Greta / Η Χήρα (2018)

Ψυχολογικό θρίλερ που κρατάει τον θεατή σε αγωνία στα 3/4 της ταινίας. Και εκεί που περιμένεις την κορύφωση της αγωνίας κάνει κοιλιά γίνεται προβλέψιμο και καταλήγει σε μια τεράστια φούσκα... 9/10 για το μεγαλύτερο μέρος, 2/10 για το τέλος... 

Ιδανική στον ρόλο ενός μυστηριώδους χαρακτήρα με θολά κίνητρα, η Ιζαμπέλ Ιπέρ κάνει απόλυτα πιστευτή μια απελπισμένα εμμονική γυναίκα, η οποία μπορεί να γίνει απρόβλεπτα απειλητική, στα πρότυπα της Γκλεν Κλόουζ στην "Ολέθρια Σχέση" και της Τζένιφερ Τζέισον Λι στο "Νέα Γυναίκα, Μόνη, Ψάχνει…". Πίσω από την εύθραυστη κομψότητα και το αινιγματικό χαμόγελό της η ταινία κρύβει καλά όσα μπορούν να απωθήσουν η αστική αποξένωση. Mε την ερμηνεία της στον κεντρικό ρόλο όλα τα αφηγηματικά κενά και να καταστήσει πιστευτές όλες τις σεναριακές υπερβολές δίνοντας στο «τέρας» ένα ανθρώπινο και γι’ αυτό ακόμα πιο τερατώδες πρόσωπο. Διασκεδάζοντας απόλυτα με έναν ρόλο που είναι προφανώς βούτυρο στο ψωμί της, σε σημείο μάλιστα που διακρίνεις σε μερικές σκηνές αμυδρά στο πρόσωπό της ένα σαρδόνιο χαμόγελο, η Γαλλίδα ηθοποιός προσεγγίζει την Γκρέτα με το ανέκφραστο και διάφανο βλέμμα που χωρά μέσα του την μοναξιά, την εμμονή, την απειλή και την σαδιστική ικανοποίηση, όσο στροβιλίζεται με αέρινη χάρη και με σατιρική διάθεση μέσα στις διαστάσεις που η ίδια δημιουργεί.

«Η Χήρα» δεν κομίζει ουσιαστικά τίποτα καινούργιο σε ένα μάλλον κορεσμένο είδος, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν είναι μια διασκεδαστικότατη, απολαυστική, αλλά και επίκαιρη προσθήκη, ειδικά σε μια εποχή που το stalking έχει γίνει χάρη στα κινητά τηλέφωνα πιο απειλητικά οικείο. Ο Τζόρνταν δίνει από τη μεριά του εξ αρχής μια παραμυθένια διάσταση στην ταινία για να την κορυφώσει σταδιακά και μαεστρικά στο εξωφρενικό κι αναπάντεχο παράλληλα δεύτερο μέρος της. Eίναι ένα από εκείνα τα θρίλερ που σε κρατάνε σε διαρκή ένταση και σου τσιτώνουν τα νεύρα σε σχέση με την εξέλιξη της πλοκής, απολαμβάνεις τη δράση και τις ανατροπές της. Νιώθεις εξαρχής πως η φιλική και απροστάτευτη Φράνσις έχει πέσει θύμα παγίδας, παρακολουθείς τις περιπέτειές της με ψυχολογικό ζόρισμα και καρδιοχτύπι, ταυτίζεσαι και συμπονάς την ηρωίδα που υποδύεται η (εμφανώς ωριμότερη ως κοπέλα εδώ, πια) Κλόι Γκρέις Μορέτς, ενώ η Ιζαμπέλ Ιπέρ χειραγωγεί το παραμικρό και σου προκαλεί ανατριχίλες επικείμενου κινδύνου έως και… θανατικού. Ο Τζόρνταν σκηνοθετεί με αρμόζουσα οικονομία, χωρίς να εκβιάζει το σασπένς, έχει μπροστά από την κάμερά του δύο πολύ καλές ηθοποιούς που στέκονται σωστά η μια δίπλα στην άλλη και, απλά, χτίζει… τη δική σου απόγνωση! Ο Τζόρνταν δίνει από τη μεριά του εξ αρχής μια παραμυθένια διάσταση στην ταινία για να την κορυφώσει σταδιακά και μαεστρικά στο εξωφρενικό δεύτερο μέρος της. Δεν είναι μόνο ο πρωτότυπος τίτλος, που παραπέμπει ηχητικά στο «Χάνσελ και Γκρέτελ», αλλά και όλη η πορεία της νεαρής και αθώας Φράνσις που την οδηγεί από την απρόσωπη κι εχθρική μεγαλούπολη στην καταχωνιασμένη και απόκοσμη μονοκατοικία της Γκρέτα, ένα παραπλανητικά ασφαλές συναισθηματικό καταφύγιο στο οποίο θα την υποδεχτεί η «μάγισσα» του παραμυθιού για να την αιχμαλωτίσει. Με τον ίδιο τρόπο ο σκηνοθέτης αιχμαλωτίζει από την αρχή και τον θεατή, χτίζοντας το σασπένς και προοικονομώντας τη νομοτελειακή κορύφωση μέσα από δυσοίωνες πινελιές και σημάδια που μόνο αναδρομικά γίνονται πλήρως αντιληπτά. 9/10!!

