Επιθυμίες... στο παρά πέντε! / The Bucket List (2007)

ειναι υπεροχη ταινια και σας ευχαριστω για ολα οσα ανεβαζεται  ΑΛΛΑ εδω τα γραφικα ειναι αισχος συν οτι δεν υπαρχει ηχος σχεδον καθολου 

Τρυφερό, ευαίσθητο, συγκινητικό, ανθρώπινο, γλυκό, χαριτωμένο κι ανάλαφρο. Βλέποντας τα ονόματα των Freeman και Nicholson ενωμένα σε μια σύμπραξη δυνάμεων να έχουν κέφι και να είναι απολαυστικοί, δεν μπορείς παρά να νιώσεις ικανοποίηση γιατί θα δεις δύο μεγάλα και ταλαντούχα ονόματα του κινηματογράφου να συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον. Κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα τους, τους υιοθετούν και τους ερμηνεύουν ως δεύτερη φύση τους, εμπλουτίζοντάς τους με τα προσωπικά χαρακτηριστικά τους δίνοντάς μας με ευκολία να καταλάβουμε ότι έστω κι αν οι ερμηνείες τους δεν χαρακτηριστούν άξιες βράβευσης, εκείνοι το διασκέδασαν με την ψυχή τους. Έχουμε λοιπόν δύο πολύ διαφορετικούς χαρακτήρες. Από τη μία είναι ο εγωκεντρικός, αυταρχικός και αλαζόνας επιχειρηματίας ο οποίος έχει μια τεράστια περιουσία αλλά μια κενή οικογενειακή ζωή και από την άλλη ο φτωχός, πλην τίμιος μεροκαματιάρης σε συνεργείο που μπορεί να στερείται χρημάτων όμως, πέρασε μια ευτυχισμένη ζωή με μια δεμένη και αγαπημένη οικογένεια. Όπως αντιλαμβάνεστε μεταξύ τους δεν έχουν τίποτα κοινό και υπό φυσιολογικές συνθήκες μάλλον δεν θα έκαναν παρέα όμως, κατά βάθος ο ένας καλύπτει τα κενά του άλλου λειτουργώντας κατ' επέκταση ως συγκοινωνούντα δοχεία.

Οι δύο 70ηδες κερδίζουν με ευκολία το θεατή, χωρίς κανένας τους να χρειάζεται να κάνει κάποια μεγάλη ερμηνεία. Το σενάριο μπορεί να μην είναι κάτι το τρομερό και να καλύπτεται εν συντομία, ωστόσο οι έξυπνοι και ενδιαφέροντες διάλογοι -με δηλητηριώδες ατάκες ενδιάμεσα που προκαλούν αμήχανο κι αυθόρμητο γέλιο- είναι που κάνουν τη διαφορά, βγάζουν συναισθήματα διάχυτα, πηγάζει μία δύναμη, θέληση για ζωή, πυγμή για το αύριο κι ένας αγώνας επιβίωσης που ξετυλίγεται με κομψό και μετρημένο τρόπο. Μας βάζει μέσα στις δύο διαφορετικές φιλοσοφίες και σκέψεις, ακολουθώντας πάντα μια καλογραμμένη εξελικτική πορεία. Ευκολίες στο σενάριο υπάρχουν (όπως, για να πραγματοποιήσει κάποιος τις πιο τρελές του επιθυμίες, δεν είναι αρκετό το κίνητρο και η διάθεση, χρειάζεται και το χρήμα), αλλά παραβλέπονται χωρίς να σου μένει κάτι αρνητικό. Ωραία χαρτογράφηση ενός παράξενου ταξιδιού κόντρα στα στενά περιθώρια του θανάτου, μαγευτικά και όμορφα τοπία που είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακά.

Εκεί που η ταινία χάνει, είναι στο ότι θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί μια κωμικότερη αντιπαράθεση ανάμεσα στους δύο, αλλά, όχι για κακό, προτιμά να κερδίσει σε συναίσθημα φιλίας. Ο δημιουργός, καταφέρνει να περάσει το μήνυμα της κοινωνικής ισότητας των ανθρώπων μπροστά στον θάνατο ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης, στέλνοντας ως διδακτικό μάθημα προς όλους μας, ότι ο θάνατος ενώνει (ή πρέπει να ενώνει) ακόμη και τους διαφορετικούς ανθρώπους τις τελευταίες στιγμές κι αν είναι να έρθει η ώρα σου δεν την γλιτώνεις με τίποτα. Δύο είναι οι φιλοσοφίες που η μία συμπληρώνει την άλλη ώστε τελικά να μην υπάρχει κανένα κενό να τις χωρίζει. Μια διασκεδαστικά κωμική και ταυτόχρονα, συγκινητικά ανθρώπινη προσέγγιση της ανασφάλειας και του φόβου που προκαλεί η επίγνωση του θανάτου. Η προσέγγισή της είναι απλή, τίποτα μεγαλεπήβολο ή δαιδαλώδες που όμως, καταφέρνει να διαχειριστεί αρκετά καλά, τόσο την κωμική και όχι ρεαλιστική πλευρά της ιστορίας όσο την συγκινητική και σε βάθος ανθρώπινη. Εξάλλου, το ταξίδι στον κόσμο που κάνουν οι δύο ήρωες έχει κάποια οπτική αξία, αν και τελικά σε κερδίζει το ταξίδι της καρδιάς. Και εκεί υπάρχει μεγάλη αξία, αφού τελειώνοντάς την θα νιώσεις στα σίγουρα μια αγάπη προς τη ζωή και τη φιλία, και ένα τρυφερό συναίσθημα προς το διπλανό σου. Μην την χάσετε, είναι εκπληκτική και την προτείνω ανεπιφύλακτα! 10/10!!!