Poor Things (2023)

Τόσος ντόρος για το τίποτα. Άνθρακας ο θησαυρός! Μία ταινία που δίχασε άπαντες. Προσωπικά, δεν είδα ένα αριστούργημα, ούτε ένα φεμινιστικό μανιφέστο (αριστούργημα είναι σίγουρα η μουσική του Jerskin Fendrix). Είδα μια ακατανόητη, με ανούσια τετριμμένα χιλιοειπωμένα ψευτονοήματα, χωρίς ιδεολογική ταυτότητα, χωρίς σαφείς περγαμηνές ταινία με μια σπουδαία γυναικεία ερμηνεία και φανταστικά οσκαρικά κοστούμια. Την θεωρώ μια ταινία εντυπωσιασμού. Όλο το τεχνικό κομμάτι φανταστικό, ο Lanthimos ανοίγει καινούργιους δρόμους και μπράβο του. Αλλά… μια υπόθεση απλή, χωρίς να βρω όλα αυτά τα νοήματα που προσδίδουν. Ούτε φανερά, ούτε κρυμμένα μηνύματα. Κάποιες στιγμές χιούμορ, κάποιες στιγμές περιπαικτικές, καθόλου στιγμές προβληματισμού και κάποιες σκηνές γελοίες, επαναλαμβανόμενες, αντιαισθητικές, κουλτουριάρικες, φουτουριστικές, χωρίς υπόσταση ή νοηματική σύνδεση, κοινώς γνωστές αμοραλιστικές ιδέες μηδενισμού και κυνισμού, με παράξενη φωτογραφία, κινηματογράφηση, σκηνοθεσία. Καρτουνίστικα σκηνικά με αρκετά να είναι ψεύτικα σα να είναι σε θέατρο και μέτρια τα εφέ. Αν την δω σαν ταινία "παιχνίδι" ναι αξίζει. Αν την δω σαν ταινία προβληματισμού, πέρασε και δεν άγγιξε. Πολλά αηδιαστικά σημεία, πολλές σκηνές σεξ, οι βίαιες ερωτικές περιπτύξεις διαδέχονται με καταιγιστικό ρυθμό η μία την άλλη σε βαθμό που γίνεται το όλο θέαμα σκέτη τσόντα στην ουσία, γιατί το μεγαλύτερο μέρος απ' αυτές αποτελείται, ενώ πλούσια είναι και τα διαστροφικά της στοιχεία για ακόμη μια φορά. Ο Lanthimos αντί να κατευνάσει, πυροδοτεί εκ νέου τη λυσσαλέα μάχη ανάμεσα στα δύο φύλα, εν αντιθέσει με την ταινία "Barbie", όπου στο φινάλε της, υπήρξε ισορροπία. Δεν είναι δεδομένο ότι το έργο ξεσκεπάζει την άνιση μεταχείριση των γυναικών, αντιθέτως εξωτερικεύει την κυρίαρχη νόρμα του φύλου, εξαιτίας μιας επιδερμικής απολυτότητας που λέει ότι "οι άντρες είναι καιροσκόποι και μπορεί να βρεθούν σε υποδεέστερη θέση, αρκεί οι γυναίκες και δη οι ωραίες με τα πρότυπα της εποχής, να χρησιμοποιήσουν με εξυπνάδα το αιδοίο τους, το οποίο σέρνει μέχρι και καράβι".

