Going in Style / Εκδίκηση με Στυλ (2017)

Πρόκειται περί remake μιας μάλλον ξεχασμένης στις μέρες μας παραγωγής του 1979, με τις ομοιότητες να σταματούν στη βασική ιδέα (τρεις ηλικιωμένοι και μια ληστεία τραπέζης), καθώς το στόρι έχει διαφοροποιηθεί αρκετά, για χάρη του απαραίτητου εκσυγχρονισμού. Ο Zach Braff έχει στα χέρια του ένα καλά μεταλλαγμένο σενάριο ως προς αυτό, τουλάχιστον όσον αφορά τα γενικά. Οι τρεις γηραιοί του ήρωες δεν θέλουν πλέον να σπάσουν την ανία τους, αλλά να τραυματίσουν το σύστημα που πρώτο τους λάβωσε. H εξέλιξη της πλοκής έρχεται ως ένα καλοπροαίρετο συνονθύλευμα από ένα σωρό heist-ταινιών που έχουμε αγαπήσει (ακόμα και σε τεχνικές λεπτομέρειες). Ο σκηνοθέτης Ζακ Μπραφ και ο σεναριογράφος Θίοντορ Μέλφι έχουν μελετήσει αρκετά καλά τους κώδικες ενός heist movie (τουλάχιστον όσον αφορά τη σύλληψη του σχεδίου και την προετοιμασία του, καθώς δεν υπάρχει δα και κάποια μεγάλη ανατροπή που θα αφήσει το κοινό με το στόμα ανοιχτό), που εδώ σιγοντάρεται από το έντονα κωμικό στοιχείο, το οποίο μερικές φορές υποκύπτει σε φαρσικά στοιχεία που έχουν να κάνουν με τη χτυπητή αντίθεση του ασπασμού ενός (έστω πρόσκαιρου) εγκληματικού βίου από ανθρώπους της τρίτης ηλικίας, κάτι που στην πράξη δεν γίνεται με ενοχλητικό ή προσβλητικό τρόπο χάρη στο ταλέντο αλλά και το status των τριών πρωταγωνιστών. Αυτός που κλέβει την παράσταση είναι ο Άρκιν, ο οποίος αφενός έχει τον πιο αβανταδόρικα κωμικό ρόλο, ενισχυμένο μάλιστα από το ειδύλλιο με τον χαρακτήρα της Ανν Μάργκρετ.

Ο Φρίμαν, από την άλλη, βάζει την κάπως πιο melo και απαραίτητη νότα, εξαιτίας του σοβαρότατου προβλήματος υγείας που αντιμετωπίζει και, ένεκα περηφάνιας, κρατά κρυφό από την υπόλοιπη παρέα. Γρήγορο, σχεδόν βιντεοκλιπίστικο μοντάζ, ξεκαρδιστικοί διάλογοι και ατάκες, σενάριο με τις απαραίτητες αμερικάνικες ευκολίες, αλλά αυτό που οπωσδήποτε θα σας κλέψει την καρδιά και θα σας απογειώσει είναι οι σπαρταριστές ερμηνείες των βετεράνων μαέστρων της υποκριτικής Κέιν, Φρίμαν, Άρκιν, αλλά και της Αν Μάργκαρετ. Κατά τ' άλλα έμενες με το στόμα ανοικτό στο κατά πόσα κοινά στοιχεία υπάρχουν στην κοινωνική πραγματικότητα της Αμερικής και στη δικιά μας. Πέρα από αυτά όμως η ταινία είναι μια ανάλαφρη κωμωδία που συνδυάζει χιούμορ, κέφι και έξυπνο σενάριο. Προβλέψιμη μεν, αλλά διασκεδαστική, χαριτωμένη κομεντί, συγκινητική, ανάλαφρη και καλογυρισμένη κωμωδία, με γέλιο, κριτικές αιχμές, θαυμάσιες ερμηνείες, χωρίς χυδαιότητες ή περιττούς μελοδραματισμούς. 7/10!!!

Από τις πιο ευχάριστες δραμεντί, που αξίζει κυρίως χάρη στους απολαυστικούς πρωταγωνιστές της.

Σατιρίζει το σημερινό οικονομικό σύστημα χωρίς να γίνεται βαρετή.

Το σενάριο λίγο φτωχό και προβλέψιμο παρόλα αυτά αξίζει να τη δείτε.

10/10 πολι καλει ταινεια περνα εφχαριστα ει ωρα