Η καλόγρια ΙΙ / The Nun II (2023)

Ένα τσικ ανώτερο από το πρίκουελ, το σίκουελ, βέβαια ούτε κανένα ευφάνταστο σενάριο είχε, ούτε βρήκα κάτι που να με καθηλώσει (έχει μια προβλέψιμη και συνηθισμένη πλοκή για το συγκεκριμένο είδος και ένα αρκετά "εύκολο" φινάλε με αποτέλεσμα να μην εντυπωσιάζει) για να τα λέμε αυτά, επίσης την καλόγρια δε, που την έχανες που την έβρισκες, ήταν σχεδόν πάντα παρούσα στις περισσότερες σκηνές! Οπότε από ένα σημείο και μετά δε σου έκανε καμία αίσθηση γιατί την είχες συνηθίσει. Το "The Nun II" στην αρχή ανάβει τα αίματα με μια επική εναρκτήρια σκηνή που μας βάζει κατευθείαν στο κλίμα, επιδεικνύοντας τη σατανική δύναμη του Valak, με μια ζοφερή, γεμάτη ένταση ατμόσφαιρα και άψογα φωτογραφημένα πλάνα των σκοτεινών σημείων, ωστόσο απ' ότι φαίνεται τελικά θέλει να το παίξει δίπορτο κάπου μεταξύ δαιμονικού και ζομποτρόμου. Ενώ, έχει κάποιες αργές στιγμές στις δύο πρώτες πράξεις, το αντισταθμίζει με το παραπάνω με μια γεμάτη δράση τρίτη πράξη. Η απόφαση της ταινίας να επικεντρωθεί σε συναρπαστικά σκηνικά δράσης αντί να χαθεί σε περιττή πλοκή ή ιστορία είναι μια σοφή κίνηση. Σκοτεινά δωμάτια, πόρτες που τρίζουν, κόκαλα που τσακίζουν και κάθε λογής χιλιοφορεμένο horror κλισέ πλαισιώνουν την παραγωγή, η οποία θυμίζει περισσότερο κρυφτό σε escape room πάρα αγωνιώδη ταινία τρόμου, έτσι σε σημεία αποτυγχάνει να τρομάξει, με κάποια jump scares να είναι επιτυχημένα και δυνατά και άλλα ανέμπνευστα και τετριμμένα.

Παρόλο που η πλοκή δεν φέρνει κάποια καινοτομία στο είδος των δαιμονικών ταινιών τρόμου, εκτελεί ικανοποιητικά το κλασσικό concept που ενσωματώνει και εξελίσσεται με ιδανικούς ρυθμούς ώστε να κρατήσει το ενδιαφέρον μας. Σκηνοθετικά λοιπόν τα πάει αρκετά καλά, δημιουργεί ένα έντονο σε ένταση και σασπένς τελευταίο μισάωρο. Τοποθετώντας εκρηκτικές σκηνές εξορκισμών στην αρχή και στο τέλος και εξερευνώντας στοιχειωδώς τους νέους χαρακτήρες και τις μεταξύ τους σχέσεις στο ενδιάμεσο, η ταινία χτίζει μια ολοκληρωμένη ιστορία χωρίς κενά, ενώ σίγουρα στα θετικά είναι η παρουσία της Bonnie Aarons στον ρόλο της ανατριχιαστικής μοναχής, που πραγματικά δεν χρειάζεται να κάνει πολλά με τον ρόλο της, αρκούν μόνο τα τρομακτικά της μάτια και η ανατριχιαστική φιγούρα της για να μας κολλήσει το βλέμμα στην οθόνη. Το ίδιο ισχύει και για την Taissa Farmiga, η οποία όπως και στη πρώτη ταινία, έχει αυτό το ευάλωτο βλέμμα που την καθιστά την ιδανική πρωταγωνίστρια σε ταινία τρόμου. Η χημεία της με την Storm Reid προσθέτει ένα ακόμη επίπεδο ίντριγκας στην ιστορία, καθώς ξεκινούν μαζί ένα τρομακτικό ταξίδι. Από την άλλη τέλος, ως ένατη προσθήκη του “Conjuring Universe”, το “The Nun II” δεν εμπλουτίζει με πολλούς τρόπους την ενιαία ιστορία του κινηματογραφικού σύμπαντος μιας και για άλλη μια φορά δεν ρίχνει φως στη σύνδεση που υπάρχει με τις υποθέσεις των Warren που είδαμε στα δύο πρώτα “The Conjuring”.