Η Emma Stone αξίζει το Όσκαρ για την συγκλονιστική της ερμηνεία, Ruffalo και Dafoe εξίσου εξαιρετικοί, αλλά μέχρι εκεί καθώς δεν εμβαθύνονται και οι χαρακτήρες τους, δίνοντας βάρος μόνο στην πρωταγωνίστρια. Η ταινία θα μπορούσε να τελειώσει τουλάχιστον 20 λεπτά νωρίτερα, κατάντησε κουραστική, πληκτική, αδιάφορη και ανιαρή από ένα σημείο και ύστερα. Δεν έδωσε τις κατάλληλες εξηγήσεις και διευκρινίσεις που χρειαζόντουσαν, απλά αμπελοφιλοσοφικά τερτίπια πασπαλισμένα με πολύ δηθενιά. Δεν κατανοώ στο όνομα ποιας επιστημονικής ηθικής και ποιου ανθρωπιστικού σκοπού πειραματίζεται, πέρα απ’ ό,τι υπονοείται στο όνομά του Θεού. Υποχωρεί η ανάπτυξη των σημαντικών θεμάτων μπροστά στον στόχο του εντυπωσιασμού: σκηνοθετικός μαξιμαλισμός, φαντασμαγορικές εικόνες, το γκροτέσκο υπηρετεί περισσότερο το φορμαλιστικό στυλιζάρισμα, μπουχτίζει η χρήση ευρυγώνιων φακών, κωμικός τόνος αλλά με μετριασμένο το μαύρο, σουρρεαλιστικό χιούμορ του σκηνοθέτη που τελικά καταλήγει να είναι αναίτια θορυβώδης, κοιτώντας μονάχα μέσα από τον παραμορφωτικό φακό που τον βολεύει. Το "Poor Things" είναι υπερφλύαρο, μονόπλευρο, μονοδιάστατο, mainstream, μοδάτο, σεναριακά βαρετό και σίγουρα μια περίεργη και προβληματική ταινία. Το καταλαβαίνεις από τα υπερβολικά μεν αλλά φανταχτερά κοστούμια, το προσθετικό μακιγιάζ και το εξωγήινο, επιδεικτικό και εκκεντρικό σύμπαν της ταινίας. Που οκ κάποια στιγμή κουράζουν. Πόσο να γελάσεις με ένα μπουλντόγκ με το κεφάλι μιας πάπιας; Τελικά πώς ορίζει ο καθένας την Τέχνη στο μυαλό του και θέλει να μας την πασάρει, είναι μία μεγάλη συζήτηση. 4/10!!

μια αντιγραφή ιδεων απο penny dreadful, frankenstein (και ποιοσ ξερει ποια αλλη σειρα) αλλα στο πιο κιτσ, στο πιο αηδια και φουλ τερμα σαχλαμαρα, βαλε και μια δοση κρυφησ εξυμνησησ παιδεραστιασ (να μην καρφωθουμε κιολασ ωσ καλλιτεχνεσ), ριξε και λιγο steampunk σκηνικο και εχεις αυτην την αηδια που δεν βλεπεται με τιποτα χωρισ να ξερασεισ. πολυ κριμα που το site σασ δεν προσφερει την δυνατοτητα για 0 αστερια και επιλογη καλαθωσ αχρηστων.

Εκτίμησα πολύ την Emma Stone. Υπέθεσα, ήδη από τις πρώτες σκηνές, ότι αφοσιώθηκε αρκετά στο να πετύχει να συμπεριφέρεται σαν νήπιο. Ανέδειξε έτσι την ευφυΐα της και πιστεύω πως θα κυριαρχούσε στο φακό και χωρίς τόσο γυμνό. Απρόσμενα απολαυστικός ήταν επίσης και ο Ruffalo! Μάλλον ότι πιο κωμικό έχω δει έως τώρα από τον Γ.Λ. αλλά δεν υπογράφει αυτός το σενάριο.

Δεν βλέπετε με τίποτα.. Αϊδιαστική !

η πιο ολοκληρωμενη ταινια του λανθιμου μεχρι τωρα (δεν εχω δει το ελαφι ακομα βεβαια)....παντως ο αστακος μου ειχε αρεσει περισσοτερο...

το poor things εχει αψογα σκηνικα, μια τρομερη εμα στοουν και εναν εκπληκτικο μαρκ ραφαλο, προσεγμενους διαλογους και μια πρωτοτυπη κινηματογραφηση...

