Mickey 17 (2025)

Σίγουρά "καμμένη", αλλά μου άρεσε. Δεν βαρέθηκα, έχει το νοήμα της, απλά ίσως δεν είναι για όλους.

Είναι μια ταινία στην οποία η χαοτική χειρονομία, ο κακόφωνος καυγάς και η φάρσα συχνά υποκαθιστούν το αυστηρό δράμα – για καλό ή για κακό – οδηγώντας σε μερικές από τις πιο γελοία δυσάρεστες κωμωδίες από την πλευρά των πρόσφατων αμερικανικών εκλογών. Αντί να παρουσιάζει ανούσιες ανοησίες για την "αντίσταση", το "Mickey 17" είναι αντιπαραθετικό λόγω της απαισιοδοξίας του, μετατρέποντας ένα ως επί το πλείστον απλό μυθιστόρημα σε μια έντονη αντανάκλαση του πώς προέκυψε η τρέχουσα πολιτική κατάσταση.

Η ταινια για μια φορα βλέπεται αλλά δεν ειναι για παραπάνω..

Έχει στοιχεία για να σκεφτείς λίγο παραπάνω αλλά χάνει την ουσία λόγω τρόπου μετάδοσης προς το κοινό.

Εάν την έβλεπα με λιγότερο "γνωστούς" ηθοποιούς ίσως πέρναγε το μήνυμα της πιο αθόρυβα,όπως και θα έπρεπε...

6/10

Αφόρητα βαρετή ταινία που προσπαθεί να περάσει περιβαντολογικά, πολιτικά και κοινωνικά μηνύματα επιπέδου νηπιαγωγείου. Οι χαρακτήρες είναι υπερβολικά καρικατούρες, με προεξέχοντες τον (μονίμως ατάλαντο) Ρόμπερτ Πάτινσον και τον Ράφαλο, ο οποίος παίζει ενα κακέκτυπο του Ν.Τραμπ με τόσο χάλια τρόπο, που κάνει τον τελευταίο συμπαθή. Είναι αδιανόητο ο σκηνοθέτης που έκανε τα αριστουργηματικά Παράσιτα να έχει κάνει αυτήν την ταινία.

Πρόκειται για μια σουρεαλιστικά ξεκαρδιστική αλλά άνιση και χαοτική αλληγορία για τον καπιταλισμό, που αναμειγνύει μαύρη κωμωδία, υπαρξιακά θέματα και κοινωνική σάτιρα, χωρίς βάθος, σεναριακή συνοχή και αφηγηματική οικονομία (κοινώς πλατειάζει), με δεκάδες σκόρπιες ιδέες που προσπαθούν ανεπιτυχώς να κολλήσουν μεταξύ τους, χάνοντας, ορισμένες φορές την ισορροπία και αφήνοντας το έργο του ημιτελές, αλλά σίγουρα όχι αδιάφορο, καθώς δεν χάνει ούτε στιγμή την πολιτική της διάσταση, μιλώντας για τα σοβαρά με ανάλαφρο τρόπο. Ο Bong Joon Ho σκηνοθετεί την ταινία με το χαρακτηριστικό του ύφος, γεμάτο ειρωνεία και οπτικά εντυπωσιακές σκηνές. Λίγες εντυπωσιακές σκηνές, σε επίπεδο παραγωγής, μοντάζ και εφέ η ταινία τα καταφέρνει αλλά στον πυρήνα της επικρατεί μία σύγχυση που ο σκηνοθέτης μοιάζει να μην μπορεί να δέσει ικανοποιητικά. Η σάτιρα της ταινίας στοχεύει στον εταιρικό κυνισμό, την πολιτική προπαγάνδα, την υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής, την εκμετάλλευση και την ανάγκη για εξέγερση, ωστόσο η υπερβολική πολιτική αλληγορία και η στροφή του τρίτου μέρους σε πιο συμβατικές αφηγηματικές επιλογές το εμποδίζουν να ξεχωρίσει. Η ταινία παρότι φουτουριστική και με όλες τις προδιαγραφές για ένα φιλμ επιστημονικής φαντασίας, καταφέρνει να πείσει ότι μιλά για το παρόν, ενώ ταυτόχρονα συνθέτει μία ζοφερή ατμόσφαιρα, που ταιριάζει με ένα μηδενιστικό νεο-νουάρ, δίχως ήρωες. Ωστόσο, το χιούμορ και οι πινελιές φαρσοκωμωδίας ανατρέπουν το δράμα, την ένταση και την αγωνία, για να φέρει σε πρώτο πλάνο τη βίαιη δράση. Το πλήθος των ιδεών του Bong Joon Ho θολώνουν ορισμένες φορές τη βασική ιδέα του σεναρίου και η ανάμιξη διαφορετικών ειδών, αφήνει ανολοκλήρωτους τους χαρακτήρες.