Υ.Γ: Ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα που ταλανίζουν το είδος του τρόμου είναι σαφώς η υπερβολική και αλόγιστη χρήση των jumpscares. H συγκεκριμένη τεχνική μπορεί να ξαφνιάζει και να μας σοκάρει στιγμιαία, αλλά σπάνια προκαλεί τρόμο. Με την πάροδο του χρόνου, η προβλεψιμότητά τους μας έχει αναισθητοποιήσει, καθιστώντας όλο και πιο δύσκολο για τους σκηνοθέτες να δημιουργήσουν γνήσιο και αυθεντικό τρόμο. Ένας άλλος κρίσιμος παράγοντας είναι η έλλειψη πρωτοτυπίας. Πολλές σύγχρονες ταινίες ανακυκλώνουν κουρασμένες και χιλιοειπωμένες ιδέες, όπως δαιμονισμένες κούκλες, εκδικητικά φαντάσματα και στοιχειωμένα σπίτια. Παρότι οι συγκεκριμένες ιδέες με την σωστή διαχείριση μπορούν να πετύχουν τον σκοπό τους, η ανέμπνευστη εκτέλεσή τους τις έχουν κάνει να μοιάζουν και αυτές προβλέψιμες αλλά και βαρετές. Η συγκεκριμένη έχει τέτοια χαρακτηριστικά, αλλά η συνετή διάρκειά της και η εκρηκτικότητα μερικών σκηνών, μαζί με το ζοφερό γοτθικό κλίμα κάνει την παρακολούθησή της αρκετά έντονη και υποφερτή, χωρίς να πλήττεις. 6/10!!!

Η καλόγρια ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ και διψάει για εκδίκηση!  Δεν άφησε ήσυχη την Farmiga, αλλά σαν πολυμήχανη που είναι δεν ανησύχησα!  Μου άρεσε που την ζευγάρωσαν αυτήν την φορά με γυναίκα και όχι με παπά, γιατί είναι καλύτερη η δυναμική των χαρακτήρων. Μου φάνηκε λίγο φτηνός όμως ο τρόπος αλλαγής. Το σενάριο χάνει στο κομμάτι του ότι δεν έχει αρκετούς θανάτους, αλλά κερδίζει στην αγριότητα που το πνεύμα επιτίθεται. Εξαιρετικό χτίσιμο από την αρχή και το πώς αργά αργά έρχεται το αναπόφεκτο, η σύγκρουση μέχρι τελικής πτώσεως...  Η 1η μου άρεσε λίγο παραπάνω, γιατί είχε εκπλήξεις και δεν ξέραμε τι να περιμένουμε, αυτή κρατάει παρόμοια συνταγή .... 7/10

H 1 the nun polu kalhterh gia emena

Μου άρεσε πάρα πολύ! Εννοείται ανώτερη από την πρώτη σε όλα της. Αξίζει να τη δεις. Η γνώμη μου 9/10

δεν ξετρελαθηκα κιολας, ηταν λιγουλακι αργη, σε κρατουσε σε αγωνια ωστοσο, ηταν τρομακτικη, αρκετα jumpscares, μπορεις να πεις οτι ηταν μια καλη συνεχεια της 1ης.. 

παιζει μονο ο player 2 και οι υποτιτλοι εχουν θεμα, πρεπει να αποθηκευτουν ως UTF-8 και οχι  ANSI οπως ειναι τωρα...αλλιως συμβαινει αυτο που εχουμε εδω....αλλαμπουρνέζικα.. :)