στα αρνητικα : ηθελε μικροτερη διαρκεια, πολυ mainstream τα μηνυματα που ηθελε να περασει...

7 / 10

Ενδιαφέρουσα ταινία με κρυμμένα αλλά και φανερά μηνύματα. Γέλασα σε αρκετά σημεία και πόσο τέλειοι στους ρόλους τους αυτή η τριάδα! 

Πολύ προτότυπη, χιουμοριστική που δεν υπερβαίνει τα όρια, απίθανη σκηνοθεσία και υπέροχοι ηθοποιοί!!! Έχει πολύ δυνατό βαθύ νόημα.

Εμενα μου άρεσε παρα πολύ. Καταλαβαίνω κάποια αρνητικά σχόλια είναι πολύ ιδιαίτερη ταινία δεν γίνεται να αρέσει σε όλους. Όσοι δεν την έχουν δει ακόμα αξίζει να της δώσουν μία ευκαιρία και που ξέρετε... ίσως την λατρέψετε!! ίσως και να τη μισήσετε κι όλας. Ένα από τα δύο. Αξίζει μια προβολή!

Σκηνοθετικα ειναι παρα πολυ καλοδουλεμενη, ωραια η ερμηνεια της Στοουν, αλλα οχι αυτο που παρουσιαζουν, δυνατα χρωματα και κουστουμια. Επισης θα ζητησω συγγνωμη απο την Εποχη μας αλλα το να βαλεις την Πρωταγωνιστρια να ξεσκιστει στον Π****ο , δεν το θεωρω τεχνη. Οκ να χεις 2 3 σκηνες αλλα εδω το θεμα ξεφτιλιστηκε. Επισης θεωρω οτι η Τεχνη πρεπει να ειναι απλη ωστε να εχει απηχηση και σιγουρα να μην αφηνει μετεωρα ζητηματα οπως η παιδοφιλια... Η ταινια καποια στιγμη αρχιζει να μεταφερεται σε πολεις . Λονδινο-Λισαβωνα-Αλεξανδρεια-Παρισι. Ενδιαμεσα γινεται μια αναφορα και στην Αθηνα. Σε καθε πολη η Στοουν ειναι και σε μια αλλη ηλικιακη και συνεπως ψυχοπνευματικη κατασταση και αναλογα την πολη χτιζεται και ενα μερις του χαρακτηρα της. Το ιδιο συμβαινει κ μεσω των ατομων που γνωριζει στην διαρκεια του ταξιδιου της. Καπου εκει μεσα υπαρχουν και αναφορες σε μεγαλες ιστορικες φρασεις (οπως το "μου κρυβεις τον ηλιο" Διογενης-Μ.Αλεξανδρος) γυρω απο τις οποιες κινειται η πλοκη εκεινη την ωρα.Ετσι επιστρεφει στο Λονδινο οπου ξαναγεννηθηκε , αλλαγμενη πλεον σε γυναικα χειραφετημενη και ολοκληρωμενη. Σε οσα αγορακια αρεσει η Στοουν καλο παιξιμο στους λοιπους καλη θεαση αλλα μην παρασυρεστε απο τις ιαχες κριτικων περιοδικων κτλ.

Ενδιαφερουσα,πρωτοτυπη ,επαναστατικη και εκκεντρικη weird ταινια απο εναν Λανθιμο που δινει τον καλυτερο εαυτο του ,

Συναρπαστική ταινία. Η ελευθερία είναι τόσο αναγκαία που μπορεί οδηγήσει στην υποδούλωση των αντιπάλων της. Μπράβο στους συντελεστές της. Καταπληκτική ερμηνεία. 

