100 metros / 100 μέτρα (2016)

Μία απίστευτα δυνατή κι υπερβατική ιστορία που δίνει κουράγιο, είναι βαθιά συγκινητική και βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, εκπέμπει αισιόδοξα μηνύματα, μας δείχνει πώς με πυγμή, θέληση κι αγώνα όλα μπορείς να τα καταφέρεις και το βασικότερο μάθημα που σου διδάσκει ξεκάθαρα το έργο είναι ότι η παραίτηση δεν είναι επιλογή. Μας δείχνει έναν άντρα που η μοίρα και η ζωή δεν του τα φέρνουν ρόδινα (όπως και σε πολλούς άλλους φυσικά ανθρώπους που η καθημερινότητα έχει γίνει μία βιοπάλη και μάχη), αφού διαγνώστηκε με σκλήρυνση κατά πλάκας και οι γιατροί του είπαν πως δεν θα μπορεί να περπατήσει ούτε 100 μέτρα (εξού και ο τίτλος) και εκείνος τους διέψευσε όλους, συμμετέχοντας στο πιο δύσκολο πολυάθλημα, το τρίαθλο-υπερμαραθώνιο του Ironman, που περιλαμβάνει 3,8 χιλιόμετρα κολύμβηση, 180 χιλιόμετρα ποδηλασία και τα γνωστά 42 χιλιόμετρα δρόμου, περνώντας μας με φυσιολογικό κι ανθρώπινο ρυθμό, αλλά και μία ντοκιμαντερίστικη ροή τα στάδια του σοκ, της συνειδητοποίησης, της στόχευσης, της υπέρβασης και τελικώς του θριάμβου. Ο σκηνοθέτης επιλέγει να μην επικεντρωθεί έτσι στο πραγματικά ενδιαφέρον κομμάτι της ιστορίας: την ίδια την προετοιμασία για τον αγώνα και το κατόρθωμα, μια απόδειξη της δύναμης και της πίστης στο σκοπό του.

Η σκηνοθεσία είναι προσεγμένη με ωραίες εικόνες πολύ γήινους και ζεστούς χαρακτήρες. Ο πεθερός του Ραμόν πολύ καλός στον ρόλο του και σαν παρουσία αλλά και σαν ερμηνεία. Ο Μπαρένα εμπλουτίζει το δράμα με άφθονα κωμικά στοιχεία, για να σπάει λίγο την βαριά ατμόσφαιρα. Η κλιμάκωση της προσπάθειάς του, μέχρι τη στιγμή που θα σταθεί στην αφετηρία του αγώνα, δίνεται ακολουθώντας την προβλεπόμενη σειρά (o αρχικός ενθουσιασμός, η προσωρινή απογοήτευση, αλλά στο φινάλε, πάνω απ’ όλα, το ασίγαστο πείσμα που υπερνικά κάθε πιθανότητα ήττας). Θρίαμβος ελπίδας, κόντρα στο θηρίο, που δίνει το σύνθημα για την συνέχιση και ολοκλήρωση του άθλου και την ανάδειξη του αποφασισμένου να μην τα παρατήσει ποτέ. Εξάλλου, ο τολμών νικά. 7.5/10!!!

H Σκλήρυνση Κατά Πλάκας είναι μία χρόνια νόσος, που προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα και πιο συγκεκριμένα τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό. Δυστυχώς δεν υπάρχει θεραπεία, η θεραπευτική φροντίδα αποσκοπεί στην αναστολή της εξέλιξης της νόσου, καθυστερώντας την εξέλιξη της αναπηρίας. Με λίγα λόγια ο ασθενής γνωρίζει ότι στο τέλος της μέρας δεν θα υπάρξει σωτηρία.
Η ταινία του Marcel Barrena βασίζεται σε πραγματική ιστορία ατόμου που διαγνώσθηκε με ΣΚΠ και εστιάζει στην προσπάθεια και την υπέρβαση του ατόμου αυτού, χρησιμοποιώντας χιούμορ για να απαλύνει το έντονο δραματικό υπόβαθρο.
Και ενώ το μήνυμα είναι σοβαρό, ανθρώπινο και συναισθηματικό, οι ερμηνείες σωστές, η προσέγγιση του Barrena κάνει το όλο εγχείρημα να μη γίνεται πειστικό.
Ο τόνος είναι ασυνεπής, τα θέματα έχουν επιφανειακή αντιμετώπιση, οι αλλαγές στις αποφάσεις και τις ικανότητες του πρωταγωνιστή είναι απότομες.
Τη ταινία τη συνιστώ για το μήνυμα που δίνει, χρειάζεται σθένος και δύναμη αλλά μπορείς να αντιμετωπίσεις μια ασθένεια και δεν πρέπει ποτέ να τα παρατάς!