The Second Best Exotic Marigold Hotel (2015)

Όπως και στο πρώτο μέρος, υπάρχει γλυκύτητα και μια ελαφριά αέρινη αίσθηση χιούμορ και συναισθηματικότητας, σ' αυτό το απονευρωμένο sequel της ούτως ή άλλως χαλαρής κομεντί, χωρίς βέβαια να προσθέτει και κάτι καινούριο ή πρωτότυπο στην εξίσωση: καλοί γνωστοί ηθοποιοί + λίγη σοφία της τρίτης ηλικίας + εσάνς Bollywood. H δομή του έργου αποτελεί το μεγαλύτερο μειονέκτημά του, υπονομεύοντας την κατά τα άλλα ελκυστική φύση που από μόνο του διαθέτει. Στέλνοντας σεναριακά το πολυπληθές καστ της σε παλαβιάρικες περιπέτειες, η πλοκή δεν δίνει ποτέ πραγματική ευκαιρία αλληλεπίδρασης των ηρώων, πέρα από μερικά σύντομα αποσπάσματα συνομιλίων εδώ κι εκεί. Αυτό έχει ως συνέπεια το φιλμ να μη μοιάζει ως ένα συνεκτικό σύνολο, αλλά ως ένα κοκτέιλ από τρεις ή τέσσερις ιστορίες χαλαρά δομημένες σε μια αλληλένδετης μορφής ανθολογία. Προσέγγιση που ναι μεν δικαιολογείται εν μέρει, αλλά κουράζει, μειώνει κατά πολύ το αποτέλεσμα και μοιάζει βεβιασμένη. Η προσθήκη του Ρίτσαρντ Γκιρ στην παρέα δίνει ευκαιρία για ένα ευπρόσδεκτο φρεσκάρισμα, αλλά την παράσταση κλέβει και πάλι ο συνδυασμός Μάγκι Σμιθ και Τζούντι Ντεντς που αναδεικνύεται πέρα από τα μάλλον τετριμμένα όρια της ιστορίας, αλλά και όλο το υπόλοιπο καστ πραγματικά έκανε εξαιρετική δουλειά, από τον πρώτο ως τον τελευταίο.

Δε βλέπω ειλικρινά τον λόγο (παρά την "μεταγραφή" του Ρίτσαρντ Γκιρ) για τον οποίο θα πρέπει να υποστούμε τις (χαριτωμένες, οκ) αμπελοφιλοσοφίες των ηλικιωμένων πρωταγωνιστών που δήθεν αναλύουν την ζωή με προτέρημα την πείρα τους, μέσα όμως από ένα εντελώς προσχηματικό σενάριο της απόλυτης απλοποίησης και της εξελισσόμενης βαρεμάρας. Συνεπώς, δεν διαθέτει μια δυνατή ιστορία η οποία μπορεί να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή, με το φλύαρο σενάριο να αποτελεί μια δίωρη δικαιολογία για να χωρέσουν στην ταινία όλοι αυτοί οι Βρετανοί και Αμερικανοί σταρ, έχοντας χάσει εντελώς αυτό που έκανε την αρχική ταινία κάπως ιδιαίτερη, το έργο ναι μεν είναι ευχάριστο στην παρακολούθηση, αλλά σε σύγκριση με τις εγκάρδια φτιαγμένες περιπέτειες ζωής και θανάτου του πρώτου, έρχεται από κάθε άποψη δεύτερο. 5.5/10!!!

μια εξαιρετικών ερμηνειών ταινία! ... που πρέπει να ακολουθήσει σε θέαση την ταινία του 2011. 

Το σενάριο της ταινίας του John Madden είναι μια συνέχεια της πρωτότυπης ταινίας, αν και θεωρώ ότι πρέπει να δείτε πρώτα την αρχική ταινία "The Best Exotic Marigold Hotel" (2011) κυρίως για να καταλάβετε τους διάφορους χαρακτήρες.
Μπορεί το σενάριο να έχει χάσει τη δυναμικότητα του και αυτό το έντονο μήνυμα που μετέφερε η πρώτη ταινία, είναι όμως εξαιρετικά ευχάριστη στη θέαση, οι ερμηνείες είναι εξαιρετικές, με εξαίρεση θα έλεγα αυτή του Richard Gere, που μοιάζει με guest star έξω από τα νερά του!