Totally Killer (2023)

Μια πάρα πολύ ευρηματική, πιασάρικη και άκρως ενδιαφέρουσα υπόθεση που συνδυάζει μπόλικη σάτιρα, ταξίδι στο χρόνο, αλλά και στιγμές θρίλερ-τρόμου-μυστηρίου. Μπλέκει τόσο άψογα όλο αυτό το πακετάκι, το ανακατεύει ομοιόμορφα, μπουρδουκλώνει τόσο άρτια τα δεδομένα και ταιριάζει άρρηκτα τα γεγονότα μεταξύ τους και στα πασάρει με τέτοιο τρόπο που πραγματικά είναι πρωτότυπο και εντυπωσιακά δομημένο, βέβαια έχει 2-3 λαθάκια αλλά αμελητέα πιστεύω, δε χαλάει την συνταγή που είναι επιτυχημένη και χωρίς να κάνει λεπτό κοιλιά ή να σε μπερδέψει (βέβαια χρειάζεται λίγο να το ξαναδείς για να καταλάβεις κάποια πράγματα) ή να είναι ασαφές ή να σου αφήνει κενά. Η σκηνοθεσία είναι ταχύτατη, η ροή όλο εκπλήξεις, το σενάριο δυναμικό και σφιχτοδεμένο-στιβαρό -με κάποιες βέβαια αφελείς στιγμές- οι ερμηνείες εκπληκτικές και γενικά στο σύνολό της το αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό στον υπέρτατο βαθμό, χωρίς να κουράζει ή να μπεμπικίζει, παρακολουθείται άνετα και περνάει γρήγορα η ώρα σου, χωρίς να σε προβληματίζει και ιδιαίτερα. 8/10!!

Αν ψαχνεις εργακι απλα να περασει η ωρα με κατι αναλαφρο ειναι οκ.

Oι Slasher τρόμου ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ. Στην συνταγή του Final Girls, η ταινία έχει να κάνει με επιστροφή στο παρελθόν για να σταματήσει έναν δολοφόνο πριν κάνει κάτι στο παρόν. Η Shipka παίζει εξαιρετικά, τα κοινωνικά σχόλια για το πώς ήταν τότε ο κόσμος, πχ εκεί που ζητάει να μπει στην τάξη και δεν την παίρνουν καν τα στοιχεία της είναι  απλά τρομερά. Μου άρεσε που κράτησαν το πώς ήταν τα πράγματα τότε και την είχαν να λέει συνέχεια " αυτό δεν κάνει να το λες" κτλπ.   Πολύ ωραία έπαιξε και η Holt, ακόμα περιμένω να δω την 2η σεζόν στο Cruel Summer, αλλά η κοπέλα απλα ΤΟ ΕΧΕΙ με το στοιχείο του Τρόμου. Είναι σαν την Ortega, ο φακός τις πιάνει τρομερά!  Περνάει ευχάριστα ο χρόνος, έχει ωραίες στιγμές και με τον δολοφόνο, ο οποίος είναι μια πραγματική απειλή και τον χτίζει καλά η ταινία.

10/10 

Totally Killer λοιπόν... Μια ακόμη απόδειξη ότι το Χολιγουντ βρίσκεται σε ...totally ελεύθερη πτώση...