παρα πολυ καλη ταινια.σχεδον αριστη.εχει φοβερο σεναριο πολυ καλες και οι 2 πρωταγωνιστριες και αρκετα καλη σκηνοθεσια.

μου αρεσε πολυ και σαν εικονα το σπιτι που εγιναν ολα γιατι ουσιαστικα ολο το σκηνικο σχεδον ειναι το σπιτι.ο χιτσκοκ φυσικα

με 2 ταινιαρες (η θηλεια,ο σιωπηλος μαρτυρας) μας εδειξε οτι και με ενα μονο σκηνικο φτιαχνεις κατι πολυ σπουδαιο αν θελεις.

η ερμηνεια και η φυσιογνωμια της Υπερ εκπληκτικη δειτε την. 

ευχαριστω πολυ που την ανεβασατε. 

Γιατί δεν παίζει κανένα player;

Καλο για ψυχολογικο θριλερ/δραμα

Ωραιο ψυχολογικο δραμα-θριλερ με καταβολες απο το 90 το οποιο σε κρατα σε ενταση και ενδιαφερον ως το τελος, Παρα τα σεναριακα και σκηνοθετικα λαθη η συμμετοχη της Isabelle Huppert ειναι καταλυτικη και ολη ηταινια στηριζεται σε αυτη.Την απολαυσα παρα τις αδυναμιες τις και μπορω να πω οτι ειχα καιρο να δω τοσο καλη ταινια στο συγκεκριμενο ειδος.

Τη συγκεκριμένη ταινία θα τη χαρακτήριζα ως ένα ψυχολογικό δράμα,στο οποίο βλέπουμε που μπορεί να οδηγήσει μια εμμονή,οι ερμηνείες μου άρεσαν πολύ,όπως επίσης και το σενάριο,την προτείνω ανεπιφύλακτα!!

η πιο καλαίσθητη που είδα τελευταία
με ρυθμο, αγωνια, υποκριτικη και σεναριο
ισως οχι τελειως απροβλεπτο αλλα αρτιο και σιγουρα πανω απο το μεσο ορο της εποχης

Καλή ήταν. Προσεγμένη, λιτή και έχει στιγμές αγωνίας. 

πολυ καλο ψυχολογικο θριλερ....

σεναριο χωρις υπερβολες.....κραταει το ενδιαφερον μεχρι τελος...

η μοναξια , η απωλεια αγαπημενου προσωπου και η παρανοια που ακολουθει.....

σκηνοθεσια πολυ καλη ...με καλο ρυθμο και πλοκη.......

οι πρωταγωνιστριες εξοχες ....η Ιζαμπελ Υπερ υποδειγμα υποκριτικης...

βλεπεται ευχαριστα....

7/10

δεν ειχε να δωσει το κατι παραπανω η ταινια....μια απ΄τα ιδια του ειδους της...τα εχουμε δει,ξαναδει κ ξαναματαδει...κριμα το μεγαλο ατου της,την Ιπερ...δεν επρεπε να κανει την ταινια για μενα...βαρεθηκα γρηγορα...κ εχει κ κατι σκηνες σκετη αηδια!

Μόνο το τρέηλερ μπορώ να δω. Επίσης δεν μπορώ να συνδεθώ.

Πότε θα αναρτηθεί η ταινία με Ελληνικούς Υπότιτλους; Δεν πρόλαβα να την δω στο σινεμά!