Long Story Short (2021)

χαριτωμένη αν και επίπεδη. στο τέλος όμως σε κάνει να εκτιμάς τον χρόνο που σπαταλάς.

Τι φανταστική ιστορία ήταν αυτή, πραγματικά με συγκίνησε και ταυτόχρονα με έκανε να γελάσω, κάνοντάς με να δω με άλλη οπτική τα τεκταινόμενα αυτού του μικρόκοσμου. Η ταινία έχει τόσο νόημα και τόση φαντασία παράλληλα, που σε κάνει να αναθεωρείς για τις στιγμές που έχασες με τους αγαπημένους σου ανθρώπους, να μην θεωρείς τίποτα δεδομένο στη ζωή σου, καθότι όλα αλλάζουν από λεπτό σε λεπτό, να περνάς ευχάριστα και αισιόδοξα και να μην αφήνεις πράγματα που είχες σχεδιάσει να πέσουν στο κενό, να μιλάς και να επικοινωνείς με όλους αυτούς που νοιάζεσαι, να περνάς τον χρόνο σου δημιουργικά και μ' αυτούς που εσύ θέλεις, να προσέχεις την υγεία σου, να κυνηγάς τα όνειρα και τις μοναδικές σου στιγμές με όποιον γουστάρεις, με λίγα λόγια να ζεις κάθε λεπτό της ζωής σου σα να ναι το τελευταίο γιατί ποτέ δε ξέρεις η μοίρα και το πεπρωμένο πώς μπορεί να σου τα φέρει και να σου τα ανατρέψει από τη μία στιγμή στην άλλη και πώς μπορεί να μετατρέψει την ευτυχία σου σε δυστυχία σου και τα όνειρα σου σε εφιάλτη, τους κόπους σου σε Γολγοθά και την ελπίδα σου για το μέλλον σε απέλπιδα προσπάθεια επίτευξης στόχων. Αυτά σου διδάσκει τόσο απίστευτα και τόσο έντονα το έργο που συνδυάζει άψογα τόσα είδη και σου μεταπηδάει από το ένα συναίσθημα στο άλλο από την λύπη, στη χαρά, στο γέλιο και στη νοσταλγία. Πραγματικά είναι τόσο άρτια δομημένο, τόσο άψογα φτιαγμένο και στημένο, που ακόμα και τα μικρά σεναριακά ατοπήματα τα συγχωρείς, καθώς αυτό που θέλει να περάσει ο δημιουργός είναι πιο σημαντικό από το να βρεις τα πιθανά τεχνικά ή σκηνοθετικά σφάλματα του έργου.

Ο Rafe Spall ήταν μοναδικός στο ρόλο του, προσπάθησε να σου αποδώσει όσο το δυνατόν καλύτερα το μπερδεμένο της κατάστασης, τις μεταπηδήσεις στο μέλλον, τις χρονικές αλλαγές, τις εναλλαγές συναισθημάτων και τις ανακατατάξεις στη ζωή του, προφανώς και το υπόλοιπο καστ έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην επιτυχία της ταινίας συνολικά, ενώ η εύπεπτη και χαλαρή ροή, η σπιρτάδα και η πολυπλοκότητα των γεγονότων δε σε κάνουν λεπτό να βαρεθείς και πραγματικά από την αρχή μέχρι το τέλος την παρακολουθείς με περίσσιο ενδιαφέρον, προβληματίζοντάς σε για τη στάση σου και τον τρόπο σου γενικά σε κάποια πράγματα, πώς τα αξιολογείς, πώς τα διαχειρίζεσαι και πώς τα αντιμετωπίζεις. Πραγματικά ήταν ένα τελείως διαφορετικό στόρι, έξω από τα γνωστά τετριμμένα στάνταρ αυτού του είδους, με υπέροχη σκηνοθεσία και ένα φινάλε τόσο δυνατό που σίγουρα θα σε κερδίσει και θα σε κάνει να αντιληφθείς πώς ο χρόνος τρέχει σαν τον διάολο και πρέπει να αδράξεις κάθε ευκαιρία, ώστε να τον κυνηγήσεις και να τον αξιοποιήσεις κατάλληλα και δημιουργικά μέχρι και την τελευταία στιγμή του βίου σου, καθώς είναι πολύ λίγος για να περιορίζεσαι σε μικρά ασήμαντα πραγματάκια που θα μετανιώσεις μεγαλώνοντας. 9/10!!!