Βερολίνο, αντίο / Goodbye Berlin / Tschick (2016)

Ο τίτλος και η ιστορία αυτού του road movie αφορούν στον Τσικ, έναν άγαρμπο, ψηλό έφηβο από τη Ρωσία (με καταγωγή από εβραίους τσιγγάνους και ρίζες στη Βλαχία), ο οποίος εμφανίζεται με μια αφοπλιστική αθωότητα και ευθύτητα και φέρνει τη ζωή του συνεσταλμένου Μάικ τα πάνω κάτω. Η "Βλαχία" λειτουργεί και ως λογοπαίγνιο, καθώς στα γερμανικά η φράση "από τη Βλαχία" αποδίδεται και ως "από το πουθενά". Κάπως έτσι, λοιπόν, "από το πουθενά" εμφανίζεται ο Στικ και παρασύρει τον Μάικ σε αυτή την αλλοπρόσαλλη περιπέτεια, που γίνεται ταξίδι ζωής.

Ο Φατίχ Ακίν αποδεικνύει πως είναι σπουδαίος σκηνοθέτης και σε ταινίες έξω από το κλίμα που μας έχει συνηθίσει (ίσως κι ο ίδιος σιχτίρισε με την κατάθλιψη κι ήθελε να αφηγηθεί κάτι πιο ανάλαφρο), καθώς εδώ δεν εμμένει σε κάποιο συγκεκριμένο στυλ, αλλά ακολουθεί ως οφείλει τους ρυθμούς της ιστορίας, με μια κινηματογράφηση ανάλαφρη, γρήγορη και ανέμελη. Ο σκηνοθέτης ακολουθεί το ταξίδι τους με μια δόση κινηματογραφικής τρέλας αλλά και με αυτοσυγκράτηση στις στιγμές που το φιλμ απαιτεί πιο λεπτούς συναισθηματικούς χειρισμούς και κατορθώνει να στήσει ένα φιλμ που συλλαμβάνει κάτι από την αίσθηση της αμηχανίας και του ενθουσιασμού της νιότης και της ανεξερεύνητης, γεμάτης πιθανότητες περιοχής που είναι η εφηβεία, αυτό το ταξίδι ανάμεσα στην παιδική ηλικία και την ενηλικίωση που μπορεί να γίνει με ένα σωρό διαφορετικούς τρόπους και διαδρομές. Ακόμη και με ένα κλεμμένο Λάντα.

Την ίδια στιγμή καθοδηγεί με φροντίδα τους δύο νεαρούς πρωταγωνιστές του και τους παρακολουθεί μέσα από την αθώα ματιά της ηλικίας τους, χωρίς την παραμικρή επίγνωση κινδύνου και χωρίς να στέκει επικριτικά απέναντί τους. Αυτή είναι και η επιτυχία του φιλμ, καθώς αφήνεται στην εφηβική τρέλα των ηρώων του και την περνάει έξω από την οθόνη για να την κατεβάσει στους θεατές και να τους παρασύρει σε αυτό το παιχνίδι. Όσο επιτυχημένα αποτυπώνονται, όμως, οι δυο βασικοί ήρωες της ταινίας, άλλο τόσο ανολοκλήρωτοι φαντάζουν οι β' ρόλοι. Η αλκοολική μητέρα και ο γκομενιάρης αυστηρός πατέρας είναι περισσότερο προσχέδια παρά ολοκληρωμένοι χαρακτήρες, ενώ η δυναμική παρουσία της άστεγης κοπέλας που θέλει να ταξιδέψει στην Πράγα είναι πολύ σύντομη για να γίνει ουσιαστικά καταλυτική. Παρά τις όποιες επί μέρους αδυναμίες της, η ταινία καταφέρνει να γίνει και για εμάς το ταξίδι ζωής των δύο πιτσιρικάδων. Όπως και να έχει, πρόκειται για μια ηθογραφική ταινία, αλλά με νεανικό ύφος, με μια ανθρώπινη και ειλικρινή ιστορία δύο φίλων, που ισορροπεί θεσπέσια τη φρεσκάδα των νιάτων με τα βαθιά τους προβλήματα, χωρίς να χάνει ένα ελαφρύ άγγιγμα, με το οποίο και βγαίνει νικητής. 7/10!!!

Mηπως μπορουμε να την ξαναανεβασουμε......Mαρια μου σε ευχαριστω για ολα....

Περιμενα πιο πολλα απο αυτην την ταινια....Μου την ειχαν περιγράψει περιπου ως αριστουργηματικη......Ενιωσα μια ματαίωση....Ειναι ενα κλασσικο road movie που γινεται ταξιδι αυτογνωσιας ,ενηλικιωσης και κοινωνικοποιησης.....θετικο προσημο βεβαια, αλλα απλως καλη......