Novocaine (2025)

Μπορούσε να κάνει πολλά περισσότερα με την ιδέα αυτή ο σκηνοθέτης, θεωρώ ότι είναι χαμένη ευκαιρία, ειδικά όταν έχεις και τον Quaid να παίζει άριστα τον ρόλο του φλώρου για πολλοστή φορά στην καριέρα του. Δεν την βαριέσαι πάντως, έχει καλό ρυθμό, απλά δεν έχει την στιγμή που λες ουάου. Μια τυπική ταινία δράσης, που αντί ο πρωταγωνιστής να αποφεύγει 10.000 σφαίρες σαν να είναι ο John Wick, εδώ τις τρώει.  7/10

Συμπαθητικη ταινια για να περασει ο χρονος ευχαριστα 5,6/10

Το Novocaine έχει μια ενδιαφέρουσα ιδέα, μισή αξιοπρεπή ερμηνεία και ένα αξιοπρεπές σενάριο. Όλα επικεντρώνονται γύρω από έναν ήπιο εσωστρεφή τύπο άντρα, τον Νέιθαν Κέιν (Τζακ Κουέιντ) που δεν μπορεί να νιώσει πόνο - "συγγενής αναισθησία στον πόνο - και τις κωμικές ευκαιρίες που προκύπτουν από αυτό.Είναι αυτή η ταινία ιδιαίτερα πρωτοποριακή; Όχι. Έχει ασυνέπειες; Ναι, ορισμένα επώδυνα ερεθίσματα θα πρέπει να προκαλέσουν σοβαρό τραυματισμό ανεξάρτητα από το αν η Novocaine αισθάνεται κάτι ή όχι. Είναι διασκεδαστικό 1 ώρα 50; Κυρίως, ναι. Αλλά έμοιαζε σαν να μπορούσαν να είχαν ολοκληρώσει τα πράγματα νωρίτερα.

Μία διασκεδαστική κωμική περιπέτεια, με άφθονο ξύλο και δυνατές μάχες σώμα με σώμα, με καλογυρισμένες σκηνές δράσης, εκρηκτικούς ρυθμούς, έντονη ροή, έναν υπέροχο και άκρως ταιριαστό αλλά ταυτόχρονα και με χιούμορ Jack Quaid και έναν αξιοσημείωτο κακό ενσαρκωμένο από τον Ray Nicholson. Οι υπερβολές είναι ελάχιστες και απλώνονται κομψά, με μέτρο και χωρίς να ξεφεύγουν από τα όρια και να γίνονται γελοίες ή χυδαίες. Η έξυπνη χρήση της ιδιαίτερης κατάστασης του πρωταγωνιστή ως εργαλείο δράσης, η οποία ποτέ δεν αντιμετωπίζεται ως υπερδύναμη, αλλά ως κάτι που τον εκθέτει σε διαρκή κίνδυνο είναι σωστή και πρωτότυπη. Αντί για έναν άτρωτο ήρωα, έχουμε έναν άνθρωπο που πρέπει να υπολογίζει κάθε του κίνηση, καθώς το σώμα του συσσωρεύει πληγές που δεν επουλώνονται γρήγορα. Στην αίσθηση αυτή βοηθάει φυσικά πάντα η χρήση πρακτικών εφέ αντί των ψηφιακών στο να δημιουργηθεί μια πιο ωμή και ρεαλιστική αισθητική. Οι αφηγηματικές ευκολίες και τα κλισέ δεν λείπουν, ωστόσο η αγωνία και το κλίμα απειλής που χτίζεται σου κρατάει το ενδιαφέρον στα ύψη. Η κεντρική ιδέα του ανθρώπου που δεν μπορεί να νιώσει πόνο είναι ευρηματική. Παράλληλα έχουμε δύο φινάλε, με το δεύτερο να προσθέτει ακόμα πιο πολύ δράση, καταιγιστική ροή, εκρήξεις, ξύλο, αίμα και σπασμένα οστά. Συνολικά είναι τέλεια, την βλέπεις άνετα και χαλαρά, δεν σε κουράζει λεπτό και δεν κάνει κοιλιά πουθενά, ούτε έχει ασάφειες σε κανένα σημείο. Το μήνυμα που περνάει η ιστορία είναι ότι η δύναμη της αγάπης μας κάνει να συνειδητοποιούμε την ανθρώπινη υπόστασή μας, να πονάμε αλλά και να ξεπερνάμε τον πόνο. 9/10!!

Καλουτσικο το λες,δεν βγαζει κ το τρελο γελιο αλλα βλεπεται,περναει η ωρα. 

Απο τα σχόλια των συνσχολιαστων μου φαίνεται ο ήρωας να προερχεται ή να ειναι γνωστός τουλάχιστον ως χαρακτηρας. Εγω προσεγγισα το φιλμ με μηδενική γνωση και το βρηκα αρκούντως διασκεδαστικο και με χιούμορ, στο τέλος και ανθρωπινο αν και εχει μια γκροτέσκα πλευρά και ταυτόχρονα τρομακτική. Δεν θα πηγαινα στο σινεμά για αυτό αλλα μου έκανε ευχάριστη παρέα.

Παρά το ρηχό τέχνασμά της, η ταινία προσφέρει ένα αιχμηρό σενάριο και μια φρέσκια ματιά στον άτυχο ήρωα. Η υπόθεση είναι ανόητη και η αιματοχυσία άφθονη, αλλά η ταινία απέχει πολύ από το να είναι αναίσθητη. Αντιθέτως, είναι διασκεδαστική, καλοφτιαγμένη και πρωτότυπη και έρχεται σε αντίθεση με το κινηματογραφικό τοπίο που αισθάνεται όλο και περισσότερο κατειλημμένο από συνέχειες κοινών συμπάντων και σκυθρωπά δράματα.

Σαν spin off του the boys είναι χωρίς να δείχνει κάτι ιδιαίτερο, Σαν να ακολουθείς το ίδιο αφελή χαρακτήρα που υποδύεται ο Jack Quaid στην σειρά. Χαριτωμένος και επίκαιρος αντιγράφηκε βιαστικά σε αυτήν ταινία παρωδία της σειράς. Μέχρι εκεί

Φτιαχτε το καποιος ρε παιδια!!