Συνεπεία όλου αυτού του σκηνικού που πραγματικά προκαλεί...τρόμο, όχι από δολοφονίες και τέτοια, αλλά από την παρακμή γενικώς του κινηματογράφου που δεν έχει να μας δείξει κάτι πραγματικά υπέροχο εδώ και πολλά χρόνια, αν εξαιρέσει κανείς κάποιες φωτεινές στιγμές, όπως οι ταινίες ας πούμε του Kenneth Branagh, ο οποίος επαναφέρει στον κινηματογράφο κάποια από τα αριστουργήματα της Agatha Christie για λογαριασμό της 20th Century Studios ή κάποιες άλλες ευρωπαϊκές παραγωγές, όπως το The Three Musketeers/D'Ardanian που βγήκε στους κινηματογράφους πρόσφατα κι έσπασε ταμεία στη Γαλλία.
Και η παρακμή δεν είναι μόνο απόρροια της έλλειψης εμπνεύσεως από σεναριογράφους και σκηνοθέτες ή - και - της συσσωρευμένης μάζας πλήρως ατάλαντων ηθοποιών, αλλά και από τη φρενήρη πορεία των streaming channels που αγοράζουν μισοτιμής μεγάλα και ιστορικά στούντιο, όπως καλή ώρα η Amazon που αγόρασε μπιρ παρά την χρεοκοπημένη Metro-Goldwyn Mayer και που πρώτο προϊόν αυτής της αγοραπωλησίας, είναι και τούτη δω η...μεγαλοπρεπής "πατάτα", που απευθύνεται σε "βλαμμένα" εφηβόπαιδα, τα οποία είναι καρφωμένα στα streaming channels ή παίζουν online games 24/7. Και μόνο το γεγονός ότι η συγκεκριμένη ταινία κάνει αναφορές και μάλιστα επί τούτου στο αριστούργημα των Σπίλμπεργκ και Ζεμέκις, είναι το λιγότερο ιεροσυλία. Ουσιαστικά η ιδέα της - κατά λάθος - επιστροφής της ηρωίδας στο χρόνο και μάλιστα στα 80s, ούτε και εν είδει σάτιρας δεν αντέχει. Κατόρθωσα να τη δω επί του πρωτοτύπου, δηλαδή στο ίδιο το app της prime video της Amazon επειδή "παρασύρθηκα" από την εισαγωγή και από την όλη ιδεά που ενδεχομένως να μπορούσε να σταθεί, αν υπήρχε πίσω από τις κάμερες ένας κάποιας εγνωσμένης αξίας σκηνοθέτης κι όχι ένα σούργελο που αυτοαποκαλείται Νανάχτσα Χαν, προφανώς ασιατικής καταγωγής ή ούτε αυτή η ίδια ξέρει. Το σούργελο αυτό δεν ελέγχει απολύτως τίποτε. Ούτε καν τα ...εφφέ, που δε μοιάζουν όχι με αίμα, αλλά ούτε και ...με κέτσαπ. Όλα αυτά τα νεαρά παιδιά που παρουσιάζονται ως νεόι ηθοποιοί, πραγματικά δεν έχουν σχέση ούτε με την έννοια του όρου, αλλά ούτε και με τον επαγγελματισμό. Θυμίζουν σε κάποιες σκηνές θεατρική παράσταση Λυκείου και μάλιστα στημένη εντελώς στο πόδι! Φυσικά, η σεναριακή ιδέα του...φωτογραφικού κουβουκλίου/Time Machine, ή το...κατασκεύασμα της μαθήτριας technoσπασίκλως ως Time Machine που θα εύρισκε...τρύπα να για να βρεί "δρόμο" για το μέλλον, μέσω του...wifi του iPhone που κουβαλούσε η πιτσιρίκα μαζί της και που...έπιανε wifi σήμα από...δορυφόρο(!!!) είναι για πολλά γέλια ή για πολλά χαστούκια στους...εμπνευστές! 
Η ταινία είναι τόσο κακή, που θα μπορούσε να είναι...καλή αν είχε ως guest star ας πούμε τον ...Michel J. Fox ή τον Christopher Lloyd. Ξέρω γώ; Μια ιδέα έριξα 😃

Εν πάσει περιπτώσει, άντεξα να τη δω μέχρι τέλους, μόνο και μόνο για να δω τι είχαν σκαρφιστεί οι δημιουργοί της για το τέλος της ταινίας. Δεν εξεπλάγην τελικά. Όπως τα περίμενα τα πράγματα. Απλά ένα τραγικό τέλος μια τραγικής splatter/κωμωδιούλας για...παράλυτους και παραπληγικούς νοητικά αμερικανοθρεμμένους εφήβους. 
Κρίμα... Η ισοπέδωση πάντως των... πάντων που φέρνει αυτή η σατανοκινούμενη Νέα Τάξη Πραγμάτων των Σβάμπ, Γκείτς, Χαράρι και των λοιπών παρανοϊκών και σοβαρά ψυχικών αρρώστων, έχει καταστρέψει ολοσχερώς τόσο την ομορφιά του κινηματογράφου, όσο και την ίδια την νόηση της πλειοψηφίας των νέων ανθρώπων...

Δυστυχώς...

Totally Killer, λοιπόν...

Ωραία ταινία, που δανείζεται έξυπνα το στόρυ της ταινίας Επιστρόφη στο μέλλον...

4/5