Προσωπικα το τελος μου τα χαλασε....κατεστρεψε ολο αυτο που προσπαθουσε να χτισει....με το να αποκτησει μια ανωτερη συνειδηση και ωριματητα τελικα δεν την απεκτησε η Μπελα καθως εκανε τον πρωην συζυγος της κατσικα....η ταινια εχει ωραια σκηνικα και ωραια ενδιαμεση πλοκη αλλα το τελος ανατρεπει ολο το μηνυμα που ισως θα επρεπε να ειχε αφησει...γτ χωρις αυτο απλα φαινεται μια παλαβωμαρα και μιση ενος τρελου σκηνοθετη που εγραψε το σεναριο ενω ηταν υπο την επειρια ναρκωτικων....προσωπικη μου γνωμη. δεν ειναι για ολους προφανως...τα σκηνικα και τα εφε αξιζουν και καποια σημεια της πλοκης....αλλα το τελος ειναι γελοιο. κριμα χαραμισε ολη την ταινια για εμενα.

Ένας Βαν Γκογκ ανάμεσα σε αμέτρητα θολά, επαναλαμβανόμενα και γι' αυτό βαρετά τοπία. Αυτό είδα εγώ.       

Πρέπει να είναι η πρώτη ταινία του Λάνθιμου που δεν είχα πρόβλημα να παρακολουθήσω. Η σκηνοθεσία με τα εφέ, τα χρώματα που αλλάζουν ανάλογα με την ηλικία του μωρού, το πώς βλέπει η Στόουν τον κόσμο με τα αθώα μάτια της, είναι όλα φαντασμαγορικά.  Ο Ruffalo και η Στόουν κάνουν εκπληκτικές ερμηνείες, γιαυτό και είναι άξια υποψήφιοι για όσκαρ.  Θεωρώ ότι η Στόουν θα το πάρει. Δεν περίμενα να την δω όπως την είδα σε αυτήν την ταινία, ανυπομωνώ να δω τι θα ακολουθήσει.  Το σενάριο κάνει κοιλιά στην μέση, γιατί χάνει σε πλοκή, παρόλο που είναι μεγάλη ταινία δεν κουράζει, ωστόσο με κάνει να απορώ ώρες ώρες για το που θέλει να καταλήξει. Πετάει και διάφορες φιλοσοφίες τύπου είσαι τυχερός που γεννήθηκες στο Χ μέρος και όχι στο Υ, αλλά το κεντρικό νόημα πρέπει ΜΑΛΛΟΝ- γιατί με τον Λάνθιμο ποτέ δεν είσαι σίγουρος- να έχει να κάνει με την προσωπική αναζήτηση του καθενός για το τι θέλει να κάνει με τον χρόνο που έχει σε αυτόν τον κοσμο...7/10

Πως μπορώ να δω την ταινια.? 

Μήπως κάποιος μπορεί να δώσει μια εξήγηση της τόσο μεγάλης καθυστέρησης για τους υπότιτλους; Σίγουρα κάποιοι (ίσως οι διαχειριστές του σάιτ) μπορεί κάπως να μας φωτίσουν.

Ένα αριστουργηματικό παραμύθι! Σουρεαλιστικές σκηνές και σκηνικά, ψυχεδελική κίνηση κάμερας, απίστευτο γέλιο, σοκαριστικά στιγμιότυπα. Τον λατρεύω τον Λανθιμο. Σκέτη ψυχεδέλεια. Θα πρότεινα να ανεβάσετε ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ. Θεωρω ότι είναι ο βασιλιάς του Weird cinema. Ένας άξιος απόγονος του David Lynch. 9 στα δέκα.

Εννοειται ότι την είδα σε αίθουσα. 

Μέχρι τη μέση κατάφερα να δω. Με πήρε ο ύπνος. Απλά δεν βλέπεται...

