ιδανικά τους φόνους μεταδίδοντας στο έπακρο την αναμενόμενη φρίκη. Οι εκκεντρικές ιδέες του, η μανία του να πάρει εκδίκηση με τον χειρότερο τρόπο αλλά και η ικανότητα του χρησιμοποιεί τον χώρο γύρω του για να αιφνιδιάσει, να τραυματίσει και να κατακρεουργήσει συχνά τα θύματα του, τον κάνουν να ξεχωρίζει από άλλες δολοφονικές φιγούρες του είδους. Το σενάριο δεν αποφεύγει βέβαια τις κακοτοπιές και την προβλεψιμότητα όσον αφορά στο κίνητρο, τουλάχιστον για το πιο έμπειρο μάτι, αλλά αυτό δεν πολυφαίνεται στα πλαίσια της slasher δομής. Γενικά η ταινία επιδεικνύει την σπάνια ικανότητα να συσκοτίζει τα λίγα αδύναμα σημεία της προς όφελος των πολλών θετικών.

Κινούμενη σε συμβατικό πλαίσιο, η ταινία καταφέρνει να ικανοποιήσει τις προσδοκίες του είδους, χάρη στις καλές ερμηνείες, τον γρήγορο ρυθμό, τους ευρηματικούς κι ανατριχιαστικούς θανάτους. Η νέα του ταινία καταφέρνει να μαγνητίσει από την αρχή το ενδιαφέρον μας και να το κρατήσει αναλλοίωτο συνδυάζοντας ευφάνταστες δολοφονίες με ένα συναρπαστικό μυστήριο. Ο δημιουργός, γνωρίζει καλά και τον τρόμο και τις τεχνικές της φρίκης. Με περισσότερο χιούμορ και πιο πετυχημένες ακροβασίες στα είδη, στρώνει το εορταστικό τραπέζι σε αγνώστους που αγνοούν ποιος θα φάει ποιον. Εν ολίγοις, ο Eli Roth με το "Thanksgiving" πετυχαίνει τον στόχο του, που ήταν να δημιουργήσει μια slasher μυθολογία στα πρότυπα αυτών με τις οποίες έχει μεγαλώσει, κι η οποία όπως όλα δείχνουν θα εξελιχθεί σε franchise, μιας και το πρώτο σίκουελ έχει ήδη ανακοινωθεί για το 2025. Ένα από τα πιο δυναμικά, χορταστικά, τρομαχτικά και βίαια slasher των τελευταίων ετών, με τον Roth να μας χαρίζει ένα εμβληματικό θρίλερ-τρόμου, ένα απολαυστικό λουτρό αίματος γεμάτο ένταση, αγωνία, αδρεναλίνη και ενέργεια. 8/10!!!

Στην ίδια ομάδα "10λέπτα και γειά". Ωστόσο, ακολούθησα την προτροπή του σχολιαστή "t4sos"και του έδωσα άλλα 20λεπτά. Εντάξει, σενάριο τραβηγμένο από παντού, εξωπραγματικό (ο δολοφόνος δρα σε δικό του χώρο και χρόνο, πως το κάνει αλήθεια; τι επιστήμη είναι αυτή; ούτε στην ταινία invisible man - παρεμπιπτόντως αγαπημένη - δεν γινόταν αυτά), χιλιογυρισμένο, χαρακτήρες γλοιώδεις (το γνωστό αμερικάνικο χόρτο awesome) σε σημείο να ανακατεύεται το στομάχι σου από την δυνατή ξυνίλα και εύχεσαι να τους συμβεί κάτι και, μάντεψε, δολοφονούνται άγρια. Δεν λέω τίποτα για ηθοποιία και διαλόγους. Κωμωδία; Κάποια τα παίρνουν σοβαρά αυτά. Αθλιο 3/10.

Οκ την ειδα τιποτα ιδιαιτερο πολυ fake οι αποκεφαλισμοι μου εβγαλαν συναισθημα παροδιας τρομου παρα ταινια τρομου, πιο πολυ αηδια αισθανθηκα παρα τρομο. Απομιμηση scream με λιγο απο final destination μεσα σε scary movie χαχαχα

Εξαιρετικός ο Depmsey με έναν χαρακτήρα που είχε αρκετό βάθος και ουσία , οι ερμηνείες των παιδιών όμως  κάτω του μετρίου, θα ήθελα παραπάνω σκοτωμούς και σίγουρα δεν βοήθησε πολύ ότι έχω δει τόσες ταινίες που τα περισσότερα τα περίμενα. Επίσης έλεος που οι αμερικάνοι βάζουν Ρώσους χαρακτήρες τόσο κλισέ μέσα, "λύσαμε" το πρόβλημα του φεμινισμού, των σεξουαλικών προτιμήσεων, του ρατσισμού πότε; Είναι προκλητικοί γιατί αν έκαναν το ίδιοι Ρώσοι, θα άρχιζαν να σχολιάζουν όλες οι εφημερίδες. Ως προς την ταινία, δεν έχει κάτι καινούριο, είναι εντάξει για να περάσει η ώρα, αλλά μην περίμενετε και πολλά. Τα πρώτα 20 λεπτά νόμιζα ότι έβλεπα λάθος ταινία, οπότε προσοχή και υπομονή!  6/10

Εκανα το λαθος να το δω και καταλαβα οτι εχασα απλα το χρονο μου

Βεβαια σεβομαι τις προτιμησεις αλλων οι οποιοι ειναι fan αυτων των ταινιων

Σαν παραγωγη και εφε,  3,6/10

Στο 45 σκεφτηκα να την σταματησω ειναι η αληθεια ..αλλα βαριομουν να ξεκινησω αλλη.
Αν ξερεις πως δεν θα δεις κ κανενα αριστουργημα.. για το ειδος της βλεπεται.. 

Οκ slasher και άγριες δολοφονίες. Το μήνυμα που προσπαθεί να περάσει η ταινία όσον αφορά τον υπερκαταναλωτισμό είναι εντελώς άστοχο και υπερβολικό. Δέν χάνεται τίποτα αν δεν το δείτε.

Είδα το πρώτο δεκάλεπτο και το έκλεισα όταν του κόβεται το λαρύγγι ενός τύπου σε blackfriday πανικό και συνεχίζει και ψωνίζει... Εντάξει.. είπαμε..

Ο άλλος στην ταινιομάνια έγραψε στα σχόλια ποιος είναι ο δολοφόνος έλεος λίγο με τα σπόιλερ να τα σβήνετε αμέσως 

Προβλέψιμο , τα έχουμε δει πολλές φορές , αλλά , βλέπεται....