Minions (2015)

Με το «Εγώ ο Απαισιότατος», το 2010… μάθαμε τη μικροσκοπική φυλή των Minions, που σχεδόν εξαφάνισαν οτιδήποτε άλλο από το φιλμ, με τις αστείες αντιδράσεις τους και το «δεν υπάρχει» multilingual συνονθύλευμα γλωσσών το οποίο χρησιμοποιούν ως διάλεκτο. Η αποθέωση της δημοτικότητάς τους, όμως, ήρθε με ένα μικρού μήκους φιλμ, το περίφημο «Banana», το οποίο συμπεριλήφθηκε στα extras της home entertainment έκδοσης του «Απαισιότατου» και έμελλε να αποκτήσει τρομακτικές διαστάσεις ως viral στο διαδίκτυο. Όπως αναμενόταν, βρεθήκαμε μπροστά στη γέννηση ενός νέου franchise, με sequel της ταινίας προ διετίας και το τωρινό spin-off, στο οποίο ουσιαστικοί πρωταγωνιστές, πια, είναι τα Minions. Μέσα σε μια πενταετία, μόλις, αυτά τα κιτρινιάρικα όντα κατάφεραν να ταρακουνήσουν τόσο πολύ την pop κουλτούρα, την καθημερινότητά μας και τις καταναλωτικές μας συνήθειες, ώστε σήμερα δύσκολα δεν βρίσκεις κάτι που να αναφέρεται ή να απεικονίζει τα Minions. Ακόμη και ο ήχος της λέξης «μπανάνα» συνδέει το υποσυνείδητο με τα Minions! Ειλικρινά, δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι αντίστοιχο σε υστερία και χρόνο εξάπλωσης, εδώ και πολλές δεκαετίες.

Είναι μικρά, κίτρινα, μιλούν πάμπολες γλώσσες, όλες χάλια, είναι πολλά και αεικίνητα, ατίθασα, έχουν όλα τα λάθος κίνητρα αλλά είναι πιστά κι αγαπησιάρικα και λατρεύουν τις μπανάνες, είναι τα πιο αξιολάτρευτα πλάσματα που επινόησε (ή μήπως ανακάλυψε;) ο κόσμος του animation, οπότε μια ταινία αφιερωμένη μόνο σ' αυτά και στην ιστορία τους, δεν μπορεί παρά να είναι απολαυστική. Το «Minions» επιχειρεί να μας εξηγήσει την προϊστορία της φυλής των πρωταγωνιστών του, που ανέκαθεν αναζητούσαν έναν κακιασμένο master για να υπηρετήσουν πιστά. Η εισαγωγή, με τις… ατυχείς εξολοθρεύσεις των αφεντικών που επιλέγουν (με αποκορύφωμα την έκπληξη στα γενέθλια του Κόμη Δράκουλα), αρκεί σχεδόν για να δικαιολογήσει την ύπαρξη της ταινίας! Δεν σταματάς να… ουρλιάζεις από χαρά. Γεμάτη χαριτωμένες ανατροπές, ακόμα πιο αστείους διαλόγους (στη γλώσσα των Μίνιον φυσικά) και χρωματισμένη με το ψυχεδελικό μοτίβο της εποχής, η ταινία έχει την αχαλίνωτη φαντασία και το συναισθηματικό υπόβαθρο μιας Pixar, διατηρεί τον έντονο ρυθμό και την ένταση στην περιπέτεια. Είναι αστεία μέχρι δακρύων, γερή στις σκανταλιές και στις γκάφες, γλυκιά κι απολαυστική. Υπάρχουν στιγμές στις οποίες η λιποθυμία από το γέλιο μπορεί να σου γίνει… ρεαλιστικό βίωμα. 9/10!!!

η καλητερη ταινια minions που υπαρχει (για εμενα)

χιουμορ,περιπετεια,δραση και το τελος απιστευτο 

 [ειναι μικρα τερατακια της θαλασσας που ψαχνουν εναν αφεντη]