Σε αντίθεση με τις περισσότερες sci-fi ταινίες, εδώ οι εξωγήινοι δεν έρχονται να καταστρέψουν την ανθρωπότητα, αλλά να τη βοηθήσουν. Ωστόσο, το σύστημα που κυβερνά τους ανθρώπους αρνείται να αποδεχτεί αυτήν τη βοήθεια, γιατί κάτι τέτοιο θα σήμαινε απώλεια εξουσίας. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: οι λύσεις στα προβλήματά μας υπάρχουν, αλλά αυτοί που έχουν τον έλεγχο προτιμούν να μας κρατούν φοβισμένους και εξαρτημένους από αυτούς. Ο Robert Pattinson ξεχωρίζει με μια δυναμική ερμηνεία, αποτυπώνοντας με ακρίβεια τις δύο εκδοχές του χαρακτήρα του—τη μία υποτακτική και την άλλη πιο διεκδικητική. Η ερμηνεία του προσθέτει τόσο χιούμορ όσο και συναισθηματικό βάθος. Το υπόλοιπο καστ επίσης προσφέρει ισχυρές ερμηνείες, με τη Naomi Ackie να φέρνει ζωντάνια στον ρόλο της, ενώ οι Steven Yeun και Toni Collette υποδύονται με απολαυστική αμφισημία τους χαρακτήρες τους. Ωστόσο, κάποιοι δευτερεύοντες χαρακτήρες, όπως αυτοί του Yeun και του Ruffalo (ο τρόπος παιξίματος παραπέμπει στον Τραμπ και τον Μασκ), δεν αναπτύσσονται, περιορίζοντας την επίδρασή τους και μοιάζοντας καρικατούρες. 6/10!!!

πρωτοτυπο σεναριο, πολυ καλη ερμηνεια απο τον Πατινσον

Καταπληκτική ταινία 🔥💯 πολλά νοήματα,γέλιο κ συγκίνηση..χορταινεις ταινία!!! Αξίζει να την δεις💯

ΜΙΑ ΒΛΑΚΕΙΑ ΚΑΙ ΜΙΣΗ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΧΑΡΗ ΚΑΙ ΒΑΡΕΤΗ ΔΙΧΩΣ ΣΚΗΝΙΚΑ ΔΙΧΩΣ ΕΦΕ ΚΛΕΙΣΜΕΝΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΩΡΑ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΣΤΑΘΜΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΞΕΙ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΕΝΑΝ ΝΕΟ ΤΡΟΠΟ ΚΛΩΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΚΤΥΠΩΣΗΣ 3D ΚΡΙΜΑ Ο ΗΘΟΠΟΙΟΣ Robert Pattinson.

Το ένα έργο πιο ανισόρροπο από το άλλο. H ποιότητα της εικόνας τύπου πατατάκια κοινού στα 340χ680 είναι αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες επιστημονικές φαντασιώσεις της εξέγερσης των σκουληκιών, Το λυκόφως των σκουληκιών σε χιονισμένα τοπία και ενδυμασία αλά star wars εκπέμπει έναν ρομαντισμό όσο να΄ναι. Ο γλοιώδης συνδυασμός πατιστον και ασπόνδυλων πραγματικά κάνει τη διαφορά. Είναι από εκείνες τις ταινίες που θεωρείς φυσιολογικό ότι στα 5 πρώτα λεπτά οφείλουν να έχουν πεθάνει οι πάντες. Όσο για τη μαυρούλά ταίρι , θα προτιμούσα να τα φτιάξω με τα ασπόνδυλα γιγαντιαία ακάρεα

Μια ταινία διασκεδαστική με πολλά νοήματα και έναν Robert Pattinson από άλλο πλανήτη ! Δίνει δύο ερμηνείες στη τιμή της μιας ..... Για μένα είναι η ταινία της χρονιάς γιατί είχα καιρό να δω μια ταινία που να μην είναι σίκουελ και ταυτόχρονα τόσο ξεχωρηστή !

Καλός εμπορικός κινηματογράφος με διάθεση να εισφέρει  σινεφίλ και φιλοσοφικα στοιχεία αλλα σε αυτα το αποτέλεσμα θολώνει σημαντικά. Επισης ο Κορεατης σκηνοθέτης κατακλύζεται απο φρεσκιες ιδέες αλλα και διαχρονικές αληθειες(πχ οικολογια) που θελει να της "χωρεσει" στο σινεμά της διασκεδασης (με το περιτυλιγμα του σινεφιλ που λέγαμε) και απλα αυτο δεν γινεται. Μια πρωτη γευση :αξιοθεατη και αξιόλογη.

ΥΓ. Το ειδα στο σινεμά και θα επανελθω με περισοτερες πληροφοριες οταν ανεβει. 

Δεν παιζει η ταινια μονο το trailer