"Ουδείς προφητης εν τη Πατριδι αυτου" Ναί περιμένουμε πάντα  στα εργα του Λάνθυμου να  διαβάζουμε αντικρουόμενα σχόλια. Η αλήθεια ειναι οτι στα τελευταία τρια φιλμ του ο Λάνθυμος συγκεράζει τον εμπορικό κινηματογράφο με τον ποιοτικό. Εδω διαπρέπει στην εικόνα στα σκηνικά που ειναι εντελλως ιδιοφυή. Ανιμεΐσον βέβαια αλλά ονειρικά ως απόδοση. Απο εκει και περα στις ερμηνείες οι οποίες ειναι εξαιρετικές....Η Πρωταγωνιστική τετράδα σφυρίζει στους ρολους της!!!!! Ειναι προσωπικο του κατόρθωμα να βγαινουν καλές ερμηνείες μπροστα σε πράσινα φοντα η  στα μαύρα που απαιτούν τα ανιμεΐσον.... Στο ουσιαστικό περιεχόμενο τωρα του σεναρίου...Ο φρανκεσταΐν της Μ.Σελλεΰ ελλοχευει ως βαση με μιαν αλλη ομως τροπή, αυτην της γυναικείας σεξουαλικής απελευθέρωσης!!!! Οι αντρες πάλι κάθονταi στο "σκαμνί του κατηγορουμένου"(εξάλλου ειναι ευκολος στοχος, ευκολα ενοχοποιουνται ,ποτέ δεν αντιδρούν) γιατί εμποδίζουν την απελευθέρωση ως καθεστυκία κοινωνική αξία. Εδω προσωπικά διαφωνω με την Λανθυμική αντίληψη-Θεωρηση των πραγμάτων.Σε αυτό το σημείο ο Λανθυμος γινεται Χόλλυγουντ και εμπορικός κινηματογράφος, γιατι δινει στο κοινό του, αυτό που θέλει και οχι αυτό που ειναι. Ηττάται το είναι απο το φαινεσθαι. Ειναι πια καιρός να αναλάβουν τις ευθυνες τους και οι γυναίκες και αυτό δεν υπάρχει ως στοιχειο.Το σύνδρομο της αδικημένης τελειωνει κοινωνικά αλλα στο σενάριο χάνεται σάν ιδέα .Εδώ ειναι που χάνει το έργο και στα βαθειά νοήματα. Οσο οι ανδρες θελουν "ιδιοκτησία τους" τις γυναίκες αλλο "τοσο" τους θελουν και οι γυναίκες " ιδιοκτησία τους", τους άνδρες.Το σεξ ως επικοινωνιακό στοιχειο της ταινίας γινεται και εκφέρεται με εναν πρωτόγονο τρόπο και αυτο στα αρνητικά κατα την γνωμη μου. Η ταινία αρέσει. Θα αρέσει και στην νεωτερη γενιά (για τις μεγαλύτερες σιγουρα αφού εμφορούνται απο το σύνδρομο)και θα συζητηθεί.7/10. Το ειδα στο σινεμά και νομιζω οτι μονο εκει αποκαλυπτει τις αρετές της εικόνας που προβάλει.... 

Μιά σαχλαμάρα και μισή. Τίποτα απολύτως. Το απόλυτο κενό. Αν είχε μηδέν αστέρια, θα έβαζα ΜΗΔΕΝ. Δεν μου προξενεί εντύπωση που άρεσε στον συγγραφέα!!! ......και εεε ναι αξίζει ένα reviews να ασχοληθείς μαζι της !

Γενικά κάτι δεν πάει καλά με τους υπότιτλους. Παλιότερα κυκλοφορούσαν σχεδόν αμέσως με την κυκλοφορία της ταινίας. Τώρα, ακόμα δεν έχουν κυκλοφορήσειι υπότιτλοι για την ταινία Napoleon, τόσο καιρό μετά την κυκλοφορία της ταινίας. Και για το poor things, νομίζω υπάρχει καθυστέρηση.

Πότε θα μπουν ελληνικοί υπότιτλοι;

Υπομονή παιδιά λογικό να αργήσουν ακόμα δεν βγήκε στις αίθουσες 

υπάρχουν ελληνικοί υπότιτλοι?